نگرانی اجتماعی از افزایش فاصله طبقاتی و افول آمریکا

وقتی آمریکایی‌ها به ۳۰ سال آینده نگاه می‌کنند، می‌بینند که کم‌کم در حال تبدیل شدن به کشوری در حال افول به لحاظ اقتصادی و سیاسی در صحنه جهانی هستند. با وجود اینکه اکثریت ۵۶درصدی جامعه می‌گویند نسبت به آینده آمریکا خوش‌بین هستند، اما همان‌ها هم با شک و تردید به آینده نگاه می‌کنند.

به گزارش بازتاب به نقل از فرهیختگان، بررسی جدید مرکز تحقیقات پیو با عنوان آنچه آمریکایی‌ها فکر می‌کنند به چشم‌انداز ایالات متحده آمریکا در سال 2050 می‌پردازد. این مرکز نشان می‌دهد که اکثریت مردم، آمریکا را به‌عنوان کشوری مقروض با شکاف رو به گسترش طبقاتی بین ثروتمندان و فقرا می‌بینند. آنها همچنین پیش‌بینی می‌کنند که امنیت شغلی نیروی کار در آینده با تهدیدات بیشتری مواجه شود.

عموم مردم معتقدند که اقتصاد کشور در سال 2050 ضعیف‌تر از امروز خواهد بود، هزینه اقدامات بهداشتی و درمانی افزایش خواهد یافت، شرایط محیط‌زیستی بدتر خواهد شد و آمریکایی‌های مسن شرایط به‌مراتب سخت‌تری را نسبت به امروز تجربه خواهند کرد. همچنین پیش‌بینی شده که یک حمله تروریستی به ابعاد حادثه 11سپتامبر یا حتی فجیع‌تر از آن طی 30سال آینده در کشور رخ دهد. این پیش‌بینی‌های ناخوشایند تا حدودی برگرفته از نگاه مردم به وضعیت فعلی کشور است. سهم آمریکایی‌هایی که از وضعیت کار و شغل در کشور ناراضی هستند در سال 2019 بیشتر از هر زمان دیگری است.

آمریکا از آن اقلیت‌ها می‌شود

عموم مردم همچنان دیدگاه مثبت‌تری دارند یا حداقل نسبت به برخی روندهای جمعیتی فعلی که آینده کشور را شکل می‌دهد، با خوش‌بینی می‌نگرند. دفتر سرشماری آمریکا پیش‌بینی کرده که تا سال 2050 سیاه‌پوستان، اسپانیایی‌ها، آسیایی‌ها و سایر اقلیت‌ها اکثریت جمعیت آن کشور را تشکیل دهند. حدود چهار نفر از هر 10 آمریکایی یعنی 42درصد نسبت به این موضوع اتفاق‌نظر دارند و گفته‌اند که از نظر آنها چنین تغییری خوب است یا بد. در نظرسنجی صورت گرفته 35درصد معتقد بودند که این تغییر نسبت جمعیتی اتفاق خوبی خواهد بود، در حالی که 23درصد نیز آن را اتفاقی بد می‌دانستند. البته تفاوت نژادی در ارائه این نظرات تاثیر‌گذار است، به‌عنوان مثال سفیدپوستان تقریبا دوبرابر سیاه‌پوستان یا اسپانیایی‌ها هستند. بنابراین طبیعی است که دیدگاهی منفی نسبت به این تغییر داشته باشند. وقتی درمورد آینده یک آمریکای متنوع سوال می‌شود، تقریبا نیمی از سفیدپوستان یعنی 46درصد از آنها اعتقاد دارند که چنین اتفاقی باعث تضعیف آداب و رسوم و ارزش‌های آمریکایی خواهد شد. در حالی که این باور در بین تنها یک‌چهارم اسپانیایی‌ها و 18درصد سیاه‌پوستان وجود دارد.

عموم مردم اعتقاد دارند آنچه در ترکیب هرم سنی جمعیت آمریکا رخ خواهد داد، آثار به مراتب وحشتناک‌تری به بار خواهد آورد. پیش‌بینی می‌شود سال 2050، افراد در سنین 65 سال و بالاتر نسبت بیشتری از افراد 18 سال به بالا و جوان‌تر داشته باشند. تغییری که بیش از 56 درصد از کل بزرگسالان معتقدند برای کشور آثاری منفی به بار خواهد آورد.

