پای بزرگان موسیقی هم به «لایو» باز شد/ آغاز به کار آرام استودیوها

حتی بدبین‌ترین آدم‌ها هم این شرایط را پیش‌بینی نمی‌کردند؛ اینکه «یکی بود و یکی نبودِ» قصه این دنیا با یک ویروس بتواند چنین سرانجامی پیدا و آدم‌ها را دچار شرایطی کند که حتی در خواب هم نمی‌دیدند. درست عین یک فیلم سینمایی آخرالزمانی که وقتی در سینما و خانه نگاهش می‌کردیم، کمی تا قسمتی آدرنالین خون را بالا می‌برد و بعد از اینکه خیالمان راحت می‌شد، همه محتوای داستانی فیلم برایمان چیزی جز تخیل و فانتزی نبود و بعد می‌رفتیم دنبال کار و زندگی‌مان؛ در بهترین حالت هم اگر همان فیلم در فکرمان می‌چسبید و لذتش را می‌بردیم با چند نفری در میانش می‌گذاشتیم و بعدش هم تمام…

اما قصه کرونا ماجرای ذهن و تخیل و فیلم سینمایی را درست آورد جلوی چشممان، گویی استیون سودربرگ که در سال ۲۰۱۱ «شیوع» را با موضوع پیدایش ویروسی ناشناخته و مرگبار در چین به بینندگان سینما نشان داده بود، آمده در زندگی یکایک ما انسان‌های روی زمین. به خوب و بد هم رحم نمی‌کند. آمده تا چند ماهی و شاید هم چند سالی مهمانمان باشد؛ و حالا دیگر هیچ فیلم سینمایی در کار نیست. همه چیز خودِ خودِ واقعیت است. نه جلوه‌های ویژه‌ای و نه رویاپردازی و نه هیچ چیز دیگر. این قصه حالا حالاها ادامه دارد. چه بخواهیم چه نخواهیم. چه باورش کنیم چه باورش نکنیم. چه حمله بیولوژیک باشد و چه غیر بیولوژیک. هر چه باشد هست و باید فعلاً با آن کنار بیاییم.

حالا این کنار آمدن هم برای خود داستانی دارد. البته که این ماجرای کنار آمدن پیش از هر اتفاقی بر می‌گردد به رعایت پروتکل‌های بهداشتی تدوین شده از سازمان‌ها و مجموعه‌های پزشکی و درمانی که به قول مردم کوچه و بازار اوجب واجبات است که فرمانبردارش باشیم و بس. یعنی «این یک دستور است». یک دستور به شدت لازم‌الاجرا که شوخی هم ندارد. یعنی اگر صدم ثانیه‌ای شوخی‌اش بگیریم ویروس کوچولوی سبز رنگ قصه ما با آن شاخک‌های فانتزی‌اش خدایی نکرده آنچنان بلایی سرمان می‌آورد که نگو و نپرس… یعنی می‌شویم قوز بالای قوز که اشک از چشمان خسته پرستاران و پزشکانی در می‌آوریم که دو ماه است نه خواب دارند و نه خوراک؛ فقط می‌جنگند و در برخی اوقات نیز به خاطر رهایی از این کابوس حتی جانشان را از دست می‌دهند که مبادا خار به چشممان بیاید. پس بدانیم و آگاه باشیم این ماجراها یعنی رعایت دقیق پروتکل‌ها اولین داستان کنار آمدنی است که قبلاً گفتیم.

یکی از ابعاد دیگر این کنار آمدن در کنار دیگر بدعت‌ها و اتفاقات و کارهایی که به فکرمان خطور می‌کند و می‌توانیم با در نظر گرفتن عقل و منطق آن‌ها را انجام دهیم، انجام یکسری کارهای هنری است که خوشبختانه همه ما ایرانی‌ها و البته همه مردم دنیا نشان داده‌ایم که با صرف فعل «خواستن» برای خود کارگردانان، خوانندگان، اهنگسازان و بازیگران بزرگی هستیم. گواه این ادعا هم انواع و اقسام ویدئوها و فیلم‌هایی است که طی یکی دوماهه گذشته در صفحات مجازی مخاطبان سراسر دنیا به وفور دیده شد و بعضاً هم کارهایی بیرون آمد که انصافاً هم روحیه بخش بودند و هم بامزه که بد نیست تا زمانی که ماجرا لوث نشده همچنان در جهت تقویت روحیه فانتزی و مثبت‌اندیشی مردم ادامه داشته باشد.

