هواپیمای راک؛ غول پرنده با مأموریت‌های فراتر از تصور
بازتاب– در یکی از مهم‌ترین دستاوردهای صنعت هوافضای جهان، شرکت استراتولانچ موفق شد هواپیمای مافوق‌صوت خود با نام تلون ای۲ را با موفقیت پرتاب کند؛ پروازی که با سرعتی فراتر از شش هزار کیلومتر بر ساعت، بازگشتی باشکوه برای قدرت هوایی ایالات متحده رقم زد. این رویداد ترکیبی بی‌نظیر از بزرگ‌ترین هواپیمای جهان با فناوری‌های پیشرفته و نوین مافوق‌صوت را به نمایش گذاشت و نقطه عطفی مهم در مسیر آینده هوانوردی آمریکا به‌شمار می‌رود.
هواپیمای راک، ساخته شرکت استراتولانچ، سازه‌ای شگفت‌انگیز و بی‌مانند در عرصه مهندسی به حساب می‌آید. این پرنده عظیم‌الجثه با طولی برابر با هفتاد و سه متر و دهانه بالی به وسعت صد و هفده متر، تقریباً به اندازه یک زمین فوتبال است. شش موتور نیرومند آن به همراه طراحی خاصی که از دو بدنه مجزا و یک بال مرکزی تشکیل شده، آن را به سکوی پرتابی منحصربه‌فرد در آسمان تبدیل کرده است.
هدف اصلی از ساخت راک، فراهم کردن بستری مناسب برای پرتاب سامانه‌های پیشرفته در ارتفاع بالا است؛ شرایطی که به‌ویژه برای پروازهای مافوق‌صوت مانند تلون ای۲ بسیار مناسب و بهینه به‌شمار می‌رود. این روش نوآورانه، برخلاف روش‌های سنتی پرتاب از زمین، مصرف سوخت را کاهش می‌دهد و در برنامه‌ریزی مأموریت‌ها نیز انعطاف‌پذیری بسیار بیشتری فراهم می‌کند. همین مزایا باعث شده‌اند که توجه بسیاری از نهادهای تجاری و نظامی به این فناوری جلب شود.
هواپیمای تلون ای۲ در خط مقدم فناوری‌های مافوق‌صوت قرار دارد. این هواگرد بدون سرنشین، ترکیبی از سرعت بالای موشک با قابلیت کنترل و بازگشت‌پذیری یک هواپیما است. موتور قدرتمند آن که توسط شرکت اورسا میجر طراحی شده، با استفاده از نفت سفید و اکسیژن مایع، توان رسیدن به سرعتی معادل پنج برابر سرعت صوت را فراهم می‌سازد. این یعنی پروازی با سرعت بیش از شش هزار و دویست کیلومتر بر ساعت.
طول این هواپیما حدود سیزده متر است و وزن آن به دو و نیم تن می‌رسد. با وجود این ابعاد، تلون ای۲ قادر است پس از پرواز مافوق‌صوت، مانند یک هواپیمای معمولی روی باند فرود آید. انجام دو پرواز موفق آزمایشی در ماه‌های دسامبر ۲۰۲۴ و مارس ۲۰۲۵ توانمندی فنی و پایداری این سامانه را به اثبات رسانده و اعتماد کارشناسان را جلب کرده است.
این هواپیما توان حمل تا چهارصد و پنجاه کیلوگرم محموله را دارد که آن را به بستری ایده‌آل برای آزمایش تجهیزات و حسگرهای پیشرفته، بارهای تجربی و حتی کاربردهای نظامی تبدیل می‌کند. این ویژگی‌ها باعث شده‌اند تلون ای۲ تنها یک نمونه آزمایشی نباشد، بلکه به عنوان یک پلتفرم واقعی در خدمت توسعه فناوری‌های گوناگون هوافضا قرار گیرد.
این پروازها اهمیت راهبردی بالایی نیز دارند. از زمان پایان برنامه ایکس پانزده ناسا در سال ۱۹۶۸ تاکنون، ایالات متحده سامانه‌ای با قابلیت پرواز مافوق‌صوت و بازگشت‌پذیری در جو نداشته است. در حالی که چین و روسیه سرمایه‌گذاری‌های گسترده‌ای در این زمینه انجام داده‌اند، موفقیت تلون ای۲ بار دیگر جایگاه ایالات متحده را در صدر رقابت جهانی تثبیت می‌کند.
این پروژه بخشی از برنامه وزارت دفاع آمریکا با نام MACH-TB است که هدف آن توسعه سریع‌تر و کم‌هزینه‌تر تسلیحات مافوق‌صوت با بهره‌گیری از سامانه‌های پرتاب انعطاف‌پذیر و چندمنظوره است. توانایی رسیدن به سرعت ماخ پنج، زمان واکنش را به‌طرز چشمگیری کاهش می‌دهد؛ به‌گونه‌ای که عبور از اقیانوس اطلس تنها حدود سی و پنج دقیقه زمان می‌برد. چنین سرعتی می‌تواند بسیاری از سامانه‌های دفاعی و راداری متعارف را بی‌اثر کند.
پس از درگذشت پل آلن، یکی از بنیان‌گذاران استراتولانچ در سال ۲۰۱۸، این شرکت تمرکز خود را از پرتاب ماهواره‌های تجاری به‌سوی برنامه‌های نظامی تغییر داد. بخشی از این تحول، خرید هواپیمای بوئینگ ۷۴۷ متعلق به شرکت ویرجین اوربیت با نام جدید کازمیک گرل بود. این هواپیما اکنون به عنوان سکوی احتمالی پرتاب برای هواپیمای آینده تلون ای۳ در اواخر سال ۲۰۲۵ در نظر گرفته شده است.
افزون بر کاربردهای نظامی، داده‌های به‌دست‌آمده از پروازهای تلون ای۲ در زمینه‌هایی مانند بررسی ارتعاشات، رفتار حرارتی، سامانه‌های کنترل پرواز و مصالح مقاوم در برابر گرمای بالا، می‌توانند به توسعه نسل جدیدی از هواپیماهای فوق‌سریع مسافری و سامانه‌های نظارتی جهانی کمک کنند. این دستاوردها نه‌تنها موقعیت علمی و فناورانه آمریکا را تقویت می‌کنند، بلکه مسیر آینده صنعت هوافضای جهان را نیز دگرگون خواهند ساخت.
منبع farmingdale-observer