ناامیدی مردم آمریکا از دولتمردان

اکثر آمریکایی‌ها اعتماد چندانی به دولت فدرال و مقامات منتخب آن جهت برطرف کردن چالش‌های اساسی پیش روی خود ندارند. هشت نفر از هر 10 نفر می‌گویند که نگران عملکرد دولت در واشنگتن هستند. سهم مشابهی از این نگرانی ناشی از تردید درباره توانایی رهبران سیاسی برای حل بزرگ‌ترین مشکلات کشور است، به‌طوری که 48درصد از مردم اظهار داشتند به‌شدت نگران این موضوع هستند. هنگامی که از آنها سوال شد دولت فدرال چه تاثیری در یافتن راه‌حل‌های مناسب جهت مقابله با مشکلات آینده کشور خواهد داشت، عموم آنها اعتقاد داشتند که واشنگتن نه‌تنها در مقابله با این چالش‌ها ناتوان است بلکه حتی خودش نیز تاثیر منفی بر آنها می‌گذارد. به لحاظ آماری نیز 55درصد مردم معتقد به ناتوانی دولت هستند، در حالی که 44درصد همچنان به آن امید دارند. درعوض، اکثریت آمریکایی‌ها که درصد قابل‌توجهی هستند، برای حل مشکلات آینده به علم و فناوری و همچنین به سیستم آموزش نگاه مثبت‌تری دارند. 87درصد یعنی تقریبا سه‌چهارم از جمعیت آمریکا معتقدند که علم و فناوری تاثیر بسیار یا تا حدودی مثبت در حل مشکلات کشور خواهد داشت. همین نگاه در مورد مدارس، کالج‌ها و دانشگاه‌ها نیز صدق می‌کند و 74درصد نسبت به این مراکز با دیدی مثبت می‌نگرند. با وجود این نگرش مثبت، کم نیستند کسانی که نسبت به این خوش‌بینی هم با دیده شک و تردید می‌نگرند. تقریبا سه‌چهارم از یک جامعه آماری ما یعنی چیزی بالغ بر 77درصد نگران توانایی مدارس دولتی برای ارائه آموزش با کیفیت به دانش‌آموزان در آینده هستند و پیش‌بینی می‌کنند که حتی کیفیت این مدارس تا سال 2050 بدتر هم بشود. در همین راستا، 34درصد اعتقاد دارند که سرمایه‌گذاری در تحقیقات علمی در کشور را باید به‌عنوان یک اولویت سیاستگذاری افزایش داد.

بسیاری از این یافته‌ها و زمینه‌های اساسی، حاکی از شکاف عمیق در امتداد خطوط گسل سنتی زندگی آمریکایی‌ها از جمله نژاد، سن و تحصیلات است. نکته دیگر اینکه از تفاوت‌های بارز این نظرسنجی می‌توان به اختلافات بین جمهوری‌خواهان و دموکرات‌ها پی برد. میزان این اختلافات به ما یادآوری می‌کند که تا چه اندازه نگرش دوقطبی و حزبی نه‌تنها بر فضای سیاسی فعلی بلکه بر آینده نیز سیطره خواهد داشت. در میان طیف وسیعی از مسائل، اختلاف بین نظرات و آرای دو جریان سیاسی کشور کاملا مشهود است. علی‌رغم نگرانی مشترک دوطرف درباره کیفیت مدارس عمومی کشور در آینده، حدود دوسوم یعنی 66درصد دموکرات‌ها و کسانی که خود را وابسته به دموکرات‌ها می‌دانند، افزایش هزینه‌های آموزش را به‌عنوان اولویت اصلی دولت فدرال می‌بینند. در حالی که این نگرش در بین جمهوری‌خواهان تنها 36درصد است. حدود 6نفر از هر 10دموکرات یعنی 58درصد معتقدند که رسانه‌های خبری تاثیر مثبتی در حل مشکلات آینده کشور خواهند داشت. در حالی که در جناح مقابل یعنی جمهوری‌خواهان این میزان خوش‌بینی فقط در بین 19درصد وجود دارد. حدود چهار نفر از هر ۱۰ دموکرات یعنی 42درصد می‌گویند که اکثریت مردم غیر سفیدپوست، آداب و ارزش‌های آمریکایی را نه‌تنها تضعیف نکرده که حتی تقویت هم می‌کنند. دیدگاهی که تنها در بین 13درصد از جمهوری‌خواهان وجود دارد.

