مریم سعادت: الگوی بازی من، مردم هستند

مریم سعادت می گوید: الگوهای من همیشه از بین مردم هستند. الگوی بازی من خودِ مردم هستند. به نظرم بهترین الگوهایی که هر بازیگر می تواند داشته باشد، مردم سرزمینش هستند چون ما برای این مردم کار می‌کنیم و اگر نتوانیم آن ها را الگوی خود قرار دهیم، نمی‌توانیم نقش‌های باورپذیری بازی کنیم. امثال زنانی مانند فیروزه در جامعه زیاد است.

سریال «دردسرهای عظیم» در دو سری اول و دوم ساخته شد و مورد استقبال مردم قرار گرفت. هم اکنون این سریال از «آی‌فیلم» عربی در حال پخش است. در همین ارتباط با مریم سعادت، یکی از هنرمندان خوش سابقه و پرکار سینما و تلويزیون به گفت‌و گو نشستیم که در ادامه می‌خوانید:

سریال‌هایی را که با دوبله از آی‌فیلم عربی یا انگلیسی پخش می‌شوند، دیده‌اید؟ نظرتان درباره دوبله این آثار چیست؟

بله بعضی کارها را دیده‌ام. براي مثال سریال «بدون شرح» که من هم در آن نقش ایفا کردم، از آی فیلم عربی پخش شد و دوبله عربی روی آن انجام شده بود. اینکه می‌بینی یک نفر به زبان دیگري به جای تو صحبت می‌کند، عجیب و جالب است.

به هر حال دوبله هر چقدر هم که قوی باشد نمی تواند به اندازه زبان اصلی تاثیرگذار باشد، اما روش مناسبی است و شرایطی را فراهم می کند که غیر همزبانان ما هم سریال‌ها را ببینند. نکته خاصی درباره دوبله‌ها به نظرم نمی‌رسد، فقط اينكه باید مدیر دوبلاژها دقت کافی را داشته باشند که احساس بازیگر در دوبله ها به خوبی منتقل شود

و مسائلی مانند میزان بلندی صدای بازیگران در نظر گرفته شود. براي مثال اگر در زبان اصلی بازیگر آرام صحبت می‌کند، نباید در زبان عربی با صدای بلند حرف بزند.

با توجه به اینکه آی فیلم عربی بینندگان فرامرزی دارد، به نظرتان «دردسرهای عظیم» گزینه مناسبی برای پخش از این کانال است؟

آنچه در این سریال مطرح می‌شود، یک سری مسائل انسانی است و حد و مرز نمی‌شناسد و این‌طور نیست که فقط برای ایرانی‌ها موضوعیت داشته باشد؛ بیکاری، ازدواج و مشکلات آن از جمله مسائلی است که برای همه انسان‌ها مطرح می شود و به همین جهت این سریال گزینه خوبی برای پخش از شبکه‌های فرامرزی از جمله آی فیلم عربی است. در ضمن، فیلمنامه این سریال بسیار قوی است و به همین دلیل می‌تواند مخاطبان خاص خود را در سایر کشورها داشته باشد.

نقش «فیروزه» برای شما چه جذابیتی داشت که قبول کردید ایفاگر آن باشید؟

به نظر من فیروزه قشنگ‌ترین نقش زن این سریال بود. این زن پایه و ستون یک خانواده اگرچه خانواده‌ای‌کوچک بود. او زحمت می‌کشد، صورتش را با سیلی سرخ نگه می‌دارد و به تنهایی بار مسئولیت خانواده را بر دوش دارد. این ها به اندازه کافی جذاب هستند تا یک نقش خواستنی شود. نکته جالبی که درباره فیروزه به نظرم می رسد، این است که این زن اگرچه خیلی زحمت می‌کشد و مشکلات زیادی دارد، اما افسرده نیست. زندگی پرشوری دارد و گوشه گیر نیست. این‌ها برایم بسيارجالب بود.

چطور با نقش ارتباط برقرار کردید و توانستید آن را تا حد زیادی برای مخاطب باورپذیر کنید؟

الگوهای من همیشه از بین مردم هستند. الگوی بازی من خودِ مردم هستند. به نظرم بهترین الگوهایی که هر بازیگر می تواند داشته باشد، مردم سرزمینش هستند چون ما برای این مردم کار می‌کنیم و اگر نتوانیم آن ها را الگوی خود قرار دهیم، نمی‌توانیم نقش‌های باورپذیری بازی کنیم. امثال زنانی مانند فیروزه در جامعه زیاد است. شاید همین خانه بغلی یا خانه روبه رویی زنی زندگی کند و با مشکلاتی که فیروزه داشت، رو به‌رو باشد. این‌گونه بود که توانستم نقش را به خوبی و به شکل باورپذیر ایفا کنم.

