مشخص بودن رئیس و رقابت ۵ نامزد برای دبیرکلی/ اصلا هم مهندسی نیست!
انتخابات کمیته ملی المپیک درشرایطی ۲۵ دی برگزار خواهد شد که تعداد نامزدهای ریاست که یکی اعلام کرده به نفع دیگری کنار خواهد رفت، شائبه مهندسی بودن انتخابات را تقویت میکند.
ثبت نام کاندیداهای کمیته ملی المپیک در حالی روز گذشته به پایان رسید که عدم ورود برخی از روسا و مدیران ورزش به این انتخابات اگرچه ابهام برانگیز بود اما در عین حال مهر تائید دیگری بود بر مهندسی بودن مهمترین انتخابات ورزش کشور و اینکه برای پُرکردن ۱۱ صندلی هیات رئیسه و هیات اجرایی در ساختمان المپیک رایزنی ها و تعاملاتی انجام شده است.
تعیین رئیس بدون رای گیری
اینکه نسبت به دوره گذشته تعداد افراد کمتری به انتخابات کمیته ملی المپیک ورود کردند و حتی برای پست مهمی مانند ریاست فقط دو نفر کاندیدا شدند خود دلیل محکمی بر این ادعاست. انتخابات سال ۹۲ کمیته ملی المپیک ۱۰ کاندیدای ریاست داشت اما برای این دوره و در کنار صالحی امیری است که نامش از خیلی وقت پیش به عنوان گزینه اصلی ریاست مطرح بود، فقط خسروی وفا کاندیدای ریاست شده که وی هم به صورت رسمی اعلام کرده در صورت ورود قطعی صالحی امیری انصراف خواهد داد!
با این اوصاف از حالا ریاست غیرورزشی ترین عضو مجمع کمیته ملی المپیک برای چهار سال آینده این کمیته قطعی است مگر اینکه انصرافی از طرف وی مطرح شود. از طرفی اگرچه صالحی امیری تا به امروز ورود شخصی به مسائل مرتبط با انتخابات کمیته ملی المپیک نداشته اما وقتی ریاست این کمیته تا این حد مشخص باشد، ابهامی در مورد مهندسی بودن انتخابات باقی نمی ماند.
کدام گزینه دبیرکلی مجبور به استعفا می شود؟
بی شک تاثیرگذارترین پست اجرایی در کمیته ملی المپیک دبیرکلی است. برای تصدی این پست ۵ نفر کاندیدا شده اند. طبق مصوبه ستاد نظارت بر انتخابات و بر اساس آنچه در اساسنامه کمیته ملی المپیک هم به آن اشاره شده، این کاندیداها در صورت موفقیت در آزمون زبان می توانند در انتخابات شرکت کنند. با در نظر گرفتن اینکه هیچ یک از گزینه ها مشکلی در این زمینه نداشته باشند، در کل شانس کدام کاندیدا برای دبیرکلی بیشتر است؟
* شاهرخ شهنازی دبیر کل کمیته ملی المپیک: چهار سال پیش در رقابت نزدیک با داورزنی دبیرکل کمیته ملی المپیک شد. البته وی ابتدا اعلام انصراف کرد اما پس از کناره گیری افشارزاده انصراف خود را پس گرفت و موفق شد رای بیشتر مجمع را بگیرد اما آیا این بار هم می تواند از مجمع رای اعتماد لازم برای یک دوره چهار ساله دیگر را بگیرد؟ اصلا به شهنازی و جایگاهش در چهار سال گذشته چه نمره ای باید داد؟ مشکلاتی که شهنازی با آن مواجه است، خیلی از فعالیت ها و برنامه های کمیته را تحت الشعاع قرار داد و حتی باعث شد وی نتواند به عنوان سرپرست کاروان ایران در محل بازی های کشورهای اسلامی حاضر شود. با این شرایط بعید به نظر می رسد اعضای مجمع دوباره به وی رای بدهند.
* مهدی علی نژاد رئیس فدراسیون ووشو: جزو گزینه هایی است که پیش از آغاز رسمی برنامه های انتخاباتی کمیته ملی المپیک صحبت های زیادی در رابطه با ورود وی به انتخابات مطرح بود و اینکه با خیلی از اعضای مجمع هم رایزنی و تعامل لازم برای کسب کرسی دبیرکلی انجام داده است. علی نژاد در انتخابات سال ۹۲ هم کاندیدای نایب رئیسی و دبیرکلی بود اما راه به جایی نبرد اما به نظر می رسد اینبار شرایط برای وی تا حدی زیادی متفاوت شده است.
