وقتی تخصص و تایم اهمیت ندارد/ ابوالمشاغل ها در کمیسیون!

روسای کمیسیون‌های تخصصی کمیته ملی المپیک در حالی انتخاب و معرفی شدند که به نظر در انتخاب آنها چندان به بحث تخصص و تایم توجهی نشده است.

روسای کمیسیون‌های مختلف کمیته ملی المپیک روز شنبه 12 اسفندماه در نشست هیات اجرایی معرفی شدند و تعدادی از اعضای هیات اجرایی ریاست این کمیسیون‌ها را برعهده گرفتند.

مجید کیهانی رئیس کمیسیون بازاریابی، علی دادگر رئیس کمیسیون حقوقی، شاهرخ شهنازی رئیس کمیسیون مدیریت و برنامه‌ریزی، مجید شایسته رئیس کمیسیون توریسم ورزشی، فضل‌الله باقرزاده رئیس کمیسیون آموزش، محمد علیپور رئیس کمیسیون ورزش همگانی معرفی شدند.

معرفی اعضای هیات اجرایی برای ریاست این پست‌ها را می‌توان به فال نیک گرفت و اینکه کمیته ملی المپیک در تلاش است برخلاف دوره قبل، در این دوره کمیسیون‌ها را فعال کند، موضوع بسیار خوبی است. می‌توان آغاز این فعالیت‌ها را در کمیسیون ورزشکاران دید که مدت‌هاست برنامه‌های خود را آغاز کرده و در این بین جلسات مختلفی را با رئیس کمیته ملی المپیک داشته است.

اما نگاهی کوتاه به اسامی برخی از روسای کمیسیون‌ها سوالی را در اذهان به وجود می‌آورد مبنی بر اینکه آیا روسای فدراسیون‌ها که هر هفته در نشست هیات اجرایی حضور دارند، روزهای پنجشنبه و جمعه هم تعطیل هستند، فرصتی برای تشکیل جلسه و رسیدگی به شرایط کمیسیون‌ها خواهند داشت؟ کمیسیون‌ها حداقل به ماهی یک یا دوبار نشست نیاز دارند و از طرفی هر کمیسیون برنامه خاص خود را دارد، در این صورت رئیس فدراسیون فرصتی برای حضور در فدراسیون خود و رسیدگی به امور جاری کارمندان و ورزشکارانش خواهد داشت؟ به ویژه اینکه تمامی روسای فدراسیون های ورزشی به نوعی ابوالمشاغل هستند و چندین و چند پست دیگر اقتصادی و مدیریتی دارند و از همین رو حتی کمتر فرصت می کنند در محل کار خود نیز حضور پیدا کنند.

اگرچه این صحبت‌ها وجود دارد که کمیسیون‌ها فقط نقش مشورتی دارند و خیلی وقت روسای فدراسیون‌ها را نمی‌گیرند، در این صورت سوالی که مطرح می‌شود این است در صورتی که قرار نیست کمیسیونی فعال باشد، فلسفه تشکیل آن چیست؟ آیا صرفا به خاطر اینکه اساسنامه مورد تایید کمیته بین‌المللی قرار بگیرد، بدون رعایت مفاد آن می‌توان چنین چیزی را نوشت؟

به گزارش فارس، نکته بعدی در بحث انتخاب روسای کمیسیون ها بحث تخصص گرایی است. اینکه رئیس هر کمیسیون برای پیشبرد اهداف مدنظر مجموعه و کمیسیون خود، تخصص داشته باشد. این نکته ایست که به نظر در انتخاب روسای کمیسیون های تخصصی مغفول مانده. اگرچه افرادی همچون باقرزاده به عنوان استاد دانشگاه و دادگر با توجه به دکترای حقوق انتخاب های منطقی برای کمیسیون آموزش و حقوقی به نظر می رسند اما در بقیه انتخاب ها به این نکته توجهی نشده. به عنوان مثال مجید شایسته چه تخصصی در امر توریسم دارد که به عنوان رئیس کمیسیون توریسم ورزشی انتخاب شده و یا مجید کیهانی که در فدراسیون خود با مشکلات کمرشکن اقتصادی وروبروست، چگونه می تواند رئیس کمیسیون بازاریابی باشد؟

اگر قرار باشد طبق اساسنامه کمیسیون‌ها تشکیل شوند، پس باید فعالیت آنها نیز مورد توجه قرار بگیرد، اگر قرار نیست کمیسیونی فعال باشد، پس به نظر می‌رسد لزومی بر تشکیل آن وجود ندارد.