اما آن سوی ماجرا هم انجام برخی کارهای هنری توسط هنرمندان عرصه‌های مختلف از جمله موسیقی است که در ماه‌های گذشته شکل فراگیری پیدا کرده و هنرمندان صاحب نام حوزه‌های مختلف سعی در اجرای آثاری دارند که مبنای آن حضور در فضای مجازی و تقویت روحیه مردم برای ماندن در خانه و پیشگیری از شیوع ویروس کروناست. خیلی‌ها هم دست به کار شدند و با انجام کارهای دیگری چون برگزاری کنسرت‌های آنلاین، گفتگوهای مجازی دو نفره و ماجراهایی از این دست تلاش کردند در زمینه پایه‌گذار بدعت‌هایی باشند که برخی از آن‌ها با موافقت و برخی هم با مخالفت کارشناسان و صاحب نظران این حوزه مواجه شده است.

آنچه می‌خوانید گزیده‌ای از فعالیت برخی هنرمندان و فعالان عرصه موسیقی کشورمان طی روزهای گذشته در فضای مجازی است که  مهر در هفته‌های گذشته نیز برخی از آن‌ها را منعکس کرده است.

درس‌های کرونا به حسام‌الدین سراج و رضا امیرخانی

حسام‌الدین سراج از خوانندگان موسیقی ایرانی که اخیراً و در روزهای کرونایی حضور پررنگ‌تری در فضای مجازی دارد، در اولین شب از ماه مبارک رمضان کنسرت آنلاین «بوی بهشت» را برای طرفدارانش اجرا کرد. کنسرتی که چاشنی گفتگو با رضا امیرخانی نویسنده مطرح کشورمان آن را متفاوت‌تر از دیگر کنسرت‌های آنلاین این روزها کرد.

سراج در بخشی از این گفتگو درباره بیماری «کرونا» بیان کرد: «یکی از بزرگ‌ترین ظلم‌هایی که کرونا به بشریت کرده این است که ما را دچار فاصله‌گذاری اشتباهی کرده است؛ یعنی ما از هم دور می‌شویم و مثلاً نمی‌توانیم با آشنایان و دوستان خود دست بدهیم که امری سخت است، با این وجود کرونا درس‌های بزرگی هم به بشریت داد. با شیوع کرونا یاد گرفتم که چگونه تمیزتر باشم و مراعات دیگران را بکنم. یاد گرفتم که بیرون بیایم و هوای تازه بخورم چون قبلاً این کار را نمی‌کردم. یاد گرفتم که در فضای بدون ترافیک رانندگی کنم. اینها همه لطف خداست. درست است که عده‌ای از بین می‌روند و ما هم تسلیت می‌گوئیم، ولی این شرایط به سود بشریت است؛ چون بشریت درس‌های بزرگی یاد می‌گیرد. یکی از دوستان می‌گفت که چرا این اتفاقات تلخ رخ می‌دهد. به ذهنم رسید، نقل است که قرار بود در زمان یکی از پیامبران عذابی نازل شود و خداوند به آن پیامبر فرمود که یک هفته دیگر عذاب نازل می‌شود و او نیز به مردمش گفت ولی پس از یک هفته عذاب نازل نشد. پیامبر گفت که اکنون من بدقول می‌شوم ولی خداوند به او فرمود، از آن زمان که تو به آن‌ها گفتی، مردم به هم کمک و مهربانی کردند و وقتی این‌ها با خود مهربان هستند من با آن‌ها مهربان نباشم؟»

رضا امیرخانی هم درباره شیوع بیماری کرونا گفت: «چندی پیش ویدئویی از یک آهو در ساحل غربی در ایالات متحده آمریکا دیدم. ذوق این حیوان از اولین تجربه خود از دیدن دریا مرا به یاد اولین تجربه دیدن فرزندم از دریا انداخت و پس از آن به گریه افتادم. با خودم می‌گفتم که سال‌ها قسمتی از حق این حیوان را گرفته بودیم و آن‌ها نیز مخلوقات خدا هستند و حق دارند.»