* علی مرادی رئیس فدراسیون وزنه برداری: برای دوره گذشته انتخابات کمیته ملی المپیک هم کاندیدای دبیرکلی و ریاست شده بود. مرادی در انتخابات ۹۲ نسبت به بازنشستگی افشارزاده اعتراض کرد و همین مسئله موجب کنارکشیدن افشارزاده شد اما در نهایت هم خودِ مرادی نتوانست موفقیتی در انتخابات کسب کند.
* محمد درخشان رئیس فدراسیون جودو: یکی از نخستین سرداران سپاه که به ورزش آمد و قرارداد جنجالی با شرکت «جی وا» برای لباس های ملی پوشان در دوره کاری وی در فدراسیون فوتبال (مسئول کمیته بازریابی) منعقد شد، حالا سودای دبیرکلی کمیته را دارد.
* صادق فرجی رئیس فدراسیون کاراته: حضورش روی صندلی ریاست کاراته به یکسال نرسیده که مدعی دبیرکلی کمیته ملی المپیک شده و آن هم در رقابت با گزینه هایی که حداقل چندسال بیشتر از وی تجربه حضور در عرصه مدیریتی ورزش را دارند.
آنچه مسلم به جز شهناز ی، دیگر گزینه های دبیرکلی در صورت کسب رای در مجمع انتخاباتی کمیته ملی المپیک باید از ریاست فدراسیون مطبوع خود استعفا کنند.
خزانه داری؛ رقابت کاندیداهایی از طیف های مختلف
کمیته ملی المپیک طی چهار سال گذشته در بخش خزانه داری و به خاطر دو شغله بودن محمدعلی شجاعی که در نهایت منجر به استعفای وی شد، با چالش های زیادی روبرو بود. جدا از اهمیت مسائل مالی، همین چالش ها هم حساسیت هایی را نسبت به تصدی این پست برای دوره جدید ایجاد کرده است. پستی که برای آن چهار نفر کاندیدا شده اند.
* مهدی علی نژاد رئیس فدراسیون ووشو: تمام تلاش و رایزنی های خود را به تصدی پست دبیرکلی معطوف کرده و به نظر می رسد برای این پست نسبت به خزانه داری شانس بیشتری داشته باشد.
هادی ساعی عضو کمیسیون ورزشکاران: پرافتخارترین ورزشکار ایرانی در تاریخ بازی های المپیک که دو دوره (دوره سوم و چهارم) عضو شورای شهر تهران هم بوده و ریاست کمیسیون ورزشکاران را هم در کارنامه دارد. اما آیا این ویژگی ها و تجربه ها برای تصدی پست خزانه داری کافی است؟ شاید نظر اعضای مجمع که اکثرا روسای فدراسیون ها هستند این باشد که برای این پست مهم به کسی رای دهند که از جنس خودشان باشد و دردشان را بداند اما با این حال در روز رای گیری شانس ساعی در زمینه مشخص می شود.
میترا نوری نایب رئیس فدراسیون هندبال: عضویت وی در مجمع انتخاباتی کمیته ملی المپیک که به واسطه معرفی به عنوان کارشناس خبره انجام شد، با انتقادهای زیادی روبرو بود چون به هر حال وی از ویژگی های موردتاکید اساسنامه مبنی بر «کارشناس خبره در امور بازی های المپیک» برخوردار نیست. با این حال به خاطر انصراف عاطفه اسلامیان و با تصمیم هیات اجرایی، میترا نوری عضو مجمع شد و وی هم از همین عضویت برای کاندیدا شدن در انتخابات استفاده کرد. جالب اینکه نوری در اولین ورود به انتخابات کمیته ملی المپیک برای پست تعیین کننده خزانه داری کاندیدا شده اما شاید خودش هم نسبت به موفقیت در این انتخابات خیلی مطمئن نباشد.
