«مناسب سازی مدارس دخترانه» اثرات سوء تربیتی دارد

معاون پرورشی و فرهنگی وزارت آموزش و پرورش با تاکید بر اینکه طرح‌هایی چون مناسب سازی مدارس دخترانه باید پیوست تربیتی و فرهنگی داشته باشند گفت: هر دستگاهی این موضوع را مطرح کرده باید رویکرد تربیتی را هم مدنظر داشته باشد وگرنه اگر بدون این چارچوب‌ها وارد این فضا شویم قطعا به تربیت دختران خودمان آسیب خواهیم زد.

اواسط شهریورماه جاری، شورای شهر تهران مصوبه‌ای را برای اختصاص پنج میلیارد تومان از ردیف بودجه کمک به آموزش و پرورش در راستای مناسب سازی مدارس دخترانه گذراند و ناهید خداکرمی، عضو شورای شهر در دفاع از این طرح با بیان اینکه ۷۴ درصد دختران تهرانی از کمبود ویتامین D رنج می‌برند، گفت: این در حالیست که منبع اصلی تامین ویتامین D نور آفتاب است؛ اما دختران به دلیل نوع پوشش و مشرف بودن ساختمان‌های اطراف نمی‌توانند در مدارس آزادانه تردد کنند. می‌توان با رفع اشراف ساختمان‌های مجاور نسبت به بهسازی مدارس اقدام کرد و باید حیاط مدارس دخترانه با سازه‌های سبک و ایمن، رفع مشرف شود.

علیرضا کاظمی، معاون پرورشی و فرهنگی وزارت آموزش و پرورش در گفت‌وگو با ایسنا، به این مصوبه واکنش نشان داد و درباره مناسب سازی مدارس دخترانه گفت: ابتدا باید مناسب سازی را تعریف کنیم. هنوز درک مشتری از مناسب سازی فضای مدارس دخترانه وجود ندارد. مناسب سازی یعنی چه؟.

وی افزود: اینکه بخواهند با سازه‌هایی دیوار مدارس را بلند کنند، محصورسازی نیست. باید درک مشترکی ایجاد شود که مناسب‌سازی در حوزه‌های آموزشی، ورزشی و تربیتی است یا آزادی‌هایی که فکر می کنیم دانش‌آموز در فضای دیگری ندارد و باید در مدرسه داشته باشد. باید تعریف درستی ارائه بشود که هنوز ندیدم کسی به آن ورود کند.

معاون پرورشی و فرهنگی وزارت آموزش و پرورش با تاکید بر اینکه چنین طرح هایی باید پیوست تربیتی و فرهنگی داشته باشند اظهار کرد: تعریف ما ممکن است با برداشت‌های دیگر متفاوت باشد. شورای شهر تهران این طرح را تصویب کرده و معاونت امور زنان ریاست جمهوری هم پیگیر آن بوده است اما باید توجه داشت که هرچقدر هم دیوارها را بالا ببرید باز هم از آپارتمان‌های چند طبقه تسلط و اشراف وجود دارد و چنین کاری معنایی ندارد.

کاظمی ادامه داد: ما به موضوع رویکرد و نگاه تربیتی داریم. در باب مناسب سازی خیلی جای بحث وجود دارد. آیا امکان دارد به دختران و همکاران اجازه داده شود که با هر پوششی در مدرسه رفت و آمد کنند؟ اکنون این اقتضائات وجود ندارد، خدمتگزار مدرسه مرد است و مراجعاتی از سوی پدران داریم و باید این محدودیت‌ها را نیز در نظر گرفت. همچنین مدارس کمی وجود دارد که از اطراف اشراف و احاطه نداشته باشد و هرچقدر دیوار را بالا ببرید باز هم امنیت کامل برقرار نمی شود.

وی با تاکید بر اینکه باز گذاشتن فضا با این برداشت، اثرات سوء تربیتی دارد و ممکن است مدارس به یک فضای رقابت در پوشش و نمایش‌های خاص تبدیل شوند گفت: یک علت اینکه دانش‌آموزان لباس فرم می‌پوشند، پرهیز از وقوع چنین مواردی است. مدرسه یک محیط آموزشی است و نه فضای نمایش پوشش و قدرت مالی؛ در این حوزه باید با ظرافت ورود کرد.

به گزارش ایسنا،معاون پرورشی و فرهنگی وزارت آموزش و پرورش با بیان اینکه البته اگر منظور از این طرح این است که در ساعت ورزش دختران بتوانند با پوشش مناسب و در محیطی ایمن ورزش کنند اشکالی ندارد و خوب است تاکید کرد: اما در مجموع همانطور که گفته شد مناسب سازی نیازمند تعیین و تعریف چارچوب مشخص است و به این راحتی نیست که برداشت سطحی از بحث مناسب سازی داشته باشیم. هر دستگاهی این موضوع را مطرح کرده باید رویکرد تربیتی را هم مدنظر داشته باشد وگرنه اگر بدون این چارچوب‌ها وارد این فضا شویم قطعا به تربیت دختران خودمان آسیب خواهیم زد.