خانه – موزه «بتهوون»؛ تداوم زندگی؛ عافیت و فرهنگ!

مرکز موسیقی بتهون از مجموعه‌های فعال و قدیمی فروش و عرضه محصولات موسیقایی که طی سال‌های اخیر با مدیریت برادران بابک و آرش چمن آرا در خیابان قائم فراهانی با اسم جدید «خانه موزه بتهوون» میزبان دوستداران موسیقی است، در روزهای کرونایی شرایطی را برای اجرای زنده برخی از نوازندگان فعال موسیقی کشورمان فراهم کرد که تلاش کردند با شعار «تداوم زندگی؛ عافیت و فرهنگ» هنوز به آنهایی که کمی از شرایط فعالی نا امیدند روحیه مثبت اندیشی با موسیقی را تزریق کند.

این اجراها از سوم تا نهم اردیبهشت، رأس ساعت ۲۰ بر اساس جدول زمان‌بندی اعلام شده آغاز می‌شود و تا ۲۴ ساعت بعد هم در صفحه اینستاگرام برای بازدید و به اشتراک گذاشتن در دسترس بود، طبق برنامه‌ریزی‌ها هم مدت اجراها حدوداً ۳۰ دقیقه پیش‌بینی شده بود که در همین راستا فرزین طهرانیان نوازنده گیتار، پویا عشقی‌نژاد نوازنده ویولن، بهرنگ بقایی نوازنده تار، عسل پیشگو نوازنده ساکسیفون، عیسا غفاری نوازنده سه تار، کیوان فرزین نوازنده سنتور و حسام اینانلو نوازنده کمانچه در صفحه اینستاگرام این مجموعه در روزهای مختلف هفت اجرای مجزا را پیش روی مخاطبان قرار دادند.

طبق اعلام مدیران خانه موزه بتهوون این اجراها دقیقاً پس از ساعت کاری این مجموعه و بدون حضور تماشاچی و بازدیدکنندگان و بر اساس وظیفه و مسئولیت اجتماعی و رسالت فرهنگی اجراکنندگان و برگزار کننده انجام می‌شد.

فخرالدینی و چکناوریان در «نت گپ‌های یونسکویی»

فرهاد فخرالدینی و لوریس چکناوریان از آهنگسازان و رهبران ارکستر پیشکسوت کشورمان نیز طی روزهای گذشته در ویژه‌برنامه «نت گپ‌های یونسکویی» که از اول اردیبهشت از سوی کمیسیون ملی یونسکو- ایران آغاز شده حضور پیدا کردند و با آرش امینی آهنگساز و رهبر ارکستر سمفونیک صدا و سیما که اجرای این برنامه‌ها را به عهده داشت به گفتگو نشستند.

در مدت زمان برگزاری این برنامه، اساتید و فرهیختگان عرصه هنر و ادبیات همچون استادان دادبه، رضوانی، محبتی، ماحوزی، شهبازی و دکتر انور، با حضور در پخش زنده اینستاگرامی، در باب مشاهیر فرهنگ و ادب کشور گفت‌وگو کرده‌اند. همچنین اساتیدی در حوزه موسیقی و آواز نیز در این نت‌گپ‌ها به هنرنمایی پرداختند.

اگرچه این گفتگوها مانند اجراهای زنده خوانندگان و هنرمندان در حوزه موسیقی پاپ دربرگیرنده طیف گسترده‌ای از مخاطبان نبود اما حضور دو استاد مسلم موسیقی کشورمان در فضای مجازی و بیان خاطرات و روایت‌های جذابی از تجربه حضورشان در موسیقی توانست شرایط مناسبی را برای طرفداران موسیقی مهیا کند و این ضرب المثل را در ذهن تداعی کند که: «دود از کنده بلند می‌شود»

وقتی پای احسان خواجه‌امیری سخت‌گیر به رسانه باز شد!

