چرا مجوز بازی در استادیوم امام رضا(ع) مشهد صادر نمیشود؟
ورزشگاه امام رضا(ع) مشهد اما شرایط ویژه‌ای دارد که دست هیچ تیم ملی و باشگاهی‌ای به آن نمی‌رسد. تیم ملی فوتبال ایران قصد داشت در این ورزشگاه به میدان برود که با مخالفت مسئولان استانی روبهرو شد. از سوی دیگر پرسپولیس و استقلال نیز درخواست مشابه داشتند که آن هم رد شد اما اخیراً یک تیم باشگاهی از افغانستان سرانجام توانست مجوزهای لازم برای تمرین در ورزشگاه امام رضا(ع) را کسب کند.
در این گزارش قصد داریم برخی از حواشی مربوط به این ورزشگاه که بی‌استفاده در مرکز شهر مشهد قرار گرفته را بررسی کنیم.
اکثر تیم‌های لیگ برتری در فصل جدید با مشکل میزبانی روبهرو هستند. در روزهایی که تیم‌های عربستانی در عرض کمتر از ۷ ماه یک ورزشگاه مدرن ۵ ستاره افتتاح می‌کنند، ورزشگاه آزادی بیش از ۳ سال است که درگیر بازسازی است تا سرخابی‌های پایتخت، خانه به دوش به استان‌های دیگر سفر کنند تا بتوانند یک تقابل ۹۰ دقیقه‌ای با حریف خود داشته باشند. از سوی دیگر ورزشگاه نقش جهان که بعد از ۲۵ سال افتتاح شد هم شرایط نامساعدی دارد و شرایط میزبانی ندارد.
تیم چادرملوی یزد نیز برای برگزاری مسابقاتش به تهران می‌آید و اوضاع لیگ به‌شکل غریبی، عجیب پیش می‌رود. ورزشگاه امام رضا(ع) مشهد اما شرایط ویژه‌ای دارد که دست هیچ تیم ملی و باشگاهی‌ای به آن نمی‌رسد. تیم ملی فوتبال ایران قصد داشت در این ورزشگاه به میدان برود که با مخالفت مسئولان استانی روبهرو شد. از سوی دیگر پرسپولیس و استقلال نیز درخواست مشابه داشتند که آن هم رد شد اما اخیراً یک تیم باشگاهی از افغانستان سرانجام توانست مجوزهای لازم برای تمرین در ورزشگاه امام رضا(ع) را کسب کند. در این گزارش قصد داریم برخی از حواشی مربوط به این ورزشگاه که بی‌استفاده در مرکز شهر مشهد قرار گرفته را بررسی کنیم.
بازخوانی پرونده نهم فروردین ۱۴۰۱
به‌طور قطع سرآغاز چالش برگزاری مسابقات فوتبال در ورزشگاه امام رضا(ع) شهر مشهد از نهم فروردین‌ماه ۱۴۰۱ کلید خورد و روشن شد؛ جایی که تیم ملی فوتبال ایران و لبنان در ورزشگاه امام رضا (ع) مشهد به مصاف هم رفتند؛ دیداری که در چارچوب رقابت‌های انتخابی جام جهانی برگزار شد و با نتیجه دو بر صفر به سود تیم ملی ایران به پایان رسید.
این تقابل حساس در حالی برگزار شد که برخی حواشی عجیب باعث شد تا پیروزی ایران تبدیل به خبر فرعی و حواشی آن تبدیل به سوژه اصلی رسانه‌ها شود. باوجودی که این مسابقه زیر نظر کنفدراسیون فوتبال آسیا و البته فیفا برگزار می‌شد، به‌یکباره در آستانه شروع این دیدار اعلام شد، زنان حق ورود به ورزشگاه ندارند. باوجودی که برای زنان در جایگاه‌های تفکیک‌شده بلیت‌فروشی رخ داده بود اما نهادهای غیرفوتبالی اعلام کردند، زنان حق ندارند وارد ورزشگاه شوند. این اتفاق درحالی رخ داد که فیفا تاکید کرده بود، مسابقات رسمی باید با حضور زنان و مردان برگزار شود در غیر این صورت فوتبال ایران با محرومیت‌های سنگین روبهرو خواهد شد.
