چرا اسرائیل از حضور ایران در سوریه هراسان است
نشریه «آتلانتیک» در گزارشی درباره توانمندی‌های موشکی حزب‌الله لبنان، نوشته است که این گروه در سال‌های اخیر به موشک‌هایی با دقت به مراتب بیش از سال ۲۰۰۶ مجهز شده و می‌تواند با موجی از این موشک‌ها گنبد آهنین رژیم صهیونیستی را بی‌اثر کند.
به گزارش نامه نیوز نشریه «آتلانتیک» در گزارشی درباره چشم‌انداز درگیری میان رژیم صهیونیستی و حزب الله لبنان، به افزایش چشمگیر توان نظامی حزب‌الله در سال‌های اخیر اشاره کرده و نوشته است که این پیشرفت‌ها مایه نگرانی تل‌آویو است.
«دیوید کنر» خبرنگار این نشریه در بیروت، در ابتدای این مقاله که با عنوان «چرا اسرائیل از حضور ایران در سوریه هراسان است» منتشر شده، به مساحت کم فلسطین اشغالی و زیرساخت‌های محدود رژیم صهیونیستی اشاره کرده و نوشته است: «ایران و متحد لبنانی‌اش، حزب‌الله، به موشک‌های پیشرفته‌ای دست یافته‌اند که برای بهره‌گیری از این نقاط ضعف طراحی شده‌اند.»
وی می‌افزاید: «برای مقام‌های امنیتی اسرائیلی، وضعیت کابوس‌وار این است که دقت این تسلیحات ممکن است آنقدر افزایش یابد که بتوانند زیرساخت‌های شهری و نظامی اسرائیل را هدف قرار دهند و زندگی عادی را فلج کنند.»
کنر با بیان اینکه تل‌آویو به بهانه مقابله با انتقال این موشک‌ها به لبنان و سوریه در ماه‌های گذشته ده‌ها بار مناطق مختلفی از سوریه را هدف قرار داده، نوشته هرچند که گفته می‌شود آمریکا، روسیه و اسرائیل در حال رایزنی برای رسیدن به راهکاری دیپلماتیک هستند که بین نیروهای ایرانی مرز فلسطین اشغالی یک فضای واسط ایجاد کند، اما «تهدید موشک‌های دوربرد حزب‌الله همچنان پابرجاست.»
«مایکل اورن» سفیر سابق رژیم صهیونیستی در واشنگتن و معاون کنونی وزیر خارجه این رژیم، می‌گوید: «نگرانی ما حضور ایران در مرز نیست. نگرانی ما حضور ایران در سوریه است. وقتی آن‌ها موشک‌هایی دارند که می‌تواند ۲۰۰۰ کیلومتر مسافت طی کند، دور کردن نیروهای ایرانی از مرز کمک چندانی نمی‌کند.»
آتلانتیک با اشاره به شلیک ده‌ها فروند راکت به سوی جولان اشغالی در ماه می و اینکه رهبر حزب‌الله لبنان این درگیری را «مرحه‌ای تازه» از نبرد با اسرائیل توصیف کرده بود، نوشته است: «از زمان آخرین جنگ حزب‌الله با اسرائیل در سال ۲۰۰۶، این گروه زرادخانه راکتی و موشکی‌اش را گسترش داده است. به کمک ایران، اکنون زرادخانه این گروه از لحاظ فناوری به مراتب پیشرفته‌تر از گذشته است.»
این گزارش می‌افزاید: «سامانه‌های دفاع موشکی اسرائیل می‌توانند با بخشی از تهدیدات مقابله کنند، اما احتمالا وقتی با انبوهی از راکت‌ها و موشک‌هایی روبرو شود، که حزب‌الله اکنون می‌تواند شلیک کند، در هم می‌شکنند.» «اوفر زالزبرگ» تحلیلگر ارشد گروه بین‌المللی بحران در زمینه امور اسرائیل و فلسطین، می‌گوید: «در صورت وقوع یک جنگ، جمعیت اسرائیل ضرباتی را متحمل می‌شود که در چند دهه گذشته مشابهش را شاهد نبوده است.»
کنر در ادامه با فردی صحبت کرده که از او با نام «حاج محمد» یاد می‌کند و می‌گوید او در جریان جنگ ۳۳ روزه سال ۲۰۰۶ مسئول یکی از سامانه‌های شلیک راکت بوده و با روش اختفای سامانه‌های موشکی توانسته از گزند حملات هوایی رژیم صهیونیستی مصون بماند و به صورت مداوم به سوی فلسطین اشغالی راکت شلیک کند.