اما روزهای کرونایی بالاخره شرایطی را برای برخی از خوانندگان که تقریباً از رسانه‌ها فراری بودند به‌وجود آورد که پایشان را به گفتگو با اهالی رسانه در فضای مجازی باز کرد. این هفته این احسان خواجه امیری بود که به واسطه آشنایی پدر هنرمندش حسین خواجه امیری (ایرج) و مادرش با آرش نصیری روزنامه‌نگار قدیمی حوزه موسیقی و طراح پروژه موسیقایی «هزار صدا» به گفتگوی اینترنتی پرداخت و در این تبادل رسانه‌ای برخی از اتفاقات و شرایطی را میان هوادارانش در میان گذاشت که تاکنون کمتر درباره‌شان شنیده بودیم و برای آن دسته از افرادی که در رسانه‌ها از احسان خواجه امیری مطلب خوانده بودند، اتفاق ویژه‌ای بود.

خواجه امیری در این گفتگوی رسانه‌ای بود که از دوران یادگیری و آموزش نوازندگی نزد استادان و دوستان پدرش از جمله میلاد کیایی نوازنده سنتور، مرحوم یاحقی و تعدادی دیگر سخن گفت و افزود: از همه این استادان تشکر می‌کنم که در آن دوران فارغ از اینکه افتخار شاگردی را داشتم اما با شیطنت‌هایم بیشتر اذیتشان کردم ولی آن‌ها من را با تمام وجود تحمل کردند و به من درس موسیقی یاد دادند.

وی به ذکر خاطراتی از پدرش و دوران سخت زندگی در نزد خانواده به دلیل شرایط مالی دشوار هم اشاراتی داشت و گفت: این دوران روزهایی بود که من هنوز در خوانندگی مطرح نشده بودم و پدرم مدام به من تاکید می‌کرد که موسیقی را باید در کنار تحصیل و تخصص‌های دیگر فرا گیرم. به همین منظور دائم من را از توجه دائم به موسیقی منع می‌کرد و اجازه نمی‌داد که من به طور مستقیم در این حوزه حضور داشته باشم. تا اینکه به دانشگاه رفتم و از او خواستم تا در کنار تحصیل موسیقی نیز کار کنم. او خیلی از این شرایط می‌ترسید که مشکلات آن سال‌های زندگی ما در حوزه اقتصادی شامل من نشود به همین منظور حساسیت ویژه‌ای روی من داشت […] او در حوزه خوانندگی نیز با دقت روی من کار می‌کرد و هر زمان گوشه‌ای از دستگاه‌های موسیقی ایرانی را با من تمرین می‌کرد تمام تلاشش را انجام می‌داد که من به درستی آنها را ادا کنم. او پدری بود که من هر زمان به سازی علاقه‌مند می‌شدم به وسیله دوست فروشنده‌ای که در حوالی خیابان انقلاب فروشگاه ساز داشت برای من ساز مورد علاقه‌ام را تهیه می‌کرد اما همیشه این نگرانی مالی را داشت که مبادا حرفه اصلی من موسیقی شود.

