چرا سفر بروجردی به اروپا مهم بود؟
در سفر بروجردی به اروپا مسائل گوناگونی مورد بررسی قرار گرفت و از این لحاظ مهم است.
به گزارش فرارو، وبگاه تحلیلی لوبلاگ طی یادداشتی به قلم الدار ممدوف، دیپلمات سابق کشور لتونی، به اهمیت سفر اخیر علاءالدین بروجردی به اروپا پرداخت و نوشت: همزمان با اولتیماتوم آمریکا به اروپا برای “اصلاح” توافق هستهای، پارلمان اروپا، میزبان علاءالدین بروجردی، رئیس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس ایران، بود. بروجردی در ۲۳ ژانویه، در کمیته امور خارجی پارلمان اروپا سخرانی کرد و روز بعد به همراه هیئتش، با همتایان اروپایی درباره مسائل دارای اهمیت مشترک مانند مقابله با تروریسم، تغییرات آبوهوایی، مهاجرت و تجارت وارد گفتوگوی مفصل شد.
ممدوف افزود: اگر چه بحثوبررسی در کمیته امور خارجی گاها سخت بود، اما حتی اعضای منتقد پارلمان اروپا هم از برجام همانطور که هست حمایت کردند. آنها اساسا از دیدگاه جمعی اتحادیه اروپا مبنی بر اینکه سایر نگرانیها، همچون برنامه موشک بالستیکی ایران و سیاستهای منطقهای، نباید به اجرای تعهدات برجام توسط سایر طرفها مرتبط شوند، حمایت کردند. پس از برجام، اعضای پارلمان اروپا مسئله موشکی را با بروجردی مطرح کردند. او نیز مانند سایر مقامات ایران، موضع تهران در خصوص اینکه برنامه موشکی، یک عنصر وجودی بازدارندگی ایران در مقابل تهدیدات خارجی است و قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت سازمان ملل را نقض نمیکند، را ابراز کرد.
ممدوف پس از مقایسه تسلیحات متعارف ایران با تسلیحات اسرائیل، عربستان و امارات، تصریح کرد که مسئله موشکی در ایران مسئله “میانهروها در مقابل تندروها” نیست بلکه یک موضع یکپارچه ملی است.
سفر بروجردی صرفا بر مسائل امنیتی تمرکز نکرد. به همین دلیل دارای ارزش افزوده است. به عنوان نمونه، مهاجرت از مناطق جنگزده به یکی از نگرانیهای بزرگ افکار عمومی اروپا تبدیل شد. با این حال، در اروپا درباره حجم تلاش ایران برای میزبانی از پناهندگان افغانستانی و تهیه خدمات آموزشی، بهداشتی و ادغام آنان در جامعه ایرانی آگاهی کمی وجود دارد. اگر چه اتحادیه اروپا، به مقدار کمی، کمکهای مالیاش به ایران در مسئله پناهندگان افغانستانی را افزایش داد، اما ایرانیان به درستی استدلال میکنند که به نفع اروپاست که تلاش بیشتری انجام دهد.
مسئله دیگری که بحث شد، مسئله تغییرات آبوهوایی و محیطزیستی است. کمبود آب، برای ایران یک تهدید استراتژیک است. بارندگی کم و مدیریت ناکافی آب به این معناست که ایران سریعتر خشک میشود. ریزگردها بخصوص برای استانهای غربی، چالش دیگری هستند. آلودگی هوا در شهرهایی مانند اهواز به سطح واقعا نگرانکنندهای رسیده است.
از آنجا که ریزگردها، اغلب از کشورهای همسایه ناشی میشوند، مقابله با آنها مستلزم همکاری منطقهای است. ایران و اتحادیه اروپا، بزودی تفاهمنامهای درباره محیطزیست و تغییرات آبوهوایی امضا خواهد کرد. این حوزه، جایی است که اروپا میتواند رویکرد منطقهایش را عملی کند.
در پایان یادداشت آمده: در نهایت، اهمیت واقعی سفر بروجردی به بروکسل در دو چیز است: نخست، این سفر در مقیاس و چشمانداز، بلندپروازترین سابقه تعامل مستقیم اروپاییها با یک نماینده از جریان اصولگرای محافظهکار ایران را ایجاد کرد. بدون جلب موافقت این بخش از نظام ایران، هیچ پیشرفت پایداری در روابط ایران و اروپا ممکن نیست. اروپا باید به یاد داشته باشد که اصولگرایان هنوز از حمایت بخش مهمی از مردم ایران برخوردار هستند. دوم، زمان جلسه، به لحاظ گفتوگوهای درونی اروپایی، بسیار مفید بود. در زمانی که کشورهای عضو اتحادیه اروپا، علایم خطرناکی درباره تمایل به مماشات با ترامپ در خصوص برجام از خود نشان میدهند، بسیاری از نمایندگان ارشد پارلمان اروپا، پیام واضحی ارسال کردند که آنها تعامل با ایران را به نفع اروپا میدانند.