چرا مسابقه فناوری تسلیحاتی چین و ایالات متحده برای بشریت خطرناک است؟
این روزها فناوری های تسلیحاتی در بسیاری از کشورهای جهان مورد توجه قرار گرفته و چین و ایالات متحده نیز به شدت برای موفقیت در این حوزه با یکدیگر رقابت می کنند. اما پرسش این است که چرا مسابقه بین این دو کشور در حوزه فناوری های تسلیحاتی خطرناک در نظر گرفته می شود؟
به گزارش سرویس آی تی و فناوری انتخاب بهنقل از وکس، پیتر تیل فعال سیاسی و نویسنده آمریکایی هفته گذشته اعلام کرد كه بسیاری از کارمندان شركتهای فناوری كه در چین كار می كنند در نقش جاسوس دوجانبه عمل می کنند و اسرار آمریكایی ها را به ارتش چین می دهند.
هفته گذشته ، در پی یک گزارش و مصاحبه تحریک آمیز که توسط نیویورک تایمز انجام شد پیتر تیل ین پرسش را مطرح کرد که چرا شرکت هایی مانند گوگل و مایکروسافت که آزمایشگاه های تحقیقاتی گسترده ای دارند با چینی ها همکاری می کنند یا محققان چینی را برای تحقیقات مهم خود در زمینه هوش مصنوعی استخدام می کنند. به بیانی دقیق تر پیتر تیل این شرکت ها را متهم به افشای اطلاعات مهم با چینی ها دانست.
فراموش نکنیم که تیل یکی از نزدیک ترین چهره های نظریه پرداز به دونالد ترامپ است و افکار او با افکار رئیس جمهور ایالات متحده همخوانی زیادی دارد. البته منتقدین تیل نیز می گویند تیل هنوز روشن نکرده که چرا شرکت تحت سرپرستی او؛ Palantir قراردادهای دفاعی یک میلیارد دلاری با دولت آمریكا دارد و اینكه ممكن است بخشی از این قرارداد به سوء استفاده از هوش مصنوعی در راستای توسعه فناوری های نظامی مرتبط باشد.
با همه این ها بخشی از نگرانی ها درباره پیشرفت هوش مصنوعی چین داخلی است. برای مثال استفاده مکرر چین از هوش مصنوعی برای نظارت همه جانبه بر مردم و ظلمهایی علیه جمعیت اقلیت اویغورها. بنابراین دلایلی واقعی وجود دارد که باید در مورد پیشرفت هوش مصنوعی در چین نگران باشیم به خصوص وقتی می دانیم قرار است ایالات متحده و چین در این زمینه با یکدیگر به رقابتی جدی بپردازند.
اما نکته ای که می توان در خصوص سخنان تیل به آن تکیه کرد اشاره به جنگ سرد در قالب هوش مصنوعی بین چین و ایالات متحده است. تیل می گوید چین و آمریکا هم اکنون نیز در حال جنگی پنهانی هستند و هر لحظه ممکن است این جنگ وارد ابعادی خطرناک تر شود. دولت چین و شرکت های چینی سرمایه گذاری چشمگیری در حوزه هوش مصنوعی دارند. در نظرسنجی ها ، مدیران چین و متفکران سیاسی به طور مداوم اهمیت بیشتری نسبت به همتایان غربی خود به هوش مصنوعی می دهند.
علیرغم این افزایش سرمایه گذاری ، کارشناسان قبول دارند که ایالات متحده و غرب هنوز در صدر تحقیقات هوش مصنوعی قرار دارند. درست است که مقالات بیشتری برای یادگیری ماشینی در چین نسبت به ایالات متحده منتشر می شود ، اما نوآوری های مهم غربی ها بیشتر است. این به این معنی نیست که یک منبع استعداد انسانی فوق العاده در حوزه هوش مصنوعی در چین وجود ندارد. بسیاری از محققان برجسته هوش مصنوعی آمریکا متولد خارج از ایالات متحده هستند. آنچه در آمریکا مزیت هوش مصنوعی محسوب می شود عملی است. اما در حوزه انسانی واقعیت این است که ایالات متحده استعدادهای هوش مصنوعی را از سراسر جهان به خود جلب می کند. نکته اصلی نیز در همین اصل است؛ چین حتی از آمریکا هم متخصص می پذیرد. بسیاری از متخصصان چینی در گوگلف مایکروسافت و اپل کار می کنند.
اما تیل معتقد است كه اداره چنین مراكزی ، اسرار پیشرفته هوش مصنوعی آمریكا را به دشمنان آمریكا هدیه می كند. در حالی که او در مورد این خطر اغراق می کند اما باید پذیرفت که چین دقیقا به دنبال همان نوع پیشرفت های نظامی است که هم اکنون در ایالات متحده استفاده می شود. تیل در این خصوص می گوید: ” محققان با استعداد چینی هم اکنون در حال کار برای شرکت های آمریکایی هستند ، اگر شرکتهای آمریکایی استخدام آنها را متوقف نکنند، این شرکت ها به زودی از بین خواهند رفت.”
با وجود مخالفت ها با عقاید تیل، وی حق دارد بگوید که چینی ها از تکنولوژی علیه برخی افراد استفاده می کنند. برای مثال تحقیقات جدید نشان می دهد که اندکی قبل از شروع سرکوب وحشتناک مسلمانان اویغور ، دولت چین افزایش ناگهانی تحقیقات در زمینه تشخیص چهره را تجربه کرد.
اما حتی اگر شرکت های آمریکایی مراکز تحقیقاتی خود را در چین تعطیل کنند ، خیلی بیشتر از این ها کار لازم است تا محققان چینی از استفاده از اطلاعات مربوط به پیشرفت های اخیر در حوزه هوش مصنوعی کنار گذاشته شوند، به این دلیل است که تحقیقات زیادی در زمینه هوش مصنوعی در حال حاضر در مجلات به صورت آنلاین منتشر شده است. بنابراین شاید مشکل اساسی این باشد که این داده ها در راستای منافعی خشونت آمیز مثل تشخیص چهره مخالفان مورد استفاده قرار می گیرد.
در حالی که یک مسابقه تسلیحاتی هوش مصنوعی بین چین و ایالات متحده در جریان است، مخاطرات بیشتری نیز برای شهروندان دو کشور رخ می دهد چرا که این دستاوردها می تواند در امور رایج شهری نیز مورد استفاده قرار گیرد یا امنیت شهروندان را نقض کند.