باوجود اخطارهای زیاد از سوی فیفا اما مقامات استانی اجازه ورود زنان را به ورزشگاه ندادند تا این دیدار فقط با حضور ۱۵ هزار هوادار مرد برگزار شود. در همان زمان رئیس‌جمهور وقت مرحوم رئیسی به وزیر کشور ماموریت داد؛ «همه جوانب حواشی ایجادشده در مسابقه فوتبال ایران و لبنان را به‌طور دقیق مورد بررسی قرار داده و اقدامات لازم را در این زمینه به‌کار گیرد». هرچند تا امروز به‌طور رسمی اعلام نشد مقصران این حادثه چه کسانی بودند اما آنچه مشخص است، فدراسیون قبلی با اشتباه استراتژیک باعث شد چنین حواشی‌ای به وجود بیاید. در هر صورت مسئولان فوتبال می‌دانستند که این ورزشگاه و اخذ مجوز برای حضور زنان، شرایط متفاوت و سیکل فراتر از فوتبال دارد اما به‌یکباره تصمیم گرفتند مسابقه حساس تیم ملی که با نظارت کنفدراسیون فوتبال آسیا برگزار می‌شود را به مشهد ببرند.
ورزشگاه ۵ ستاره بی‌استفاده
ورزشگاه مدرن امام رضا که در سال ۱۳۸۴ برنامه‌ریزی آن برای ساخت آغاز شد، سرانجام در سال ۱۳۹۵ با بودجه‌ای به ارزش ۲۰۰ میلیارد تومان به بهره‌برداری رسید. نکته عجیب و البته باورنکردنی درخصوص این ورزشگاه این است که سازه‌ی این ورزشگاه براساس معماری روز دنیا ساخته شده است.
سقف استادیوم توسط یک شرکت فرانسوی (FREYSSINET) ساخته شده که در استادیوم المپیک لندن و برخی از سالن‌های جام جهانی فوتبال ۲۰۱۴ کار کرده است. صندلی‌های ورزشگاه نیز توسط یک شرکت اسپانیایی عرضه شد که قبلاً با رئال مادرید همکاری داشته است. چمن و تارتان اطراف زمین، توسط یک شرکت آلمانی پشتیبانی می‌شود.
این استادیوم توسط کنفدراسیون فوتبال آسیا (AFC) دارای جایگاه A+ در آسیا است. پیش‌از آن تنها ورزشگاه آزادی تهران دارای چنین درجه‌ای در میان استادیوم‌ها در ایران بوده است. با این حال اما طی ۸ سال به‌جز چند مسابقه پدیده مشهد که ۳ فصل پیش به دسته پایین‌تر سقوط کرد، مسابقات دیگری در این ورزشگاه مجوز برگزاری نگرفت. اگر هم مجوز گرفت همگی به قبل از حساسیت کنفدراسیون فوتبال آسیا مبنی بر رعایت تمام الزامات یک مسابقه فوتبال برمی‌گردد.
چندی پیش که فدراسیون فوتبال قصد داشت مسابقات تیم ملی را در مشهد برگزار کند، وقتی با مخالفت برخی مسئولان غیر فوتبالی روبهرو شد، در گفت‌وگویی در جمع خبرنگاران گفت: «من نمی‌دانم استادیوم امام رضا (ع) که برای کشور ساخته شده، چه کسی قرار است در آن بازی کند؟! آستان قدس یک رقمی را گفت که برای من خیلی عجیب بود.» امیر قلعه‌نویی، سرمربی تیم ملی نیز در گفت‌وگویی رادیویی انتقاد خود را نسبت به عدم همکاری مسئولان استان اعلام کرد و گفت: «یک ایرانی اصیل چرا نباید دوست داشته باشد که تیم ملی کشورش در شهرش بازی کند؟ من از سازندگان آن ورزشگاه تشکر می‌کنم. سوال من این است که چرا در اختیار تیم ملی نگذاشتید؟ هدف ما این بود که اولین بازی خودمان را در مشهد و کنار امام رضا (ع) برگزار کنیم تا به پابوس‌شان برویم، ولی هیچ‌کسی به ما توضیح نداد.»
