موسیقی پاپ خواستار سندیکایی مستقل از خانه‌موسیقی است
گروهی از فعالان عرصه موسیقی که اعتقاد داشتند “موسیقی پاپ” باید سندیکای مستقلی از “خانه موسیقی” داشته باشد؛ ده سال قبل تلاش‌هایی برای راه‌اندازی “انجمن موسیقی امروز ایرانیان” آغاز کردند که تا ثبت اساسنامه پیش رفت؛ اما در آخرین مرحله ناکام ماند. خشایار اعتمادی که در بطن این ماجرا بوده همچنان بر استقلال موسیقی پاپ از خانه‌موسیقی تاکید دارد.
خشایار اعتمادی درباره “انجمن موسیقی امروز ایرانیان”که قرار بود سندیکای فعالان عرصه موسیقی پاپ باشد به خبرنگار ایلنا گفت: سال 1386 به همراه مرحوم آقای فرید سلمانیان، مرحوم افشین یداللهی، فردین خلعتبری، آقای حسین‌خانی، بنده و سه چهار نفر دیگر اقدام به راه‌اندازی “انجمن موسیقی امروز ایرانیان” کردیم. مراحل این کار بسیار خوب و درست پیش رفت و حدود 8 ماه روی اساسنامه آن کار شد. اساسنامه بسیار با دقت تنظیم و نوشته شد. در اساسنامه این انجمن کمیته‌های مختلفی ازجمله کمیته نوازندگان، آهنگسازان، استودیودارها، تهیه‌کنندگان، شرکت‌های موسیقی و کمیته خواننده‌ها دیده شد. همچنین در کانون‌ها، بخش اقتصاد موسیقی پاپ و کانون رسانه و تبلیغات، پخش مدرن، تدریس و ارتقای آماتورها به حرفه‌ای شدن، چه در حوزه تولید و چه در حوزه اجرای صحنه‌ای درنظر گرفته شد. ضمن اینکه مبحث برگزاری جشنواره‌های پاپ به صورت سالانه در اساسنامه مطرح شد.
این خواننده موسیقی پاپ که در آن زمان به عنوان مدیرعامل و رئیس هیئت مدیره “انجمن موسیقی امروز ایرانیان” تا پیش از مجمع عمومی انتخاب شد، در ادامه افزود: خوشبختانه کار ثبت اساسنامه هم صورت گرفت و با مراجع ذیصلاح نیز صحبت‌ها انجام شد. “انجمن موسیقی امروز ایرانیان” از مرحله تایید وزارت ارشاد در دوران جناب آقای صفارهرندی گذشته بود و می‌شد گفت که تقریبا کار تمام بود. حتی در آن زمان؛ موسیقی پاپ به عنوان حوزه‌ای از موسیقی آنقدر قابلیت، کاریزما و پتانسیل پیدا یافته بود که به لحاظ دیدگاه هنرمندان و از نظر تکثر خوانندگان و دوستدارانش می‌توانست به تنهایی صاحب یک انجمن، سندیکا یا خانه‌ای برای خودش باشد. ما در اساسنامه‌ی این انجمن جدا از بحث بیمه، صندوق و بحث‌های دیگر را هم لحاظ کرده بودیم و در شرایطی که به نظر می‌رسید کار تمام شده، به یکباره اتفاقاتی افتاد که موجب شد “انجمن موسیقی امروز ایرانیان” رسما راه‌اندازی نشود.
وی همچنین درباره اتفاقاتی که از راه‌اندازی “انجمن موسیقی امروز ایرانیان”ممانعت کرد، چنین یاد می‌کند: درحالیکه به نظر می‌رسید کار از تایید وزارت ارشاد گذشته است؛ به ناگهان وزیر ارشاد آقای صفارهرندی تغییر کردند و جناب حسینی به‌جای ایشان تشریف آوردند. متاسفانه آقای فرید سلمانیان هم که نقش محوری در این انجمن داشتند، به رحمت خدا رفتند. چیزی نمانده بود تا ما مجمع عمومی انجمن را تشکیل بدهیم؛ اما انتخابات سال ٨٨ از راه رسید و در وزارت ارشاد خیلی از مسائل تغییر کرد. همزمان با این تغییرات و فوتِ آقای سلمانیان؛ انگیزه‌ها هم کمرنگ شد.
خشایار اعتمادی در ادامه افزود: محوریت حرکت تاسیس انجمن با آقای سلمانیان بود و بار مهمی از این کارها بر دوش ایشان و یکی دو نفر دیگر قرار داشت. بعد از فوت آقای سلمانیان که حدود20 سال سابقه مدیریت در عرصه موسیقی داشت، برخی اختلاف سلیقه‌ها میان اعضا پیش آمد و دیگر کار پیش نرفت. با اینکه از ابتدا کارها را با مشورت همگان پیش می‌بردیم و افراد وزینی چون فردین خلعتبری، افشین یداللهی، دو وکیل، نمایندگانی از تهیه‌کنندگان و خوانندگان موسیقی پاپ با ما همکاری داشتند اما نتیجه نهایی حاصل نشد.
