همسرکشی به بهانه پیامکهای مشکوک

اواسط سال ۱۴۰۳ خبر قتل مشکوک زنی به نام «مریم» به پلیس گزارش شد.
پدر مقتول که موضوع را به مأموران اطلاع داده بود گفت: «مدتی بود دخترم با همسرش ناصر اختلاف داشت. صبح روز حادثه چند بار با او تماس گرفتم اما پاسخ نداد. نگران شدم و وقتی به خانهاش رفتم با پیکر خونین او روبهرو شدم. از دامادم هم خبری نبود و حدس زدم او در مرگ دخترم نقش داشته باشد.»
با حضور پلیس و انتقال جسد به پزشکی قانونی، تحقیقات آغاز شد. بررسیها نشان داد مریم یک بار ازدواج کرده و پس از جدایی، با ناصر ازدواج دوم خود را تجربه کرده بود. مأموران پس از ردیابی، ناصر را دستگیر کردند.
ناصر در بازجویی اولیه به قتل اعتراف کرد و گفت: «مدتی بود به همسرم مشکوک شده بودم و تصور میکردم با افراد غریبه ارتباط دارد. روز حادثه دوباره باهم درگیر شدیم و وقتی گوشیاش را چک کردم چند پیام دیدم که به نظرم مشکوک آمد. از شدت عصبانیت با چاقو یک ضربه به او زدم و از خانه فرار کردم.»
پرونده پس از تکمیل تحقیقات به شعبه ۱۱ دادگاه کیفری یک استان تهران ارسال شد.
در جلسه رسیدگی، پدر مقتول خواستار قصاص شد و اعلام کرد حتی حاضر است سهم دیه فرزند صغیر دخترش را پرداخت کند.
متهم نیز با پذیرش قتل گفت: «همسرم به من بیتوجه بود و دیگر علاقهای به ادامه زندگی نداشت.»
اما رئیس دادگاه در واکنش به ادعای او، پرینت پیامکهای مقتول را نشان داد و گفت: «بررسیها هیچ نشانهای از ارتباط نامتعارف در مکالمات نشان نمیدهد. حتی همسرت در پیامها شما را با احترام و محبت صدا میزد.»
به گزارش روزنامه همشهری، پس از بررسی مستندات، جلسه دادگاه پایان یافت و قضات برای صدور حکم وارد شور شدند.