غریبه‌هایی به‌نام تیم‌های ایرانی
درحالی‌که فوتبال ایران صرفاً نام «حرفه‌ای» را یدک می‌کشد، اغلب تیم‌های لیگ برتری نمی‌توانند در ورزشگاه خود به میدان بروند چراکه از استانداردهای حداقلی نیز عاجز هستند. ورزشگاه آزادی که بیش از دو سال است درگیر تعمیرات و بازسازی شده و اصلاً مشخص نیست ورزشگاهی که در عرض کمتر از ۲۰ ماه ساخته شد چطور بعد از گذشت دو سال هنوز به استانداردهای لازم نرسیده تا یک مسابقه فوتبال در حد لیگ برتر و نه جام جهانی را میزبانی کند.
از سوی دیگر ورزشگاه نقش جهان که بعد از ۲۵ سال سرانجام به بهره‌برداری رسید، خیلی زود دوباره با مشکلات زیادی روبهرو است؛ طوری‌که ذوب‌آهن باید به مشهد برود و با رایزنی‌های بسیار بتواند مجوزش را بگیرد. همچنین تیم چادرملوی یزد نیز برای میزبانی از رقبای خود باید به تهران و شهر قدس برود، چون ورزشگاه یزد همچنان شرایط میزبانی از تیم‌ها را ندارد.
استقلال تهران باید در قزوین از رقبا میزبانی کند و پرسپولیس نیز درحالی هفته نخست میزبان ذوب‌آهن بود که به‌جای آزادی یا تختی، ورزشگاه اراک را انتخاب کرد. نیمی از تیم‌های لیگ برتری به‌شکل طنز تلخ به استان‌های دیگر می‌روند تا یک مسابقه ۹۰ دقیقه‌ای برگزار شود. این درحالی‌است که مشهد یک ورزشگاه مدرن ۵ ستاره دارد اما اجازه نمی‌دهد حتی تیم ملی ایران در آن ورزشگاه با شرایط استاندارد و مورد تایید فیفا، یک مسابقه فوتبال برگزار کند.
چرا تیم ایرانی نه؟
در روزهایی که استقلال و پرسپولیس دربه‌در دنبال ورزشگاه برای میزبانی در بازی‌های خانگی هستند، مسئولان مشهد از واگذاری ورزشگاه امام رضا(ع) به این دو تیم پایتخت و سایر تیم‌های لیگ برتری خودداری کرده‌اند. روز گذشته اما عکسی در شبکه‌های اجتماعی منتشر شد که تیمی به اسم «اتک انرژی افغانستان» در ورزشگاه امام رضا(ع) اردو زده و بازیکنان در این ورزشگاه مدرن در حال تمرین کردن هستند.
حال پرسش بسیاری از اهالی فوتبال این است که اگر ورزشگاه امام رضا(ع) شرایط میزبانی از تیم‌های باشگاهی ایرانی و حتی تیم ملی ایران را ندارد، چطور این ورزشگاه به تیم باشگاهی از کشوری دیگر اجاره داده می‌شود؟ باتوجه به اینکه مهدی تاج و امیر قلعه‌نویی اعلام کردند، مسئولان ورزشگاه رقم عجیبی را اعلام کردند که نگاه ملی در این قضیه وجود ندارد، این سوال مطرح می‌شود که چطور این نگاه‌ها به سمت یک تیم خارج از ایران تغییر می‌کند؟ بعد از سقوط تیم پدیده مشهد، تعداد مسابقات فوتبال که در این ورزشگاه برگزار شد به اندازه انگشتان یک دست هم نمی‌رسد. درواقع این ورزشگاه با بودجه ۲۰۰ میلیارد تومانی در سال ۱۳۹۵ درحالی به بهره‌برداری رسید که هیچ تیم باشگاهی و ملی از ایران، اجازه برگزاری حتی یک مسابقه ۹۰دقیقه‌ای را هم ندارد.
خب وقتی ابو علی سینا میشه مال افغانیا حتما ورزشگاه مشهد هم میشه برا افغانیا