کاروان ورزش ایران در نقطه «صفر»/مدیریت جدید دنبال راه فرار باشد!
سید رضا صالحی امیری درست زمانی مدیریت کمیته المپیک را بر عهده گرفت که ورزش در طلاییترین روزهای خود به سر میبرد و نیازمند مدیریت طلایی است تا در مسیر درست حرکت کند.
انتخابات کمیته ملی المپیک با همه فراز و فرودها و انتقاداتی که متوجه آن بود، به سرانجام رسید و سهم و قسمت تمام مدعیانش برای تصدی پستی مشخص شد. حالا وقت آن رسیده تمام مسائل و موضوعاتی که تا همین یک هفته پیش در سایه این انتخابات بزرگ قرار گرفته بود، دغدغه اصلی ورزش و تصمیمگیرندگان جدید آن باشد.
کاروان ایران در نقطه «صفر»
یادآوری اینکه بازیهای آسیایی مهمترین رویداد پیشروی ورزش ایران است و چه فاصله نزدیکی با آن داریم، چیزی نیست جز تکرار مکررات؛ اما مرور تمام کارهای نکرده برای حضور در این میدان بزرگ واجب است؛ حداقل تا وقتی که گامهای اساسی برای آن برداشته شود.
در آخرین روزهای ریاست کیومرث هاشمی در کمیته ملی المپیک، برگزاری نشست تخصصی با فدراسیونها و ارزیابی اولیه آنها به عنوان اولین اقدامات برای حضور در بازیهای آسیایی در دستور کار قرار گرفت و انجام شد. با این حال وضعیت کاروان ایران در نقطه «صفر» قرار دارد، چرا که اطلاعات و خروجی هیچ یک از این نشستها و حتی جلسات ستاد عالی بازیهای آسیایی و المپیک، جمعبندی نشده است.
فقط هفت ماه به بازیهای آسیایی ۲۰۱۸ باقی مانده، اما همچنان کاروان ایران بدون سرپرست است در حالی که طبق تأکید کمیته بینالمللی المپیک، یک سال و نیم قبل از بازیها و طبق اساسنامه ایران، یک سال قبل از بازیها باید تکلیف سرپرست کاروان مشخص شود.
اصلاً مشخص نیست ورزشکارانی که قرار است ترکیب این کاروان را تشکیل دهند، دقیقاً از چه رشتههایی هستند و از هر رشته به چه تعداد؛ به جز رشتههایی که شانس قطعی مدالآوری هستند مانند کشتی، تکواندو، وزنهبرداری، والیبال. این معضل بزرگی است در کنار دیگر کارهایی که هنوز مورد توجه و اجرا قرار نگرفته؛ مانند رزرو بلیت برای اعضای کاروان، تهیه البسه آنها، تهیه ارز کاروان و …
لزوم حداکثر تخصیص بودجه در دو ماه
به گزارش مهر چند روز پیش در مطلبی با عنوان «تخصیص نیمی از بودجه کمیته ملی المپیک در ۱۰ ماه» به این موضوع پرداخت که یکی از چالشهای پیشروی کمیته ملی المپیک در بخش مالی است. به هر حال رایزنیهای این کمیته باید به گونهای باشد که بتواند در دو ماه باقیمانده تا پایان سال، حداکثر تخصیص ممکن را از بودجه مصوب ۹۶ خود و بخش باقیمانده آن که بیش از ۵۰ درصد است، داشته باشد.
البته کیکاووس سعیدی خزانهدار کمیته ملی المپیک در گفتگو با خبرنگار مهر نسبت به تحقق این مهم ابراز امیدواری کرد، اما تنها عملی شدن و اجرای این صحبتها میتواند کمکحال فدراسیونهایی باشد که امسال دریافتی قابل توجهی از کمیته نداشتهاند و به نوعی طلبکار هستند.
