پیشنهادات مقامات سابق آمریکا برای فشار به ایران

دو تن از مقامات بلندپایه سابق آمریکایی طی یادداشتی خواهان مقابله با حضور ایران در منطقه شدند.

به گزارش فرارو، دنیس راس، دستیار ویژه باراک اوباما و نورمن رول، مدیر سابق بخش ایران در اطلاعات ملی آمریکا، طی یادداشتی در وبگاه هیل، خواستار افزایش فشار بر ایران شدند.

این دو مقام آمریکایی نوشتند: محمد جواد ظریف، قطعا برای نظام ایران، سخنگوی بلیغی است. یادداشت‌های او در رسانه‌های غربی بر اعتدال ایران تاکید می‌کنند. او اتهامات متقابلی را مطرح می‌کند. او آمریکا و متحدانش را مقصر همه محنت‌ها و دردسرهای خاورمیانه می‌داند.

در این یادداشت آمده: ما به عنوان ناظران ایران و منطقه، قبول داریم که توافق هسته‌ای می‌توانست برای شروع تازه‌ای با ایران، مبنا قرار گیرد. دولت اوباما به شکل قابل‌درکی، برای منع ایران از کسب سلاح هسته‌ای، راه حل دیپلماتیک را بر استفاده از زور ترجیح داد. ترکیب پیامدهای غیرقابل‌پیش‌بینی نزاع با ایران و انتخاب حسن روحانی، یک فرصتی برای آزمودن آمادگی ایران جهت انجام رفتار مسئولانه فراهم کرد. با وجود اینکه ایران به تعهدات برجام پای‌بند است، اما این کشور در آزمون رفتار کردن به شکل مسئولانه در همه موارد، مردود شده است.

نویسندگان ضمن طرح اتهاماتی علیه نقش ایران در منطقه، از عدم مقابله جامعه جهانی با ایران انتقاد کردند: “امتناع جامعه بین‌المللی از مقابله با ایران به خاطر اقداماتش، بشار اسد را ابقا، نزاع‌های منطقه‌ای را بدتر و زمینه نزاع فرقه‌ای را فراهم کرد و باعث رنج میلیون‌ها انسان شد.”

“کنگره در حال تدارک قانونی درباره توافق هسته‌ای است. ما معتقدیم که بازگرداندن تحریم‌های هسته‌ای و خروج مؤثر از برجام اشتباه است. ما به جای منزوی ساختن ایرانی‌ها و اعمال فشار بر جمهوری اسلامی، اقدامات‌مان و نه رفتار بدشان را مسئله (اصلی) قرار خواهیم داد. ما نیاز داریم تا هزینه‌های ایران در منطقه را بیشتر کنیم. نه اینکه توجه‌ها را به تضعیف برجام توسط خودمان جلب کنیم.”

در ادامه یادداشت آمده: رغبت اروپایی‌ها برای ابقای ما (آمریکایی‌ها) در برجام، می‌تواند به عنوان یک مصالحه برای همراه کردن اروپایی‌ها با موارد زیر مورد استفاده قرار گیرد.

نخست: اعلام شود که رفتار منطقه‌ای ایران، مانع رفع تحریم‌های سازمان ملل علیه برنامه تسلیحات متعارف ایران در سال ۲۰۲۰ و تحریم علیه برنامه موشکی در سال ۲۰۲۳ می‌شود. در غیر این صورت، این تحریم‌ها طبق برجام رفع خواهند شد.

دوم: تحریم‌های جدیدی علیه عناصر ایرانی درگیر در اشاعه فناوری موشکی و مداخلات خارجی تهیه شود. این تحریم‌ها شامل خطوط هواپیمایی و موسسات مالی می‌شود که به چنین اقداماتی کمک می‌کند.

سوم: سپاه قدس هدف یک کارزار دیپلماتیک و تحریمی گسترده قرار گیرد. کارزاری که هر کشور یا نهاد تجاری که حضور آن‌ها را تحمل کند یا از فعالیت‌هایش حمایت کند را مورد هدف قرار دهد.

“ممکن است برخی استدلال کنند که این اقدامات، خطر رویارویی را بیشتر می‌کند یا اینکه اصلاحات احتمالی حسن روحانی، رئیس جمهور نسبتا عملگرای ایران، را به خطر می‌اندازد. با این حال، چنین استدلال‌هایی این مسئله نادیده می‌گیرند که ایران از زمان ورود نیروهایش به عراق در سال ۲۰۰۳ در حال رویارویی با ما است.”

این یادداشت در پایان خواهان فشار بین المللی به روحانی و هزینه سازی برای سپاه قدس می شود: “در حقیقت، تنها راه آزمودن نظریه توانایی روحانی به اعمال محدودیت بر ماجراجویی نظامی ایران، مسلح کردن او به واقعیت فشارهای جدید بین المللی است. واقعیتی که نشان دهد، این ماجراجویی برای بهزیستی اقتصادی ایران ضرر دارد. ایرانیان به جای گرامی داشتن سپاه قدس و قاسم سلیمانی، نیاز دارند تا ببینند که آن‌ها در حال پرداختن هزینه سیاست‌های متجاوزانه سپاه قدس هستند.”