پیروزی جانسون با لمپنیسم ترامپی/ اروپا هم در ورطه راست‌گرایی افراطی فروافتاده است
گروه بین‌الملل بازتاب: افلاطون فیلسوف بزرگ یونان باستان دموکراسی را سمبل حکومت جاهلان می‌نامید و ارسطو با ادبیات تندتری به دموکراسی می‌تاخت؛ اما به نظر اگر امروز افلاطون و ارسطو زنده بودند از دموکراسی به‌جای حکومت جاهلان به‌عنوان «حکومت رسانه‌ها و سرمایه‌داران صاحب این رسانه‌ها» یاد می‌کردند.
در قرنی که رسانه‌ها به تمام افکار و عقاید و امیال و حتی ذائقه توده‌ها جهت می‌دهند سخن گفتن از دموکراسی بیهوده است. در دنیای امروز قدرت برای کسانی است که سرمایه‌داران و رسانه‌ها، پشت سر آن‌ها می‌ایستد. امروزه رسانه‌ها و سرمایه‌داران‌اند که می‌توانند برلوسکونی و ترامپ و بوریس جانسون را به‌عنوان قهرمان خلق و ملت معرفی می‌کنند و هر صداهای بلند شده برای عدالت و آزادی و انسانیت را بانام‌هایی مانند خشونت و ضدیت با آزادی و فاشیسم و امثالهم سرکوب نمایند.
بسیاری از تحلیلگران سیاسی با بهت و تعجب از پیروزی قاطع حزب محافظه‌کار بریتانیا و شكست سنگین جرمی كوربین و حزب او در انتخابات بریتانیا سخن گفته‌اند اما مگر در این غوغای کرکننده غول‌های رسانه‌ای و سرمایه‌هایی که به دستگاه تبلیغاتی محافظه‌کاران ریخته می‌شد، انتظار دیگری می‌شد داشت؟!
فرهاد قنبری در یادداشتی معتقد است بهت امروز تحلیلگران از نتیجه انتخابات بریتانیا ناخودآگاه یادآور نتیجه انتخابات ریاست جمهوری سال هشتادوهشت کشور ما است. در آن سال هم محافظه‌کاران وطنی با در اختیار داشتن صداوسیما (با بودجه‌های هزاران میلیاردی) و هزاران تریبون ریزودرشت دیگر توانستند هر آنچه را که می‌خواستند بگویند و به افکار عمومی و توده‌هایی که شاید در سال ده دقیقه مطالعه نداشتند [و ندارند] بقبولانند که راه سعادت و خوشبختی آن‌ها در ادامه مسیری است که احمدی‌نژاد ترسیم کرده است. در آن سال محافظه‌کاران و رسانه‌هایشان تمام نکبت و بدبختی‌های تاریخ ایران را به‌پای رقیب ریختند و حتی به پرچم کشور هم رحم نکرده و با مصادره به مطلوب آن، خود را نماینده ملی‌گرایی و عدالت اجتماعی معرفی کردند. (کاری که امروز حزب محافظه‌کار بریتانیا انجام داد. با این تفاوت که آنجا سرمایه‌داران بودند که با شعار ملی‌گرایی تمام‌قد پشت محافظه‌کاران ایستادند)
جرمی کوربین که طرفدار عدالت اجتماعی، مدافع حقوق فلسطین، مخالف جدایی بریتانیا از اتحادیه اروپا و مخالف لمپنیسم ترامپی بود، توسط رسانه‌ها به‌عنوان فردی فاقد دیسیپلین، مرتجع، ضد یهود، فاشیست و ضد ملی معرفی‌شده بود و بدیهی است که با چنین تبلیغات رسانه‌ای او از پیش بازنده هر انتخاباتی محسوب می‌شد.
کوربین به‌مانند سایر سیاست‌مداران غربی لباس نمی‌پوشید و به‌مانند آنان سخن نمی‌گفت. کوربین نماینده طبقه‌ای از جامعه بود که بریتانیا را برای همه ساکنان آن سرزمین می‌خواست و راه نجات کشورش را در همگرایی و همکاری با سایر ملل جهان می‌دانست.
حالا حزب متبوع بوریس جانسون با اختلاف فاحش برنده انتخابات شده و ترامپ به‌عنوان اولین نفر به او تبریک گفته است.
ترامپ در صفحه شخصی توئیتر خود با تبریک به «بوریس جانسون» نخست‌وزیر انگلیس و رهبر حزب محافظه‌کار، نوشت: «به بوریس به خاطر این پیروزی بزرگ تبریک می‌گویم! بریتانیا و ایالات‌متحده اکنون می‌توانند بعد از برگزیت، آزادانه به انعقاد قرارداد جدید تجاری بپردازند».
وی درباره قرارداد جدید تجاری بین آمریکا و انگلیس توضیح داد:«این توافق، پتانسیل این را دارد که بسیار بزرگ‌تر و سودآورتر هر توافقی باشد که [انگلیس] می‌توانست با اتحادیه اروپا ببندد. بوریس جشن بگیر!»
پیروزی جانسون نشان داد که لمپنیسم ترامپی فقط مختص امریکا نیست و اروپا هم در ورطه راست‌گرایی افراطی فروافتاده است. پیروزی محافظه‌کاران در بریتانیا نشان داد که مردم این سرزمین به خروج از اتحادیه اروپا افتخار می‌کنند و برخلاف برخی تحلیل‌ها علاقه‌ای به بازگشت از مسیر خود که در همه‌پرسی چند سال پیش برگزیده بودند، ندارند.
انتهای پیام/#