اساسنامه، تعیین تکلیف کمیسیونها و …
رسیدگی به وضعیت کاروان اندونزی در کنار پیگیری راهکارهای مالی، مهمترین موضوعاتی است که مدیریت جدید کمیته ملی المپیک باید لحاظ کند، اما اینها نباید فراموش شود که اساسنامه این کمیته هنوز به سرانجام نرسیده است؛ اساسنامهای که در دو نسخه متفاوت – یکی با تائیدیه IOC و دیگری بدون تائیدیه این نهاد بینالمللی – به هیأت وزیران رفت اما هنوز مصوبه این مرجع را نگرفته است.
دیگر اینکه مدیریت کمیسیونهای کمیته ملی المپیک که احتمالاً دوره دو ساله آنها تمام شده، باید مورد ارزیابی و شاید هم تجدیدنظر قرار بگیرد. به هر حال این کمیسیونها در بسیاری از موارد، پایه و اساس فعالیتهای کمیته ملی المپیک هستند و نقش پایهای آنها نباید نادیده گرفته شود.
لزوم شتاب در پیگیری کارها
امروز (سهشنبه) اولین نشست هیأت اجرایی جدید کمیته ملی المپیک برگزار میشود. برای این نشست با وجود تمام ابهامات و موضوعات مهمی که باید به آنها رسیدگی شود، دو محور کلی مبنی بر برنامهریزی و تصمیمگیری برای موضوعات مختلفِ پیشرو تعیین شده است. البته بدیهی است برگزاری این نشست بیشتر جنبه آشنایی اعضای جدید به امور را دارد و اینکه نسبت به اوضاع کلی کمیته ملی المپیک اشراف پیدا کند، اما با توجه به حضور سه عضو قدیمی در ترکیب جدید و بخصوص شاهرخ شهنازی که برای یک دوره چهارساله دیگر به عنوان دبیرکل انتخاب شده است، انتظار میرود از این پس رسیدگی به تمام چالشهای مورد تأکید با شتاب بیشتری پیگیری و اینکه در این زمینه فرصتسوزی شود
روزهای طلایی ورزش نیازمند مدیریت طلایی است
بعد از المپیک، مهمترین رویداد برای ورزش ایران، بازیهای آسیایی است و آنچه در تاریخ این بازیها صرف میشود و بعدها ملاک ارزیابی قرار میگیرد، نتیجه عملکرد کاروان است؛ نه حواشی مربوط به آنها که احتمالاً توجیهی برای ناکامیها است.
ایران در دوره پیشین بازیهای آسیایی جایگاه پنجم را به دست آورد اما برای دوره پیشروی این بازیها با توجه به تغییراتی که در فهرست رشتهها و اوزان آنها ایجاد شده، حفظ این جایگاه خیلی سختتر از گذشته است؛ حتی کشوری مانند افغانستان که رقابت نزدیکی با ورزش ایران دارد و آن را در باکو اثبات کرد، میتواند تهدیدی جدی برای حفظ قطعی این جایگاه باشد.
بعد از این رویداد آسیایی هم بلافاصله میادین کسب سهمیه المپیک آغاز میشود؛ بنابراین چگونگی عملکرد مدیران و تصمیمات امروز آنها برای آینده ورزش بسیار حیاتی است.
درواقع ورزش در روزهای طلایی خود به سر میبرد؛ از این حیث که این روزها بسیار تعیینکننده برای آینده، میادین آن و نتیجهگیری در آنها است. اگر در این روزها تصمیم کارسازی برای ابهامات، چالشها و کمبودها گرفته شود، درصد حفظ موقعیت و حرکت به سمت بالا برای ورزش ایران بیشتر میشود و احتمال عقبگرد کمتر؛ این تصمیم هم نیازمند مدیریت طلایی است.
صالحیامیری برای اینکه ثابت کند اعضای مجمع کمیته ملی المپیک بیجهت، بدون رأی و با قیام، او را برای ریاست انتخاب نکردهاند، باید مدیریت اینچنینی به کار گیرد. به هر حال زمان، سرمایهای غیرقابل برگشت است و از این سرمایه در این مقطع باید با سرعت، بهترین استفاده را برد.