در موردی دیگر، حدود 6نفر از هر 10دموکرات یعنی 61درصد از آنها، ازدواج بین نژاد‌های مختلف را اتفاق خوبی برای جامعه می‌دانند. در حالی که فقط یک‌سوم جمهوری‌خواهان با آنها هم نظرند. رشد شکاف‌های حزبی در تعیین اولویت‌های آینده منعکس‌کننده شکاف‌های مشابه در اولویت‌های سیاست فعلی کشور هم هست. تحقیقات اخیر نشان داده که جمهوری‌خواهان و دموکرات‌ها در دهه‌های اخیر در دیدگاه‌های خود در مورد اینکه اولویت‌های اصلی کنگره و رئیس‌جمهور چه باید باشد، اختلاف‌نظر‌های جدی داشته‌اند. اختلافات احزاب به‌ویژه در موضوعات مربوط به محیط‌زیست بسیار قابل‌توجه است. حدود 6نفر از هر 10 دموکرات یعنی 61درصد می‌گویند نسبت به تغییرات اقلیمی بسیار نگرانند، در حالی که این نگرانی تنها در بین 15درصد از جمهوری‌خواهان وجود دارد. در مجموع 70درصد از دموکرات‌ها و 43درصد از جمهوری‌خواهان پیش‌بینی می‌کنند که وضعیت اقلیمی طی 30سال آینده بدتر خواهد شد. اولویت‌های اصلی آنها برای آینده در بسیاری موارد متفاوت است. در بین همه بزرگسالان، مراقبت‌های بهداشتی و افزایش هزینه برای آموزش در صدر لیست سیاست‌هایی است که آنان معتقدند دولت فدرال باید برای بهبود کیفیت زندگی نسل‌های آینده اتخاذ کند. سه اولویت اصلی جمهوری‌خواهان در حالی شامل کاهش تعداد مهاجران غیرقانونی، کاهش بدهی‌های کشور و عدم افزایش نرخ مالیات می‌شود که این موارد حتی در بین پنج اولویت اول دموکرات‌ها هم دیده نمی‌شود. در نقطه مقابل سه مورد از پنج اولویت اصلی دموکرات‌ها مربوط به تغییر شرایط اقلیمی، کاهش شکاف بین ثروتمندان و فقرا و افزایش هزینه‌های تامین اجتماعی و بهداشت و درمان می‌شود. اگرچه ارائه خدمات بهداشتی با کیفیت بالا و افزایش سرمایه‌گذاری برای آموزش از اولویت‌های اصلی هر دو حزب است، دموکرات‌ها تاکید به مراتب بیشتری بر انجام آنها دارند.

البته دوطرف در مواردی هم با یکدیگر اتفاق‌نظر دارند، به‌عنوان مثال هر دوی آنها باور دارند که در سال 2050 فضای سیاسی کشور به مراتب دوقطبی‌تر از امروز خواهد بود. این نظرسنجی ملی از 2.524 فرد بزرگسال در 11تا23 دسامبر 2018 به صورت آنلاین در مرکز تحقیقات پیو انجام شد. از جمله یافته‌های دیگر این پژوهش می‌توان موارد زیر را برشمرد:اکثر آمریکایی‌ها پیش‌بینی می‌کنند که شرایط مالی میانسالان و سالمندان در سال 2050 به مراتب وخیم‌تر از امروز باشد. حدود هفت نفر از هر 10آمریکایی انتظار دارند که در آینده سالخوردگان شرایط سخت‌تری برای بازنشستگی نسبت به امروز داشته باشند. 83درصد پیش‌بینی می‌کنند که بیشتر مردم برای تامین بازنشستگی باید تا 70سالگی کار کنند. پیش‌بینی‌های عمومی برای آینده سیستم تامین اجتماعی کاملا مشهود و ناامیدکننده است.

