پیام مهمی که از تهران برای اسرائیل صادر شد
البدیل نوشت: تحرکات هیئت حماس به سوی ایران، دلالتها و شاخص های مهمی دارد، صلح اخیر فلسطین که به جدایی بین فتح و حماس پایان داد، با نظارت مصر انجام شد و حتی حماس تاکید می کند که این قاهره بوده که جنبش فتح را ملزم به امضای تعهدی مبنی بر عدم طرح موضوع سلاح مقاومت کرده است. حماس همچنین بر این مساله تاکید می کند که مصر از آن نخواسته است که روابط خود با ایران را محدود کند.
به نظر می رسد از حیث مبدأ، هیچ اعتراضی از سوی مصر در مورد رابطه حماس با تهران وجود ندارد؛ مساله ای که در سفر اخیر هیئتی از حماس به تهران انعکاس یافت. در ادامه، اگر مصر درباره رابطه با تهران به حماس هشدار داده بود، العاروری در این زمان به تهران سفر نمی کرد؛ اما همه این صحبتها مانع از وجود زمینه ای از شنهای متحرکی نمی شود که از یک سو بر رابطه حماس با قاهره و از سوی دیگر، بر رابطه آن با تهران جریان دارد؛ در هر صورت، اسرائیل با سفر حماس به تهران مخالف است و این مطلب، از سخنان نتانیاهو بوضوح قابل دریافت می باشد؛ همانطور که وی یکی از شرطهای پذیرش صلح را قطع ارتباط حماس با تهران دانسته است. در واقع حماس با سفر خود به تهران علنا با این شرط اسرائیل برای قطع روابط با ایران مخالفت نموده است.
برای روشن شدن رابطه حماس با قاهره و تهران ناچار باید به رابطه مصر با حماس و رابطه آن با ایران نظری داشته باشیم؛ رابطه بین حماس و تهران، حداقل در مورد سلاح مقاومت از استقرار و آرامش برخوردار است، صرفنظر از تشنجی که بین تهران و جنبش فلسطین در مورد اختلاف نظرشان در خصوص بحران سوریه ایجاد شد، هیچ گاه نشنیدیم که تهران حمایت خود از حماس بعنوان یک سلاح مقاوم در برابر اسرائیل را متوقف کرده باشد، بلکه برعکس می بینیم که همواره مواضع ایران در مورد حمایت قدرتمندتر از حماس شدت می گیرد. تا آنجا که علی اکبر ولایتی مشاور رهبر انقلاب در امور بین المللی در این باره اظهار داشته است:« میخواهیم به رژیم صهیونیستی ثابت کنیم که روابط بین ایران و مقاومت فلسطین که در دو جنبش حماس و جهاد اسلامی نمود می یابد، یک استراتژی است که قطع نمی شودف بلکه حمایت ایران از مقاومت روز به روز بیشتر می شود».
اما در مورد مصر، می بینیم که روابط آن با حماس همواره متغیر بوده است و اخیرا نظر مصر در مورد حماس، که آن را یک جنبش تروریستی می دانست، تغییر کرده و اکنون بعنوان جنبشی به آن می نگرد که امکان مذاکره با آن و استقبال از ورود آن به خاک مصر وجود دارد. پس ارتباط مصر با حماس تا حد زیادی وابسته به متغیرهای مختلفی است؛ مصر بعنوان دولتی که مرزهای مشترکی با نوار غزه دارد، در شرایط متفاوت به شکل خاصی وارد تعامل با حماس می شود، چه از طریق گذرگاه رفح یا دغدغه مصر در مورد نفوذ تروریسم از مناطق مرزی به داخل آن.
مهمترین عامل در روابط حماس و قاهره، روابط قاهره با واشنگتن است؛ مصر تا این لحظه به سمت پیروی از موضع آمریکا در منطقه گرایش داشته است، همانطور که در مورد توافق هسته ای با آمریکا هم عقیده شد. تعیین هدف مصری برای تلاشش در جهت برقراری صلح بین فتح و حماس، نقش مهمی را در روابط قاهره با حماس ایفا می کند؛ نزدیکی مصر به حماس، اگر براساس پایان دادن به طرح تقسیم و حفظ وحدت صف فلسطینی ها و حمایت از صفوف مقاومت شود، با شرایطی که هدف از نزدیکی روابط، آماده سازی فضایی برای انعقاد معامله قرن باشد، متفاوت است؛ بویژه آنکه موضع آمریکا با اسرائیل در مورد خلع سلاح مقاومت موافق است.
در اینجا تمرکز بر موضع مصر در خصوص سلاح حماس مهمتر از دیگر مسائل است؛ تهران و حماس در مورد ضرورت تکمیل نمودن عناصر قدرت علیه رژیم صهیونیستی متفق القولند، اما قاهره تا این لحظه هنوز نظر خود درباره سلاح مقاومت را اظهار نکرده است، کما اینکه از آن بعنوان برگه ای برای وارد کردن فشار بر حماس در مذاکرات صلح اخیر نیز استفاده نکرد. اما همزمان طی نشست اخیری که در واشنگتن برگزار شد، نزدیکی های قابل ملاحظه ای در برخورد آن با تل آویو محقق شده است؛ جایی که هیئتهای نظامی مصری، اماراتی، اردنی و سعودی با نیروی نظامی اسرائیل به بهانه مبارزه با داعش دیدار کردند. در شرایطی که تقریبا داعش از بین رفته و اسرائیل یا دولتهای عربی در حقیقت توجهی به مبارزه با آن ندارند، کما اینکه حتی در سوریه از این عناصر تروریستی به دادن سلاح به آنها، حمایت کردند. در واقع هدف آمریکا آن است که با ادامه دادن ائتلاف بین المللی در منطقه تا پس از نابودی کامل داعش، دشمن ساختگی یعنی تروریسم ایران و جنبشهای مقاومت را جایگزین داعش کند،بویژه آنکه دولتهای عربی شرکت کننده در این نشست با نظر اسرائیل در مورد حماس و حزب الله و تروریست خواندن آنها موافق هستند و ایران را دشمن می دانند.
به عقیده تحلیلگران، تحرکات حماس بین قاهره و تهران حکایت از آن دارد که سلاح مقاومت فلسطین در روزهای آینده به نکته جنجال برانگیزی تبدیل می شود.