خواجه امیری در این گفتگوی اینترنتی بود که بعد از روایت کوتاهی از استودیوی شخصی که با شانه‌های تخم مرغ درست کرده بود به ماجرای پذیرش ساخت موسیقی یک سریال اشاره داشت و درباره آن توضیح داد: یکی از ویژگی‌هایی که در کارم داشتم این بود که از انجام کاری خیلی نمی‌ترسیدم حتی زمانی بعد از خوانندگی در تیتراژ سریال «غریبانه» من ساخت موسیقی یک سریال را قبول کردم و بعد دیدم بلد نیستم این کار را انجام بدهم. پس از این اتفاق به فردین خلعتبری که از دوستان نزدیک من بود زنگ زدم و گفتم من قرارداد بستم و از او پرسیدم موسیقی فیلم را چطور می‌سازند؟ که او گفت: «من چطور در پشت تلفن به تو بگویم موسیقی فیلم را چگونه می‌سازند؟» او به من گفت: زنگ بزن و ماجرا را کنسل کن. اما نکته جالب اینجاست که بعد اتفاق خوبی افتاد و کلیت کار فضای خوبی شد. این موضوع هم فقط به این دلیل است که من نترسیدم. […] من خیلی احتیاط می‌کنم. این محافظه کاری، هم در مواقعی خیلی خوب بوده و هم در مواقعی به هنرم لطمه زده چرا که باید در شرایطی بی پرواتر می‌بود. اتفاقاً الان هم اگر ایرادی به من وارد باشد همین موضوع احتیاط و محافظه کاری ام است.

بخش دیگری از این گفتگو به ذکر خاطراتی از مرحوم افشین یداللهی اختصاص داشت که در این بخش احسان خواجه امیری به بیان صحبت‌های جالبی پرداخت که در آن از افشین یداللهی به عنوان مرشد و مهم‌ترین اتفاق زندگی خود یاد کرد.

وی گفت: بعد از پدرم که اولین استاد زندگی من است می‌توانم بگویم مهم‌ترین اتفاق زندگی هنری ام که موفقیت‌هایم را مدیون او هستم، رفاقت با افشین یداللهی بود. او خارج از اینکه ترانه‌سرای بسیار بزرگی بود، معلم و مرشد من هم بود. من از افشین یداللهی درس زندگی کردن یاد گرفتم. او داناترین انسانی بود که از نزدیک با او معاشرت داشت که به نوعی سکوی پرتاب من هم شد […] آشنایی هم با او زمانی اتفاق افتاد که من وقتی تلویزیون را تماشا می‌کردم دائم می‌دیدم که شاعر تیتراژهای مختلف سریال‌ها افشین یداللهی بود. تا این که گشتم و شماره او را پیدا کردم. آن موقع هم هنوز معروف نشده بودم و وقتی گوشی را برداشت گفتم: «من پسر ایرج هستم». از قضا پدرم با یکی از آشنایان افشین دوست قدیمی بود و همین فضا باعث شد تا با او قراری بگذارم. وقتی به منزلش رفتم به افشین یداللهی آلبوم «من و بابام» را هم برده بودم و پس از این ملاقات بود که قرار شد بیشتر با هم آشنا شویم. به خوبی خاطر دارم که آخر صحبت‌هایم یک شعر نوشت که مطلع آن با «هرچی آرزوی خوبه مال تو» آغاز می‌شد و به من گفت: «برو و این شعر را اتود بزن» شعری که هنوز دست خط افشین را به یادگار دارم و شرایطی را فراهم کرد که قاسم جعفری از دوستان نزدیک افشین در سریال غریبانه آن را تست زد و همان ماکت شد تیتراژ سریال غریبانه که خواننده تیتراژش هنرمند دیگری بود.

نوازندگان ارکستر ملی همچنان در خانه مانده‌اند!

بنیاد فرهنگی هنری رودکی با قدردانی از حافظان سلامت کشور، اجرای خانگی ارکستر ملی ایران از قطعه «شور عاشقانه» را تقدیم هنردوستان کرد. «شورعاشقانه» اثر ماندگار مرتضی نی داوود، با شعری از فریدون مشیری است که توسط فریدون شهبازیان برای ارکستر تنظیم شده است. ضمن اینکه وحید تاج خواننده این اجرای خانگی است.

