الکسی ناوالنی و هزینه های سنگینی که برای روسیه تراشیده است/ فرجام تنش های جدید میان روسیه و اتحادیه اروپا چه خواهد بود؟
روابط روسیه و اتحادیه اروپا، در پی محکومیت آلکسی ناوالنی، وارد دور تازهای از تنش شده است. جوزف بورل از احتمال اعمال تحریمهای جدید بر مسکو خبر داده است؛ سرگئی لاوروف نسبت به پیامدهای این موضوع هشدار داده است و خواستار آمادگی کشورش برای مقابله با تحریمهای اروپا شده است.
«بازتاب»؛ آرش صفار- در پی اظهارات «جوزف بورل»، مسئول سیاست خارجی اروپا در خصوص احتمال اعمال تحریمهای جدید علیه مسکو، «سرگئی لاوروف»، وزیر خارجه روسیه نسبت به احتمال قطع روابط این کشور با اتحادیه اروپا هشدار داد.
تنش در روابط اروپا و روسیه که از زمان بحران اورکراین شروع شده بود، اخیرا با اخراج چند دیپلمات اروپایی از مسکو تشدید شده است؛ این دیپلماتها به دلیل شرکت در تظاهرات برای حمایت از «الکسی ناوالنی»، از چهرههای مخالف ولادیمیر پوتین، از روسیه اخراج شدهاند.
ناوالنی که از جمله رهبران اعتراضات سالهای 2011 و 2012 روسیه بود؛ دادستانی مسکو در سال 2014 برای او به اتهام اختلاس، درخواست 10 سال حبس کرد؛ ناوالنی در اوت 2020 به دلیل بد حالی به بیمارستان مراجعه کرد و در نتیجه وخامت شرایط جسمی به کما رفت؛ سپس در حالی که همچنان از عوارض بیماری رنج میبرد به آلمان سفر کرد و پزشکان آلمانی دلیل بیماری او را مسمومیت عنوان کردند؛ او در ژانویه 2021 به روسیه بازگشت و در فرودگاه دستگیر، محاکمه و به سه سال و نیم زندان محکوم شد.
به گفته جوزف بورل، تصمیم در مورد وضع تحریمهای بیشتر علیه روسیه در اجلاس آتی شورای امور خارجه و سپس در شورای اروپا مورد بررسی قرار خواهد گرفت.
در پی این اظهارات، لاوروف اعلام کرد که چنین تحریمهایی میتواند به بخشهای حساس اقتصاد روسیه آسیب جدی وارد کند؛ او ضمن اینکه تأکید کرد روسیه خواهان منزوی شدن از جهان نیست، گفت باید برای چنین شرایطی آماده بود؛ به گفته لاوروف «اگر شما خواهان صلح هستید، باید برای جنگ آماده باشید».
به نظر میرسد روابط روسیه واتحادیه اروپا، بر سر حمایت اروپا از آلکسی ناوالنی بیشازپیش متشنج شود. بورل که 7 فوریه (19 بهمن) با لاوروف دیدار کرده بود، اعلام کرده است که روابط دوجانبه به مرحله حساسی رسیده است؛ او ادعا کرده بود که مسکو خواهان گفتگوهای سازنده با اروپا نیست. به گفته او، دولت روسیه معیارهای دموکراتیک را تهدیدی علیه خود تلقی میکند و این بر عهده کشورهای عضو اتحادیه اروپا است که در مورد وضعیت روابط خود با روسیه و ابزارهای برخورد با آن تصمیم بگیرند.
این احتمال وجود دارد که اتحادیه اروپا در نتیجه احیای پیوندهای فراآتلانتیکی در دوره بایدن و همچنین احتمال افزایش فشارهای واشنگتن بر مسکو، خود را در موقعیت بهتری برای فشار با روسیه ببیند و در هماهنگی با ایالاتمتحده، فشار بر مسکو را افزایش دهد.
اینکه پاسخ مسکو به این فشارها چه خواهد بود، موضوعی است که در ماههای آتی مشخص خواهد شد؛ با این حال به نظر میرسد فشارهای اروپا بر روسیه به نزدیکی بیش از پیش این کشور به چین منجر شود.
به هر صورت باید منتظر ماند و دید در روز و هفته های آتی فرجام محاکمه الکسی ناوالنی و نیز تهدیدهای اتحادیه اروپا علیه روسیه چه خواهد شد و چه تحولات کوچک و بزرگی را در سیاست داخلی و خارجی روسیه رقم خواهد زد.