واکنش محتاطانه سیاستمداران بریتانیا به اظهارات ترامپ و ماسک
بازتاب– در دوران نخست ریاست جمهوری دونالد ترامپ، دولتها در سراسر جهان هر صبح با اضطراب منتظر پیامهای او در شبکههای اجتماعی بودند؛ کدام سیاست تغییر میکند؟ چه توهینی مطرح میشود؟ اکنون، چهار سال بعد، دیپلماتها بار دیگر با طلوع خورشید در سواحل شرقی آمریکا نگران میشوند.
در آن دوران، دیپلماتها یاد گرفتند ترامپ را “جدی اما نه دقیق” بگیرند. او به بسیاری از وعدههای انتخاباتی خود عمل نکرد، مانند خروج از ناتو یا بازداشت هیلاری کلینتون. اما آیا در این دوره، وزرا میتوانند به همان آرامش قبلی باقی بمانند؟
به نوشته BBC؛ ترامپ اخیراً تصمیم دولت بریتانیا برای افزایش مالیات بر شرکتهای نفت و گاز دریای شمال را مورد انتقاد قرار داد. او در شبکه اجتماعی خود، Truth Social، این تصمیم را “اشتباهی بزرگ” خواند و گفت: “دریای شمال را باز کنید. از شر توربینهای بادی خلاص شوید!”
این اظهارات نشاندهنده حمایت معمول ترامپ از شرکتهای آمریکایی است یا تمایل بیشتر او به دخالت در سیاستهای داخلی کشورهای متحد؟
تفاوت اصلی این بار این است که ترامپ دیگر تنها نیست. ایلان ماسک، که روز به روز قدرتمندتر میشود، از پلتفرم خود، X، برای حمله به دولت بریتانیا استفاده کرده است. او از مدیریت اقتصاد، رسیدگی به شورشهای تابستان گذشته و اخیراً از رویکرد دولت نسبت به رسواییهای مرتبط با سوءاستفادههای کودکان انتقاد کرده است.
ماسک شخصاً به کییر استارمر، نخستوزیر بریتانیا، حمله کرده و او را به کمکاری در تعقیب باندهای سوءاستفاده جنسی متهم کرده است.
سیاستمداران بریتانیا نمیتوانند از این حملات جلوگیری کنند، اما میتوانند واکنش خود را کنترل کنند. حزب محافظهکار، به رهبری کمی بدناچ، برخی از موضوعات مطرحشده توسط ماسک را پذیرفته و خواستار تحقیق ملی درباره باندهای سازمانیافته سوءاستفاده جنسی شده است.
با این حال، این حزب حمایت ماسک از استیون یاکسلی لنون، معروف به تامی رابینسون، را غیرقابلقبول دانسته است. رابینسون پس از اعتراف به اتهام تحقیر دادگاه به زندان افتاد. آلیشیا کرنز، وزیر سایه محافظهکار، این حمایت را “بسیار خطرناک” خواند.
حزب کارگر نیز تلاش کرده از درگیری مستقیم با ماسک خودداری کند، چرا که او ممکن است روزی از یک حزب رقیب حمایت مالی کند. وزیر بهداشت، وس استریتینگ، اظهارات ماسک درباره سوءاستفادههای جنسی را “اشتباه” توصیف کرد اما از او خواست با دولت بریتانیا برای مقابله با سوءاستفادههای آنلاین همکاری کند.
ماسک تنها به سیاستمداران بریتانیایی حمله نکرده است. او صدر اعظم آلمان، اولاف شولتز، را “احمق” و نخستوزیر کانادا، جاستین ترودو، را “ابزاری تحملناپذیر” نامیده است.
مقامات در بریتانیا امیدوارند حضور لرد ماندلسون بهعنوان سفیر جدید بتواند از شدت این تنشها بکاهد. همچنین برخی از وابستگی ترامپ به بریتانیا و خاندان سلطنتی بهعنوان عاملی مثبت یاد میکنند. اما برای اکنون، مسئولان به دقت اظهارات ترامپ و ماسک را زیر نظر دارند.
سیاستمداران بریتانیا در مواجهه با اظهارات جنجالی دونالد ترامپ و ایلان ماسک، واکنشی حسابشده و محتاطانه اتخاذ کردهاند. ترامپ، بهعنوان رئیسجمهور آینده، نفوذی چشمگیر در سیاست جهانی دارد. انتقاد او از سیاستهای مالیاتی بریتانیا و تشویق به استفاده از سوختهای فسیلی، نهتنها به چالشهایی دیپلماتیک میان دو کشور دامن میزند، بلکه خطر تضعیف اعتبار بریتانیا در موضوعات زیستمحیطی را نیز به همراه دارد.
در این میان، ماسک با اظهارات تند و نامتعارف خود در موضوعاتی مانند اقتصاد، مدیریت بحرانهای اجتماعی، و حتی حمایت از چهرههای تندرو، فضایی پرتنشتر ایجاد کرده است. سیاستمداران بریتانیایی بهخوبی دریافتهاند که برخورد شتابزده با چنین شخصیتهای تأثیرگذاری ممکن است پیامدهای پیشبینیناپذیری برای سیاست داخلی و خارجی کشور داشته باشد.
این واکنش محتاطانه اما، علاوه بر جنبههای دیپلماتیک، بازتابی از محاسبات سیاسی داخلی نیز هست. سیاستمداران بریتانیایی بهویژه حزب محافظهکار، تلاش دارند در عین بهرهبرداری از موضوعات مطرحشده توسط ماسک و ترامپ – مانند انتقاد از پروندههای سوءاستفاده جنسی – از ایجاد اختلافات عمیق با این دو شخصیت پرنفوذ جلوگیری کنند.
در عین حال، حزب کارگر نیز، با درکی دقیق از جایگاه اقتصادی و رسانهای ماسک، از درگیری مستقیم اجتناب کرده است. این استراتژی دوسویه نشان میدهد که سیاستمداران بریتانیایی، ضمن تلاش برای حفظ منافع ملی و دیپلماتیک، بهدنبال مهار تأثیر مخرب میلیاردرهای جهانی بر فضای سیاسی داخلی هستند. با وجود این، سوال اساسی همچنان باقی است: آیا چنین احتیاطی در برابر مداخلات روزافزون این افراد میتواند در درازمدت مانع فرسایش استقلال سیاسی بریتانیا شود؟