مازیار ظهیرالدینی (کنسرت مایستر)، رایین نورانی و بهراد سوخکیان نوازندگان ویولن یک، سانوا عندلیبی، آرش جامع و علیرضا خلج اسماعیلی نوازندگان ویولن دو، هومن اتابکی، همایون هاشم زاده، پیمان ابوالحسنی، امیرحسین طائی نوازندگان ویولا، محمد حسین غریبی، ارسلان علیزاده، مسعود فیروزی‌نژاد نوازندگان ویولنسل، محمدهادی اسماعیلی نوازنده کنترباس و مسیح تحویلداری، صبا طبخی و مسعود آذین نوازندگان تار، علی عابدین نوازنده سنتور، مژگان حسینی نوازنده قانون، پوریا شیوا فرد نوازنده نی، شقایق صادقیان نوازنده فلوت، حسام صدفی نژاد نوازنده ابوا، سایوری شفیعی نوازنده کلارینت، امیرحسین محمدیان نوازنده فاگوت، امیرحسین طایی آماده سازی ویدئو، میکس و مسترینگ عوامل اجرایی این اثر را تشکیل می‌دهند.

پیش از این هم بنیاد رودکی، اجرای خانگی ارکستر ملی ایران از قطعه «سبکبال» اثر استاد حسین دهلوی را با شعار «در خانه می‌مانیم تا زودتر روی صحنه برویم» در فضای مجازی منتشر کرده بود که این اجرا بازتاب گسترده‌ای در سطح ملی و بین‌المللی داشت.

علی لهراسبی در استودیو خودش را ضدعفونی کرد!

علی لهراسبی خواننده موسیقی پاپ نیز که در سال‌های اخیر فعالیت کمتری در عرصه موسیقی داشته با انتشار یک استوری به همراه یکی از دوستانش که در آن دائم به یکدیگر اسپری ضدعفونی کننده می‌زنند از رفتن به استودیو با رعایت موازین مربوط به فاصله گذاری اجتماعی و تولید چند تک آهنگ جدید خبر داد.

وی در این ویدئوی اینستاگرامی خطاب به هوادارانش گفت: «کرونا نرفت و ما با رعایت فاصله گذاری اجتماعی به استودیو آمدیم و به شدت داریم کار می‌کنیم. البته خیلی زود موزیک‌های خوبی تقدیم قلب‌های شما می‌کنیم و امیدواریم هرچه زودتر حال همه ما خوب شود و ما بتوانیم شما را در کنسرت‌ها ببینیم. خلاصه خیلی از خودتان مراقبت کرده و فاصله گذاری اجتماعی را رعایت کنید.»

یک کنسرت ایرانی در فستیوال آنلاین کنسرواتور چایکوفسکی

پروژه کنسرت «همه ایرانم» که چندی پیش در تالار اصلی کنسرواتوار چایکوفسکی مسکو روی صحنه رفت در فستیوال آنلاین این مجموعه نیز پیش روی مخاطبان قرار می‌گیرد.

در توضیحات تکمیلی این پروژه آمده است: «پس از استقبال گسترده‌ای که در زمان اجرای کنسرت همه ایرانم، در مسکو صورت گرفت. بخشی از این اجرا توسط تلویزیون «ام ان بی» کشور مغولستان و در راستای فستیوال آنلاین کنسرواتوار دولتی چایکوفسکی مسکو برگزیده و برای عموم مردم به نمایش درآمد. بر کسی پوشیده نیست که روسیه با داشتن موسیقیدانان تأثیرگذار و پرآوازه یکی از قطب‌های مهم موسیقی جهان محسوب می‌شود و حال آنکه در طول صد پنجاه سال فعالیت کنسرواتوار چایکوفسکی؛ نوازندگان، رهبران، آهنگسازان و خوانندگان بسیار برجسته‌ای، چه در عرصه موسیقی کلاسیک غربی وچه در بخش موسیقی ملل، در این مکان مهم فرهنگی، به اجرای موسیقی پرداخته اند. در میان تمامی این منابع فاخر اجرایی که در اختیار این نهاد بوده است، کنسرت «همه ایرانم» توسط مسئولین و متخصصان تلویزیون رسمی کنسرواتوار برای پخش در این فستیوال بین‌المللی برگزیده شده است. این موهبت بزرگ و مسئولیت خطیری است بر دوش تک تک ما موسیقیدانان که با یاری گرفتن از نیروی بی بدیل موسیقی، می‌توانیم در سخت‌ترین برهه‌های تاریخی و اجتماعی امیدبخش و نوید دهنده باشیم. ما مجریان این مجموعه، برای برعهده گرفتن چنین وظیفه‌ی با ارزشی به خود می‌بالیم و برای همه انسان‌های سراسر جهان آرزوی سلامتی و برون رفت از این روزگار سخت و پندآموز را داریم.»