کیکاووس سعیدی رئیس فدراسیون گلف: در دوره گذشته نتوانست از کاندیدا شدن برای هیات اجرایی به نتیجه برسد اما به نظر می رسد برای این دوره انتخاباتی و موفقیت در آن، با توجه به رقیبانی که دارد، شانس بدی نداشته باشد.
برای تصدی پست خزانه داری کمیته ملی المپیک، سعیدی و علی نژاد در صورت کسب رای باید از ریاست فدراسیون های خود استعفا کنند.
نایب رئیسی؛ غیرقابل پیش بینی ترین پست
شاید غیرقابل پیش بینی ترین بخش انتخابات کمیته ملی المپیک، رای گیری برای دو پست نایب رئیسی باشد که اتفاقا در دوره گذشته هم به دور دوم کشیده شد. رباب شهریان نایب رئیس دوم کمیته ملی المپیک برای تصدی دوباره این پست کاندیدا شده است. وی اولین نفری که بود که برای این دوره انتخاباتی ثبت نام کرد و به نظر می رسد برای کسب رای بیشتر از هر رقیب دیگری با طاهره طاهریان رقابت داشته باشد.
طاهریان به واسطه معرفی به عنوان کارشناس خبره، مجوز عضویت در مجمع و کاندیدا شدن را به دست آورد. میان وی و مدیریت ورزش سال ها فاصله ایجاد شده درحالیکه شهریان طی سال های گذشته به صورت متوالی در ورزش حضور داشته و احتمالا به همین دلیل نظر مدیران قدیمی تر ورزش روی وی است اما قطعا طاهریان هم بی رای در مجمع نیست. در هر صورت به نظر می رسد این دو که تنها کاندیداهای خانم برای پست نایب رئیسی هستند، با هم رقابت داشته باشند و سایر کاندیداها هم با یکدیگر.
در میان دیگر کاندیداها هم خسروی وفا و باقرزاده که اتفاقا بی تجربه از حضور در هیات اجرایی نیستند، از گزینه هایی هستند که به نظر می رسد برای نایب رئیسی شانس داشته باشد. البته گزینه ای مانند نوروزی که اخیرا برای عضویت در شورای برون مرزی، رای روسای فدراسیون را گرفت هم می تونند گزینه دارای شانس باشد.
در مجموع اینکه برای تصدی نایب رئیسی اول و دوم کمیته ملی المپیک محمود خسرویوفا، رباب شهریان، علی مرادی، هادی ساعی، هاشم اسکندری، محمود مشحون، فضلالله باقرزاده، حسین بابویی، مجید شایسته، طاهره طاهریان و غلامرضا نوروزی کاندیدا شده اند.
هیات اجراییِ پرطرفدار
برای ترکیب ۶ نفره هیات اجرایی فقط افراد فعال در رشته های المپیکی می توانند کاندیدا شوند اما برای هیات رئیسه (رئیس، ۲ نایب رئیس، دبیر و خزانه داری) محدودیتی وجود ندارد با این حال تعداد افرادی که کاندیدای هیات اجرایی شده اند خیلی بیشتر است شاید به خاطر اینکه در هیات رئیسه پست هایی مانند ریاست (که البته از پیش تعیین شده است)، دبیرکلی و خزانه داری شغل به حساب می آید.
علیرضا رحیمی، مهدی تاج، فضل الله باقرزاده، مجید کیهانی، خسرو قمری، محمد علیپور، سید عبدی افتخاری، محمدعلی صبور ، صادق فرجی، محمد درخشان، زهرا اینچه درگاهی، مسعود خلیلی، احمد ضیایی، مجید شایسته، محسن رضوانی و علی دادگر ۱۶ نفری هستند که برای تصدی ۶ صندلی هیات اجرایی کاندیدا شده اند.
در این میان باقرزاده علیپور در حال حاضر هم عضو هیات اجرایی هستند و موفقیت آنها در این دوره انتخاباتی دور از ذهن نیست. گزینه ای مانند رحیمی هم اخیرا با رای روسای فدارسیون ها عضو شورای برون مرزی شد از گزینه های دارای شانس است.
به گزارش مهر، انتخابات کمیته ملی المپیک ۲۵ دی ماه برگزار می شود. ثبت نام کاندیداهای این انتخابات روز گذشته به پایان رسید و فردا هم فهرست نهایی کاندیداها بر اساسنتیجه تائید صلاحیت آنها اعلام می شود.