در بین کسانی که هنوز بازنشسته نشده‌اند، 42درصد انتظار ندارند که هنگام پایان سال‌های کارشان از مزایای تامین اجتماعی برخوردار شوند. 42درصد دیگر پیش‌بینی می‌کنند که مزایای تامین اجتماعی در آینده از امروز هم کمتر باشد. بزرگسالان زیر 50سال نسبت به مزایای بیمه تامین اجتماعی در دوران بازنشستگی تردید دارند، به‌طوری که 48درصد از آنها حتی تصور نمی‌کنند که حقوقی در دوران بازنشستگی دست‌شان را بگیرد. در مقابل تنها حدود یک‌چهارم یعنی 23درصد انتظار دارند که در سطح فعلی مزایای تامین اجتماعی خود را دریافت کنند. این یافته‌ها نشانگر شک‌وتردید دیرینه مردم به‌ویژه جوانان نسبت به سیستم تامین اجتماعی کشور است. آمریکایی‌ها حتی درمورد ثبات مالی در سیستم تامین اجتماعی هم شک‌وتردید دارند. فقط یک‌چهارم اعتقاد دارند که برای کاهش هزینه‌های سیستم باید برخی مزایا برای بازنشستگان آینده ارائه و برخی دیگر حذف شوند، در حالی که حدود سه برابر بیشتر می‌گویند مزایا نباید به هیچ‌وجه کاهش یابد.

ناامیدی مردم آمریکا از بهبود شرایط

تعداد کمی از آمریکایی‌ها هستند که در سال 2050 زندگی بهتری را برای خانواده‌ها متصور باشند. بیش از چهار نفر از هر 10آمریکایی یعنی 44درصد پیش‌بینی می‌کنند که شرایط زندگی خانواده‌ها در 30سال آینده بدتر از امروز می‌شود. این سهم تقریبا دوبرابر میزانی است که انتظار دارند خانواده‌ها در آینده شرایط مالی بهتری از امروز داشته باشند. البته 35درصد هم معتقدند که تغییری در وضعیت ایجاد نخواهد شد. وقتی صحبت از فرزندان می‌شود، نیمی از مردم می‌گویند استاندارد‌های زندگی کودکان در 30 سال آینده پایین‌تر از امروز خواهد بود. در حالی که 42درصد پیش‌بینی می‌کنند، وضعیت بهتر خواهد شد. در این بین، مردان دیدگاه خوش‌بینانه‌تری نسبت به زنان دارند. به‌طوری که 47درصد از مردان در مقابل 36درصد از زنان فکر می‌کنند در آینده وضعیت زندگی کودکان بهتر خواهد شد. البته کسانی که فرزندی در خانه ندارند نسبت به کسانی که فرزند دارند، قدری بدبین‌ترند. نسبت این دو گروه 52 به 44درصد است. در مورد مراقبت‌های درمانی و بهداشتی اکثر مردم معتقدند که بهبود و گسترش این مهم قطعا به نفع نسل‌های آینده خواهد بود.

وقتی از آنها سوال شد که دولت فدرال برای بهبود کیفیت زندگی نسل‌های آینده چه کاری باید انجام دهد، عموما پاسخ دادند که ارائه خدمات بهداشتی با کیفیت بالا و مقرون به صرفه برای همه آمریکایی‌ها باید در اولویت قرار گیرد. به لحاظ کمّی تقریبا دوسوم یعنی 68درصد می‌گویند که این سیاست باید در آینده اولویت اصلی دولت باشد. بعد از اولویت‌‌های درمانی، افزایش سرمایه‌گذاری در حوزه آموزشی در رده بعدی قرار می‌گیرد. 54درصد معتقدند دولت فدرال باید برای زندگی بهتر نسل‌های آینده سرمایه‌گذاری بیشتری در بخش آموزش داشته باشد. بعد از این دو مورد، کاهش بدهی ملی یا مقابله با تغییرات اقلیمی با 49 و 48درصد در رتبه‌های بعدی قرار می‌گیرند. بیشتر جمهوری‌خواهان اولویت‌شان برعکس دموکرات‌ها است که شامل کاهش بدهی‌های کشور می‌شود. 47درصد از بزرگسالان با افزایش هزینه‌های تامین اجتماعی و بیمه درمانی به‌عنوان اولویت اصلی کشور موافق هستند و 44درصد هم کاهش شکاف بین افراد ثروتمند و فقیر را چالش مهم کشور می‌دانند. در ادامه لیست هم جلوگیری از افزایش مالیات به اضافه جلوگیری از ورود مهاجران غیرقانونی قرار می‌گیرند.