در کنسرت «همه ایرانم» که دربرگیرنده اجرای آثار همایون خرم و کامبیز روشن روان است حسین نور شرق خواننده، آزاده امیری نوازنده تار، حمید قنبری نوازنده سازهای کوبه‌ای، علیرضا دریایی نوازنده کمانچه، لیلا ظهیرالدینی نوازنده عود، پگاه زاهدی سنتور عوامل اجرایی را تشکیل می‌دهند.

فرزاد فرزین با منوچهر هادی از فصل دوم «عاشقانه» گفتند

فرزاد فرزین خواننده‌ای که در سال‌های اخیر طعم شیرین بازیگری بدجوری به مذاقش خوش آمده و بعد از حضور در سریال «مانکن» حسین سهیلی‌زاده که در آن به عنوان یکی از بازیگران اصلی حضور داشت طی روزهای گذشته گفتگوی زنده‌ای با منوچهر هادی داشت. این خواننده هم اکنون در کشور آمریکا به سر می‌برد.

وی در این گفتگوی دو نفره که محمدرضا گلزار نیز در آن حضور داشت، از علاقه فراوانش برای حضور در فصل دوم سریال «عاشقانه» به کارگردانی منوچهر هادی سخن گفت و آرزو کرد تا با پایان گرفتن این دوران کرونایی بتواند به ایران بازگردد و در این سریال به ایفای نقش بپردازد. شرایطی که به زعم او کار منوچهر هادی را سخت کرده و چون طرفداران از فصل اول سریال «عاشقانه» خوششان آمده این بار توقع بیشتری از دست اندرکارانش دارند. ضمن اینکه جمع کردن این تعداد بازیگر چهره برای ساخت فصل دوم سریال نیز کار سخت دیگری است که فرزاد فرزین در این گفتگو به آن اشاراتی داشت.

این خواننده موسیقی پاپ چندی پیش نیز کلیپی از اجرای زنده قطعه «نگرانتم» در یکی از کنسرت هاییش را منتشر کرده و از برگزار نشدن اجراهای زنده در ایران اظهار دلتنگی کرد.

گفتگوی بی‌تشریفات با اهالی موسیقی برای روزهای پسا قرنطینه

نشر «هرمس» از مؤسسات معتبر تولید و انتشار آثار موسیقایی که طی سال‌های اخیر با مدیریت رامین صدیقی علاوه بر انتشار آلبوم‌های متعدد در برگزاری فستیوال‌های موسیقی پرمخاطب و بین المللی ایران نقش مهمی را ایفا کرده در روزهای گذشته سلسله برنامه‌های تخصصی را با عنوان «گفتگوی بی تشریفات» تدارک دید.

در این برنامه به صورت زنده از صفحه اینستاگرام این مؤسسه پیش روی مخاطبان قرار می‌گرفت تعدادی از نوازندگان و هنرمندان داخلی و خارجی به بیان نقطه نظرات خود پیرامون موضوعات تخصصی حوزه موسیقی در دوران کرونایی پرداختند.

فرخزاد لایق متخصص قلب و عروق، آهنگساز و موسیقیدان با موضوع «دورنمای تغییرات در شیوه زندگی، امیدواری‌ها و نگرانی‌ها در عرصه سلامت و هنر، بیورن مه‌یر موسیقیدان و نوازنده باس و نیک برتش موسیقیدان و پیانیست از کشور سوئیس با موضوع «تأثیر فراگیری جهانی کرونا بر صحنه موسیقی و دور نمای شرایط هنری و معیشتی موسیقیدانان در دوران پسا قرنطینه»، نیک برتش موسیقیدان و پیانیست نیز در صفحه اینستاگرام نشر «هرمس» به بیان نقطه نظرات خود پرداختند.