نادانی ترامپ می‌تواند آمریکا را وارد فاجعه کند
امریکن کانسروتیو نوشت: دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا در تاریخ ۲۹ ژوئیه توییت کرد: «به یاد داشته باشید که ایرانی‌ها هرگز در جنگ پیروز نشده اند، اما هرگز در مذاکره‌ای شکست نخورده اند». ترامپ در این توییت خود هم زمان به باراک اوباما، رئیس جمهور قبلی و مردم ایران طعنه می‌زند. اظهارات ترامپ نشان می‌دهند که او درک درستی از تاریخ ایران ندارد. نادانی ترامپ می‌تواند کشورش را وارد جنگ فاجعه آمیز دیگری در منطقه کند.
در ادامه این مطلب آمده است: رئیس جمهور آمریکا در توییت خود قصد دارد کلیشه‌ای را در مورد ایرانی‌ها تکرار کند که منشاء آن به عصر استعمار بر می‌گردد. مطابق با این باور تاریخی، ایرانی‌ها همچون دیگر ساکنین خاورمیانه افراد متقلب و حیله گری هستند، همچون فروشنده‌های بازاری حریصی که تلاش میکنند از غربی‌های ساده لوح سوء استفاده کنند. ترامپ اولین رهبر آمریکایی نیست که از چنین کلیشه‌های توهین آمیزی برای توصیف ایرانی‌ها استفاده می‌کند. وندی شرمن، یکی از مقامات ارشد وزارت خارجه آمریکا در زمان مذاکره توافق هسته‌ای به طعنه گفته بود که قدرت‌های غربی نمی‌توانند به ایرانی‌ها اطمینان کنند، زیرا نیرنگ در دی ان‌ای آن‌ها وجود دارد.
هدف ترامپ القای این برداشت است که ایرانی‌ها با حیله گری یک توافق هسته‌ای ناقص را به رئیس جمهور آماتور قبلی تحمیل کردند. با وجود این، اکثریت کارشناسان هسته‌ای دنیا اشاره میکنند که توافق برجام مانع دست یابی تهران به سلاح هسته‌ای شده است. اما ترامپ سال گذشته کشورش را از این توافق خارج کرد.
از همه مهم تر، رئیس جمهور آمریکا ادعا کرده است که ایرانی‌ها ترسو و از لحاظ نظامی ضعیف هستند و تلاش میکنند که این نقطه ضعف شخصیتی خود را با فریب دادن دشمنان در طول مذاکرات جبران کنند.
لیکن آخرین جنگ ایران با رژیم صدام حسین به وضوح نشان می‌دهد که تفکرات ترامپ در مورد بزدلی و ضعف نظامی ایران اشتباه هستند. در صورتی که رئیس جمهور و مشاوران تندروی نزدیک به او از جمله جان بولتون، مشاور امنیت ملی آمریکا، این موضوع را نادیده بگیرند، شاهد جنگ فاجعه بار دیگری در منطقه خواهیم بود.
حکومت نوپای ایران بعد از پیروزی انقلاب اسلامی در موقعیت آسیب پذیری قرار داشت. بسیاری از انبار‌های سلاح و مهمات ارتش در ماه‌های منتهی به سرنگونی حکومت شاه غارت شدند. همچنین باید اشاره کنیم که رهبران انقلاب اسلامی به ژنرال‌های ارتش اعتماد نداشتند، زیرا آن‌ها نقش مهمی در اجرای کودتای سال ۱۹۵۳ به رهبری آمریکا ایفا کرده بودند. در نتیجه، پاک سازی ارتش از عناصر نزدیک به حکومت قبلی ضربه بزرگی به بدنه ارتش ایران وارد کرد.
آشوب در داخل ایران در دوره بعد از انقلاب اسلامی، از هم پاشیده شدن ارتش و همچنین انزوای بین المللی جمهوری اسلامی انگیزه‌ای برای صدام حسین، دیکتاتور عراق فراهم کرد تا در تاریخ ۲۲ سپتامبر سال ۱۹۸۰ دستور حمله به ایران را صادر کند.
درگیری‌های داخلی در نهایت به ترور بسیاری از شخصیت‌های مهم از جمله رئیس جمهور و نخست وزیر کشور منجر شدند. در نتیجه، ایران باید هم زمان در دو جبهه مختلف علیه شورشی‌های داخلی و مهاجمان عراقی مبارزه می‌کرد. اما حکومت نوپای ایران توانست در مقابل همه دشمنان خود ایستادگی کند.
