واکاوی ماجرای تعرض به دختر ۱۷ ساله
فرار دختر ۱۷ ساله‌ای از خانه به دلیل ترس از تعرض ناپدری، بار دیگر ضرورت توجه به آموزش و تربیت جنسی در خانواده و مدارس را پررنگ کرد. او شب را در پارک گذراند و در همان‌جا توسط پسری جوان مورد آزار قرار گرفت.
این دختر که پنج سال پیش پدرش را از دست داده و مادرش پرستار است، شب‌هایی که مادر در شیفت کاری بوده، با بستن در اتاقش به‌وسیله کمد و میز، امنیت خود را تأمین می‌کرد. با وجود آنکه موضوع را با مادرش در میان گذاشته بود، او واکنشی نشان نداد و ماجرا را انکار کرد. در نهایت، دختر به دلیل احساس ناامنی از خانه گریخت.
علیرضا شریفی یزدی، جامعه‌شناس و روانشناس اجتماعی، در گفت‌وگو با فرارو تأکید کرد: «بخش زیادی از آزارهای جنسی علیه زنان و دختران، توسط نزدیکان رخ می‌دهد. در دفتر ما، هر هفته یک تا دو پرونده مرتبط با خشونت جنسی از سوی محارم یا سرپرست‌ها بررسی می‌شود. این موضوع محدود به ایران نیست و در جهان نیز به‌عنوان یک آسیب اجتماعی جدی مطرح است.»
او با اشاره به خلأ آموزش و پرورش در زمینه تربیت جنسی گفت: «آموزش جنسی به دلایل فرهنگی و اجتماعی در مدارس ما اجرا نمی‌شود، اما تربیت جنسی یک ضرورت حیاتی است. اگر چنین آموزش‌هایی وجود داشت، نوجوانان می‌دانستند چگونه از خود در برابر خطر محافظت کنند و در صورت بروز تعرض، چه اقدامی انجام دهند.»
این روانشناس اجتماعی افزود: «متأسفانه جامعه به‌جای حمایت از قربانیان، آن‌ها را سرزنش می‌کند. در حالی که سکوت والدین و انکار واقعیت، نوجوان را در معرض آسیب‌های جدی‌تری قرار می‌دهد. ازدواج مجدد نیز بدون در نظر گرفتن امنیت عاطفی و روانی فرزندان، به‌ویژه دختران نوجوان، می‌تواند پیامدهای سنگینی به همراه داشته باشد.»
شریفی یزدی هشدار داد: «مطالعات نشان می‌دهد دختران فراری معمولاً ظرف ۲۴ تا ۴۸ ساعت نخست با خطر جدی تعرض مواجه می‌شوند. فقدان مکان امن و سرپرست مناسب، آن‌ها را در معرض سوءاستفاده، اعتیاد، خودکشی و ورود به چرخه فساد قرار می‌دهد. ایجاد پناهگاه‌های موقت و مداخله فوری می‌تواند بسیاری از این آسیب‌ها را پیشگیری کند.»
