پایانه‌ای بی‌مسافر با رانندگانی ورشکسته
برخی رانندگان اتوبوس‌های بین‌شهری به دلیل کمبود مسافر، به حمل بار یا حتی در مواردی قاچاق کالا با استفاده از اتوبوس روی آورده اند.
صنعت حمل و نقل جاده ای ایران در سال های اخیر چه در بخش بار و چه در بخش مسافر با رکود عجیبی روبه رو شده و بسیاری از فعالان این حوزه به دلیل کمبود بار و مسافر به مشاغل دیگری روی آورده اند.
در حالی که پایانه های مسافر بین شهری در سال های اخیر در همه مراکز استان ها و شهرهای بالای ۱۰۰ هزار نفر احداث شده، اما در پی تولید روزافزون انواع خودروهای شخصی و انجام سفرهای مردم با استفاده از سواری های شخصی خود، صنعت حمل و نقل مسافری بین شهری دیگر رونق سابق را ندارد.
بر اساس گزارش میدانی خبرنگار مهر در بازدید از ترمینال های اصلی تهران، موضوع کمبود مسافر به وضوح دیده می شود. این مسأله در پایانه بیهقی (آرژانتین) به دلیل سابقه ذهنی مردم در خصوص گران تر بودن هزینه بلیت در این ترمینال، بیشتر به چشم می آید.
«مجید. م» یکی از رانندگان مسیر تهران ـ رشت با تأکید بر زیان ده بودن فعالیت رانندگان اتوبوس های بین شهری، گفت: بیشترین مشکلات را رانندگان ترمینال بیهقی تحمل می کنند. این ترمینال به دلیل جانمایی نامناسب که در داخل شهر قرار گرفته، سبب شده تا هم مردم و رانندگان زمان طولانی در ترافیک شهری تهران گرفتار شوند و و هم خودروهای آنها مصرف سوخت بسیار بیشتری نسبت به اتوبوس های فعال در ترمینال های شرق، غرب و جنوب به دلیل قرار گرفتن در نزدیکی مسیرهای خروجی تهران داشته باشند.
وی با بیان اینکه در ایام تعطیلات نوروز که مثلا ایام پیک سفرهاست، بیشتر سرویس های مسیر پرتردد و گردشگرپذیری همچون تهران ـ رشت، با ۷ تا ۸ مسافر و در بهترین حالت حداکثر ۱۰ نفر عازم می شدند، در پاسخ به این پرسش که علت آن چیست؟ می گوید: بسیاری از افرادی که در مناطق در دسترس ترمینال بیهقی سکونت دارند، یا اصلا سفر داخلی نمی روند یا اگر هم بخواهند سفر داخلی بروند معمولا از هواپیما یا خودروهای گران قیمت شخصی خود استفاده می کنند؛ به نظر من باید کاربری ترمینال بیهقی تغییر کند.
«مرتضی. ح» یکی دیگر از رانندگانی است که در ترمینال بیهقی در مسیر اصفهان ـ تهران و بالعکس تردد دارد. وی نیز با تأکید بر نبود مسافر در این پایانه گفت: البته مشکل کمبود مسافر صرفا به پایانه بیهقی محدود نمی شود و در سایر ترمینال های اصلی تهران شامل جنوب، شرق و غرب نیز نمود دارد؛ اما در این پایانه ها به دلیل اینکه به مبادی ورودی و خروجی پایتخت نزدیک ترند و همچنین زیاد بودن تعداد شهرستان هایی که اتوبوس هایشان به این ترمینال ها وارد یا خارج می شوند، همواره مسافر برای همه مقاصد کم و بیش وجود دارد. اما ترمینال بیهقی تهران عملا از حیز انتفاع خارج شده است.
«امیر حسین. ب» راننده خودرویی است که در میان سایر رانندگان مستقر در ترمینال آرژانتین به دارنده اتوبوس ۸۰۰ میلیون تومانی مشهور است. وی می گوید: اگر این پول را در یکی از بانک ها سپرده گذاری کنم، با احتساب سود سالانه ۲۰ درصد، ماهیانه بیش از ۱۳ میلیون تومان درآمد دارم. این در حالی است که بیشترین درآمد از رانندگی این اتوبوس نو در طول یک سال گذشته، ماهانه ۴ تا ۵ میلیون تومان بوده است. آنچه سبب شده در این شغل بمانم، عشق و علاقه ای است که به جاده و رانندگی دارم.
یکی از مدیران پایانه بیهقی نیز با اشاره به «عملا ورشکسته بودن» شرکت های حمل و نقلی مستقر در این ترمینال اظهار کرد: رانندگان برای جبران کمبود مسافر و درآمد، به جابه جایی بار روی آورده اند. یکی از بخش های پرمشتری ترمینال بیهقی، بخش تحویل بار است که مردم به دلیل مناسب تر بودن قیمت ارسال بارهای شخصی شان از شهرستان برای آشنایان خود در تهران و بالعکس نسبت به ارسال پستی یا شرکت های حمل و نقلی کامیونی، به سراغ شرکت های حمل و نقل مسافر می روند. رانندگان نیز به دلیل کمبود مسافر با کمال میل از این وضعیت استقبال می کنند.
این در حالی است که بسیاری از شرکت های کوچک حمل و نقل بار به دلیل نبود سفارشات در حال ورشکستگی هستند.
آنچه از همه دردناک تر است، اذعان برخی رانندگان اتوبوس های بین شهری به جابه جایی کالاهای قاچاق در پوشش جابه جایی مسافر و فرار از بازرسی های پلیس راه است. توجیهی هم که برای این تخلفات خود دارند، نبود مسافر و کاهش درآمدهای مسافربری است.