این موزیسین گفت: پس از توقف فعالیت‌ها، بازهم برای پیش بردن تاسیس انجمن؛ کارهای بسیاری صورت گرفت. من خودم به مجلس رفتم و با اعضای کمیسیون فرهنگی مجلس صحبت کردم؛ همچنین به اکثر مراجع ذیصلاح مراجعه کردم. در واقع ما در مرحله هیات امنا بودیم و بعد تعیین هیات مدیره و طبیعتا قرار بود به شکل درست اجرایی کار برسیم و طبعا شکل دادن یک انجمن به واسطه یک یا دو نفر اتفاق نمی‌افتد. با لطف دوستان تا تشکیل مجمع عمومی و اخذ رای‌گیری برای هیئت مدیره ثابت، من در هیئت امنا، هم رئیس هیئت مدیره بودم و هم مدیرعامل. ما با خرد جمعی کارها را انجام می‌دادیم و پیشنهادات را مورد بررسی قرار می‌دادیم اما بازهم انجمن موسیقی امروز ایرانیان شکل نهایی‌اش را نگرفت.
این خواننده؛ تلاش برای راه‌اندازی دوباره انجمن را ناکام عنوان کرد و افزود: سال 1392، با اصرار ناشران از معاونت هنری، جلسه‌ای درباره تشکیل انجمن ناشران برگزار شد. ازسوی معاونت؛ بنده هم دعوت شده بودم. در آن جلسه از ایده کانون ناشران در زیرمجموعه “انجمن موسیقی امروز ایرانیان” دفاع کردم که مورد قبول معاونت واقع شد و من اساسنامه مذکور را نه به ناشران بلکه به نماینده معاونت هنری دادم اما دیگر پیگیری نشد.
وی افزود: در ادامه بازهم اتفاق خاصی نیفتاد تا اینکه چندی پیش از طرف مدیر محترم خانه موسیقی از ما دعوت به عمل آمد در آنجا حضور پیدا کنیم. به ما گفتند که قصد دارند کانون موسیقی پاپ را در خانه موسیقی راه‌اندازی کنند و یکی از کانون‌ها به فعالان این حوزه اختصاص یابد. من با این پیشنهاد خانه موسیقی مخالفت نکردم البته همچنان اعتقاد دارم موسیقی پاپ این شانیت را دارد که برای خودش سندیکا، نهاد و خانه مستقلی داشته باشد و باید به جوان‌ها اعتماد کرد تا برای خودشان سندیکا یا نهادی داشته باشند تا مطالبات‌شان را پیگیری کند. اما درنهایت اتفاقی که در خانه موسیقی قرار بود رخ دهد، اتفاق بدی نبوده و نیست.
وی در مورد نوع نگاه و برخورد نهادهای مختلف با مسئله “انجمن موسیقی امروز ایرانیان” به خبرنگار ما گفت: هر وقت سندیکایی شکل می‌گیرد برخی دغدغه‌ها شاید ازسوی برخی نهادها پیش بیاید. گرچه این دغدغه‌ها در مورد راه‌اندازی “انجمن موسیقی امروز ایرانیان” معاند و بازدارنده نبود اما از برخی نگرانی‌ها یا حساسیت‌ها در حوزه پاپ خبر می‌داد. به هرحال قرار بود بسیاری از هنرمندان صاحب‌نام و مهم عرصه موسیقی پاپ با این انجمن، سندیکایی را برای رسیدگی صنفی به امورشان تشکیل بدهند.
اعتمادی درباره نحوه بروز این حساسیت‌ها در مسیر تاسیس انجمن گفت: تمامی این نهادهای خاص که حساسیت‌ها و دغدغه‌هایی داشتند؛ همراهی نشان دادند. حتی پلیس امنیت و وزارت اطلاعات در جریان کارهای ما بودند و ما هم خواسته‌مان همین بود که نظارت و همراهی در این زمینه وجود داشته باشد؛ چراکه می‌خواستیم در چارچوب قانون حرکت کنیم و عاری از اشتباه باشیم پس انتظار داشتیم چنین نظارت‌هایی صورت بگیرد تا خدای‌ناخواسته اشتباهات امروز ما باعث شرمندگی‌مان برای زمان‌های دیگر نشود. ما در تمام این مدت با دوستان در این نهادها در ارتباط بودیم و گاه سوالاتمان را با آنها درمیان می‌گذاشتیم تا به نتیجه بهتری برسیم.
خشایار اعتمادی درعین حال وضعیت نهایی انجمن موسیقی امروز ایرانیان را نامعلوم توصیف کرده و گفت: به هرحال هرچه زمان می‌گذرد؛ کار سخت‌تر می‌شود. امروز 10 سال از زمانی که تصمیم گرفتیم انجمن را راه‌اندازی کنیم، گذشته. من هنوز باور قلبی‌ام بر این است که موسیقی پاپ به این صلابت و تجربه دست یافته تا فعالانش سندیکا و انجمن مستقلی برای مسائل خود داشته باشند. الان خانه موسیقی با نگاه مثبتی مشغول راه‌اندازی کانونی در این زمینه در زیرمجموعه خود هست که البته مخالف آن نیستیم. اما اگر 10 سال قبل موفق می‌شدیم انجمن را راه‌اندازی کنیم پراکندگی که این روزها در عرصه موسیقی پاپ شاهد آن هستیم، به وجود نمی‌آمد. اگر این انجمن توسط بخش خصوصی و درچارچوب قانون شکل می‌گرفت و حرکت می‌کرد، مشکلات و معضلاتی که در حوزه موسیقی پاپ وجود دارد شاید بسیار کمتر شده بود. امروز قطعا کار در این زمینه مشکل‌تر شده. اگر قرار باشد شبیه این انجمن در خانه موسیقی شکل بگیرد قطعا اولویت دوم ماست زیرا همچنان به شکل‌گیری انجمن مستقل اعتقاد داریم و امیدوارم در آینده‌ای نزدیک این اتفاق بیفتد.