رژیم جمهوری اسلامی از یک ایدئولوژی قدرتمند برای تحریک مردم بهره گرفت که ترکیبی از ملی گرایی و شور انقلاب اسلامی بود. صد‌ها هزار سرباز برای آزاد کردن نواحی اشغال شده توسط ارتش عراق عازم مناطق جنگی شدند. ایران در سال ۱۹۸۲ توانست شهر مرزی خرمشهر را بعد از دو سال آزاد کند.
مهاجمان عراقی بعد از آزادسازی خرمشهر در موقعیت دفاعی قرار گرفتند. حامیان مالی رژیم صدام حسین از جمله عربستان و کویت پیشنهاد پرداخت یک غرامت چند میلیارد دلاری را برای پایان دادن به جنگ مطرح کردند. اما رهبر ایران پیشنهاد آتش بس را رد و اعلام کرد که تنها راه برای پایان جنگ، سقوط صدام حسین خواهد بود. نیرو‌های ایرانی برای اولین بار جنگ را به داخل مرز‌های عراق کشاندند.
در طول جنگ، آمریکا، شوروی، بریتانیا، آلمان غربی، فرانسه و کشور‌های عربی به جز سوریه و لیبی از رژیم صدام حسین پشتیبانی می‌کردند. عراق حتی از تسلیحات شیمیایی علیه نیرو‌های ایرانی استفاده کرد، اما ایرانی‌ها با وجود همه مشکلات به ایستادگی ادامه دادند.
این جنگ خونین برای هشت سال ادامه پیدا کرد، زیرا در نهایت هر دو رژیم توانستند بقا پیدا کنند. دو سال بعد، صدام حسین تصمیم گرفت که ارتش خود را برای حمله به کشور دیگری در منطقه خلیج فارس یعنی کویت سازمان دهی کند.
در نهایت ایرانی‌ها در این جنگ شکست نخوردند. در واقع، اولین بار از قرن نوزده بود که ایران هیچ بخشی از خاک خود را در جنگ از دست نمی‌داد. مردم ایران با تکیه به استقامت و عزم خود به این پیروزی دست پیدا کردند.
اما امروزه جمعیت ۸۳ میلیونی ایران در مقایسه با دهه ۱۹۸۰ بیش از دو برابر شده است. بیشتر قدرت‌های خارجی در طول جنگ عراق از ایران حمایت نظامی نکردند. به همین خاطر ایران تصمیم گرفت که قابلیت‌های بومی خود را برای توسعه و تولید جنگ افزار توسعه دهد. همچنین باید توجه داشته باشید که تعداد متحدان ایران در منطقه در مقایسه با گذشته افزایش یافته اند. به عبارت دیگر، توانایی ایران برای ایستادگی در مقابل تهاجم نیرو‌های خارجی تقویت شده است. آن‌ها در مقایسه با گذشته در شرایط بهتری قرار دارند. ایران در سال‌های اخیر قابلیت‌های نظامی خود را به خوبی نمایش داده است. آن‌ها در کنار آمریکا نقش مهمی در شکست دادن گروه تروریستی داعش در عراق ایفا کردند. ایران همچنین با کمک روسیه توانست رژیم بشار اسد در سوریه را از سرنگونی نجات دهد.
البته بودجه نظامی ایران با آمریکا قابل مقایسه نیست، اما ترامپ و متحدانش باید نگاه واقع بینانه‌ای نسبت به حقایق کنونی در منطقه داشته باشند. در غیر این صورت، احتمال درگیری نظامی افزایش پیدا خواهد کرد. دیک چنی، معاون جرج دبلیو بوش پیش از حمله به عراق در سال ۲۰۰۳ ادعا کرد که نیرو‌های آمریکایی طی طول چند هفته پیروز خواهند شد. اما مردم آمریکا و منطقه نتایج فاجعه بار این جنگ را از نزدیک مشاهده کردند.
در شرایط کنونی نیز مقامات آمریکایی نباید تصور کنند که جنگ با ایران سریع و آسان خواهد بود. چنین طرز فکری می‌تواند واشنگتن را در مسیر جنگ غیر ضروری و فاجعه آمیز دیگری در منطقه قرار دهد.