حاج محمد هرچند به دستاورد حزب‌الله در جنگ ۳۳ روزه مفتخر است، اما می‌گوید: «از ۲۰۰۶ تا امروز، بازی کاملا فرق کرده است. این بار، ما از قبل اهدافمان را انتخاب کرده‌ایم و با بارانی از موشک‌هایی با دقت نقطه‌زنی حمله می‌کنیم.»
آتلانتیک در ادامه نوشته است: «به نظر می‌رسد ارزیابی‌های اطلاعاتی خارجی هم از ادعای حاج محمد حمایت کنند. یک مقام ارشد ضدتروریسم آمریکایی به من گفت که زرادخانه حزب‌الله شامل دستکم ۱۰۰۰۰۰ راکت و موشک است؛ یعنی ده برابر بیشتر از آنچه که این گروه در سال ۲۰۰۶ داشت. به گفته این مقام، این تسلیحات احتمالا شامل موشک‌های فاتح-۱۱۰ تولید ایران، موشک‌های اسکاد، موشک‌های هدایت‌پذیر سطح به هوای قادر به هدف قرار دادن هواپیماهای اسرائیلی و برنامه پهپادی‌ای است که به صورتی فزاینده در حال پیشرفته‌تر شدن است. در همین حال، مقام‌های اسرائیلی هشدار داده‌اند که حزب‌الله می‌تواند در درگیری آینده، روزانه ۱۲۰۰ راکت شلیک کند؛ ۱۲ سال پیش، این رقم حدود ۱۰۰ راکت در روز بود.»
نویسنده این گزارش به افزایش روز افزون دقت موشک‌های حزب‌الله هم اشاره کرده و نوشته در حالی که در سال ۲۰۰۶ احتمال اینکه این راکت‌ها به جای برخورد با هدف در زمین‌های خالی فرود بیایند و خسارتی وارد نکنند، زیاد بود، اما اکنون به واسطه موشک‌هایی مانند فاتح-۱۱۰، دقت حملات آتی حزب‌الله به مراتب بیشتر از قبل خواهد بود.
«مایکل المان» عضو موسسه بین‌المللی تحقیقات راهبردی به آتلانتیک گفته توانمندی کنونی می‌تواند «طرح‌های اسرائیل را میزان قابل ملاحظه‌ای پیچیده» و فعالیت در تل‌آویو و قدس را مختل کند، اما برای پیروزی نظامی کافی نیست.
با این وجود، به نوشته آتلانتیک، «توانمندی موشکی ایران هر سال در حال ارتقاء است. این کشور می‌تواند فناوری‌های پیشرفته‌تری برای تنظیم پیشرانه موشک‌هایش به کار گیرد و آن‌ها را به سامانه‌های جی. پی. اس مجهز کند. مسئله احتمالا نگران‌کننده‌تر برای اسرائیل این است که به گفته المان، شواهدی وجود دارد مبنی بر اینکه ایرانی‌ها در تلاش برای کوچک‌سازی برخی از قطعات راهبری هستند. در آن صورت، می‌توانند برخی از راکت‌های کوچک‌تر حزب‌الله را هم دقیق‌تر کنند. او می‌گوید: «آنچه احتمالا بیشتر نگران‌کننده است، مسیری است که اوضاع دارد پیش می‌رود، نه توانمندی واقعی امروزی.»
بنا بر این گزارش، تل‌آویو نگران است که حزب‌الله بخشی از توان موشکی خود را در کوهستان‌های سوریه مستقر کرده باشد و بتواند بدون آغاز جنگی مستقیم با لبنان، به اسرائیل ضربه بزند. با این وجود، آتلانتیک نوشته است که بر اساس طرحی که در سال ۲۰۰۸ توسط رژیم صهیونیستی آماده شده، در صورت وقوع جنگ، تل‌آویو تلاش خواهد کرد تا با حمله همه‌جانبه به لبنان و هدف قرار دادن ساختمان‌های مسکونی و زیرساخت‌های لبنان، طرف‌های بین‌المللی را به مداخله وادارد.
با این حال، آتلانتیک نوشته حتی در آن صورت هم این اسرائیل است که بازنده جنگ دیپلماتیک خواهد بود، چراکه در صورت حمله رژیم صهیونیستی به مناطق مسکونی در لبنان، جامعه بین‌الملل قطعا واکنش نشان خواهد داد و تل‌آویو محکوم خواهد شد. اورن با بیان اینکه در آن صورت «مشروعیت اسرائیل» دچار لطمه می‌شود، می‌گوید: «صادقانه به شما می‌گویم، آن‌ها دارند این جنگ را می‌برند.»
