پشت پرده جنگ افروزی اخیر اسرائیل علیه نوار غزه چه بود؟

رژیم اسرائیل با دور تازه حملات سنگین اخیر خود به نوار غزه به نوعی سعی داشت تا این پیام را به گروه های فسلطینی برساند که همچنان کفه بازدارندگی بنا بر ادعای رهبران  اسرائیلی، به نفع این رژیم در مقابله با گروه‌های فلسطینی سنگینی می کند.

بازتاب– سه شنبه نهم ماه مِی بود که رژیم اسرائیل با استفاده از 40 جنگنده، به بخش هایی از شهرهای غزه، رفح و خان یونس در نوار غزه حمله کرد. حمله ای که بر اثر آن شماری از فرماندهان نظامیِ جنبش جهاد اسلامی، بر اساس آنچه اسرائیل اعلام کرده به صورتِ “هدفمند”، ترور شدند. البته که بر اثر این حملات، چندین زن و کودک هم به شهادت رسیدند.

با این حال، مقام های اسرائیلی اعلام کردند که حملات آن ها معطوف به آن دسته از فرماندهان گروه جهاد اسلامی بوده که در حوزه توان موشکی این گروه فعال هستند و عملا حملات راکتی به شهرهای مختلف اسرائیلی را رهبری می کنند. با این حال، در جبهه مقابل نیز جریان مقاومت فلسطینی تنها اندکی پس از حملات اسرائیل به نوار غزه، بیش از 700 راکت را به اراضی اشغالی شلیک کرد و تاکید نمود که تا زمانی که تل آویو به رویه غیرقانونی و نامشروع خود که همان ترورهای به اصطلاح هدفمندِ فرماندهان نظامی جنبش جهاد اسلامی است، پایان ندهد، راکت پراکنی به اراضی اشغالی همچنان ادامه می یابد.

چند روز قبل، اسرائیل و جهاد اسلامی فلسطین با تلاش های میانجی‌گران بین المللی، توافق آتش‌بس در بحبوحه جنگ و تنش با یکدیگر را پذیرفتند با این همه، به نظر می رسد که رژیم اسرائیل تحت تاثیر 2 انگیزه اصلی، دور تازه حملات خود به نوار غزه را انجام داده است. محرک هایی که این رژیم به صورت رسمی هیچ اشاره ای به آن ها نداشته است.

اولا، پس از شهادت “خضر عدنان” از فرماندهان جریان مقاومت فلسطین در زندان های اسرائیل (بر اثر اعتصاب غذا)، جریان مقاومت اسلامی در واکنش به این رویداد، اقدام به شلیک چند موشک به اراضی اشغالی کرد. در نقطه مقابل، دولت نتانیاهو نیز چند نقطه خالی از جمعیت را در نوار غزه بمباران کرد و مدعی شد که به کارگاه های تولید و ذخیره سازی سلاح مقاومت فلسطین حمله کرده است.

ادعایی که البته کذب بودن آن تا حد زیادی روشن شد و البته که این نکته نیز مشخص شد که اسرائیلی ها فعالانه از طرف های منطقه ای درخواست داشته اند تا جریان مقاومت اسلامی فلسطین، راکت پراکنی های خود را ادامه ندهد. در این فضا، دولت نتانیاهو برای اینکه از انتقادات جریان مخالفان با خود در اراضی اشغالی در امان باشد، حملات محدود و نه چندان موثری را به نوار غزه انجام داده است.

نکته قابل تامل این است که بسیاری از ناظران و تحلیلگران به این نکته اشاره داشتند که اسرائیل عملا توان بازدارندگی خود را در مقابله با گروه های مقاومت فلسطینی از دست داده است. مساله ای که حقیقتا برای اسرائیلی ها قابل قبول نیست.

رژیم اسرائیل با دور تازه حملات سنگین خود به نوار غزه به نوعی سعی دارد تا این پیام را به گروه های فسلطینی برساند که همچنان کفه بازدارندگی بنا بر ادعای رهبران اسرائیل، به نفع این رژیم در مقابله با گروه های مقاومت فلسطینی سنگینی می کند.

ثانیا، توجه داشته باشیم که اعتراضات در اراضی اشغالی علیه دولت نتانیاهو و افراطیون حاضر در دولت وی به دلیل اراده شخص نخست وزیر اسرائیل برای اجرای اصلاحات قضایی مد نظرش، وارد هفته نوزدهم شده است. موضوعی که عملا از ایجاد یک بن بست برای دولت مسقر رژیم اسرائیل به نخست وزیری نتانیاهو خبر می دهد و احتمال فروپاشی دولت وی و برگزاری انتخابات زودرس در اراضی اشغالی را به شدت بالا برده است.

نتانیاهو عملا از یک قاعده تکراری رهبران اسرائیلی استفاده کرده است. قاعده ای که تاکید دارد باید بحران های داخلی اراضی اشغالی را به خارج و به طور خاص در قالب جنگ با مقاومت فلسطین، از بین برد و یا حداقل کمرنگ کرد. به بیان ساده تر، نتانیاهو به این جمع بندی رسیده که اگر بحران جاری علیه دولت خود در اراضی اشغالی که از انشقاق و شکاف اجتماعی قابل توجهی نیز در این اراضی خبر می دهد، به خارج صادر نکند، اتفاقات بدِ به مراتب بزرگتری انتظار وی و رژیم اسرائیل را می کشد.

از این رو، او به گزینه جنگ علیه نوار غزه روی آورد تا شاید بتواند بار دیگر اعتراضات علیه خود و دولتش را آرام و انسجام و وحدت اجتماعی میان شهروندان اسرائیلی را را به نفع دولت خود، احیا کند.

شاید بزرگترین مانع در برابر این دو دستوکارِ نتانیاهو و متحدانش در ماجراجویی نظامی اخیر آن ها علیه نوار غزه این بود که شاید آن ها جنگ و تنش را علیه نوار غزه آغاز کردند، با این حال، آن پایانی که مطلوبشان بود را نتوانستند برای این جنگ رقم بزنند. کافی است توجه داشته باشیم که در تنها 5 روز درگیری های فلسطینی ها با اسرائیل، بیش از 2 هزار موشک فلسطینی به اراضی اشغالی شلیک شده و البته که 12 هزار شهروند اسرائیلی نیز از مناطق جنوبی اسرائیل به دیگر مناطق فرار کرده اند.