بازیگران با بازخوردهای متفاوت، مثبت و منفی درباره سریال هایی که بازی می کنند، مواجه می‌شوند. شما بازخورد جالبی از سوی مردم درباره این سریال دریافت کردید؟

بازخورد مردم نسبت به این سریال عالی بود. خدا را شکر می کنم که در پرونده کاری ام، کارهای موفق بسياري دارم. «بدون شرح»، «خوش غیرت»، «خوش رکاب» و «دردسرهای عظیم» از جمله این سریال های پرطرفدار هستند. اما بازخوردهای جالبی که داشتم از سوی کودکان بود؛ وقتی سری دوم این سریال در حال پخش بود، در طبقه هفتم تالار وحدت در حال تمرین تئاتر بودم که یک دختربچه کوچک جلو آمد و گفت: سلام فیروزه خانم. من گفتم: فیروزه کیه؟ جواب داد: مگه شما فیروزه خانم نیستید، مامان بهار؟ آنجا متوجه شدم که منظورش چیست و برایم خیلی جالب بود.

یک‌بار هم در پمپ بنزین بودم که پسر بچه‌ای به سمتم دوید و مرا با نام فیروزه خانم خطاب قرار داد و بعد هم سراغ بهار را از من گرفت. یک دختربچه دیگر هم در خیابان مرا با نام فیروزه صدا زد و می‌خواست با من بیاید. این ها بازخوردهای جالبی بود که در ذهنم مانده است. واقعیت این است که بچه ها گول نمی‌خورند، شاید شما بتوانید بزرگ‌ترها را فریب دهید، اما کودکان معصوم هستند و بر اساس سرشت دیگران با آن ها ارتباط برقرار می‌کنند. اینکه این کودکان فیروزه را باور کرده و با او ارتباط گرفته بودند، به من نشان می داد که در ایفای نقشم موفق بوده ام.

به نظر شما چرا «دردسرهای عظیم» تا این حد دیده شد و مردم با آن ارتباط برقرار کردند؟

واقعیتش را بخواهید در تلویزیون رسم بر این است که یا سریال‌ها طنز هستند و نباید در آن‌ها گریه کرد یا غمگین هستند و نمی‌توان در آن‌ها خندید. اما زندگی غم و شادی و گریه و خنده را در کنار هم دارد. به نظر من دلیل اینکه دردسرهای عظیم را مردم دوست داشتند، این بود که فیلمنامه قوی‌ای داشت و غم و شادی در کنار هم در آن دیده می‌شد. در واقع این سریال برگردانی از زندگی واقعی بود و به همین دلیل با آن ارتباط برقرار کردند.

خودتان سری اول دردسرهای عظیم را بیشتر دوست دارید یا سری دوم را؟

من متن فیلمنامه سری اول را دوست داشتم. اما آن‌قدر بنای این سریال خوب گذاشته شده بود و پایه ریزی اش قوی بود که مردم سری دوم را هم بسیار دوست داشتند.

پخش این سریال از آی فیلم عربی چه تاثیری برای بینندگان خارجی دارد و آیا می‌تواند سبک زندگی ایرانی را به غیرایرانی‌ها معرفی کند؟

روزنامه قانون:به طور کلی پخش سریال های ایرانی از کانال های فرامرزی تاثیر زیادی در شناساندن سبک زندگی ایرانی به خارجی ها دارد. به ویژه اینکه این روزها هجمه شدیدی از سوی دشمنان، علیه ایران وجود دارد و برخی در خارج تصور می کنند که ایرانی‌ها تحت فشار زیادی هستند. البته نمی توان منکر وجود مشکلات در کشور شد؛ ما ایرانی ها به ویژه در چندماه اخیر تحت فشار هستیم، اما این طور نیست که زندگی مان مختل باشد و زیر فشار در حال مرگ باشیم. سریال هایی مانند «دردسرهای عظیم» می توانند به خارجی‌ها نشان دهند که ایرانی ها در حال زندگی هستند و زندگی در کشور جریان دارد؛ البته واضح است که باید برای حل مشکلات مردم چاره‌اندیشی شود.