مهدیزاده: با کسب مدال خوشرنگ بازیهای آسیایی شکست در اردن را جبران خواهم کرد/ دلیل شکستم در قهرمانی آسیا عملکرد خودم بود
ملیپوش کاراته ایران گفت: شکست در مسابقات قهرمانی آسیا را میپذیرم و مطمئن باشید با کسب یک مدال خوشرنگ در بازیهای آسیایی این شکست را جبران خواهم کرد.
امیر مهدیزاده در خصوص مسابقات کاراته قهرمانی آسیا اظهار داشت: حضور در مسابقات کاراته قهرمانی آسیا در اردن، چهارمین دوره حضور من در قهرمانی آسیا بود. اولین تجربه حضور من در قهرمانی آسیا در سال 2011 بود که به مدال برنز دست یافتم. در سال 2015 در ژاپن نیز نخستین مدال طلای خود را کسب کردم و خوشبختانه در سال 2017 نیز از عنوان خود دفاع کردم. اما متاسفانه در اردن در بازی با حریف ژاپنی که به نوعی برای من فینال زودرس بود، مسابقه را واگذار کردم تا با نرسیدن این کاراتهکا به دیدار نهایی از دور مسابقات کنار بروم.
وی تصریح کرد: هر مسابقهای شرایط خاص خودش را دارد و من نیز کاملا این شکست را میپذیریم. تنها دلیل شکستم را نیز از عملکرد خودم میدانم و هیچ موضوع دیگری را در این شکست تاثیرگذار نمیدانم. مطمئن باشید به سرعت این موضوع را برطرف میکنم و این نتیجه را در بازیهای آسیایی اندونزی با یک مدال خوشرنگ جبران خواهم کرد. من امیر مهدیزاده به خوبی میدانم جایگاهم در کاراته کجاست و به همین دلیل نیز از انتظارات به جا و به حق جامعه کاراته باخبر هستم اما برخی مواقع کنترل مسائل از دست انسان خارج است و این نیز در طبیعت زندگی است.
قهرمان کاراته جهان با تقدیر از رئیس فدراسیون کاراته عنوان کرد: باید یک تشکر خیلی خیلی ویژه از فرجی، رئیس فدراسیون کاراته داشته باشم که کاملا شرایط را درک کرد و از من حمایت کرد. بابت این موضوع نیز از شخص اول فدراسیون کاراته تشکر ویژهای دارم. در اردن نیز به ایشان قول دادم در بازیهای آسیایی اندونزی و قهرمانی جهان، امیر مهدیزادهای به مراتب بهتر از جهانی اتریش را ببینند. مطمئن باشید با تمام وجود و حتی بهتر از بازیهای آسیایی اینچئون در بازیهای آسیایی اندونزی حضور خواهم داشت و امیدوارم بهترین نتیجه را برای کشورم کسب کنم.
مهدیزاده در پاسخ به این سوال که با وجود ناراحتی بابت عدم نتیجهگیری در اردن اما حمایت خوبی از امیر میرزایی داشته است، گفت: با توجه به اینکه از سال 2010 در بدنه تیم ملی حضور داشتم و تجربیات زیادی را بابت سالیان سال عضویت در تیم ملی کسب کردم به خوبی میدانم شکست برای جوانی که سال اول حضور خود در تیم ملی را تجربه میکند و آرزوهای بزرگی دارد، بسیار سخت است. به همین دلیل دوست داشتم همیشه بچههای جوانی که شکست میخورند را مورد حمایت و پشتیبانی قرار بدهم . یکی از این بچهها نیز امیر میرزایی است که کاراتهکا بسیار شایستهای است اما متاسفانه در این مسابقات به مدال دست نیافت. تلاش کردم به او روحیه بدهم و تجربیاتم را در اختیار او بگذارم تا خود را پیدا و دوباره به روزهای خوب خود بازگردد.