مراقب عوارض داروهای تقویت جنسی باشید

وایاگرا را می توان به جرات سرشناس ترین داروی درمان ناتوانی های جنسی در بین مردم دانست؛ اما اطلاعات ناقص در مورد آن موجب مصرف غلط این دارو و افزایش عوارض جانبی آن شده است؛ چرا که باورهای نادرست زیادی در مورد این دارو، که توسط بیش از بیست و سه میلیون نفر در سراسر جهان مورد استفاده قرار می گیرد، وجود دارد.

«سیلدنافیل» که بیشتر با نام تجاری خود یعنی وایاگرا شناخته می شود، برای اولین بار توسط شرکت دارویی فایزر ساخته و برای درمان آنژین صدری (بیماری قلبی) مورد استفاده قرار گرفت. در طی آزمایش های این دارو مشاهده شد در اثر مصرف، افزایش نعوظ رخ می دهد. از آن به بعد، از ۲۷ مارس ۱۹۹۸ این دارو به عنوان اولین داروی درمان ناتوانی های جنسی در آمریکا مورد استفاده قرار گرفت.

وایاگرا چه کار می کند؟

در اغلب مردها گاه گاهی اشکالاتی در نعوظ دیده می شود که اگر این اتفاق به طور مکرر رخ دهد، احتیاج به درمان دارد.

وایاگرا با شل کردن عضلات آلت تناسلی مردانه، باعث نفوذ مقدار بیشتری خون به آن شده و در نتیجه میزان نعوظ را افزایش می دهد و اغلب برای درمان اختلال نعوظ در مردان مورد استفاده قرار می گیرد؛ اما موارد مصرفی دیگری نیز دارد که با نظر پزشک تعین می شود. بررسی پژوهشگران ایتالیایی نشان داده است میزان هورمون جنسی تستوسترون در مردانی که از این دارو استفاده می کنند، افزایش می یابد.

این قرص به راحتی و به سرعت از دستگاه گوارش جذب می شود. وایاگرا توسط آنزیم های کبدی متابولیزه می شود و کبد و کلیه در دفع آن نقش دارند.

حتی یک قرص

معمولا سیلدنافیل را به صورت یک قرص در زمان مورد نیاز مصرف می کنند؛ این زمان می تواند از نیم الی چهار ساعت (معمولا یک ساعت) قبل از تصمیم به مقاربت باشد. مصرف غذاهای چرب همراه این دارو، باعث تاخیر در تاثیر آن می شود.

در مورد اغلب بیماران، درمان با قرص ۵۰ میلی گرمی آغاز می شود؛ البته توجه داشته باشید حتی در صورت استفاده از وایاگرا باز هم جهت ایجاد نعوظ، احتیاج به تحریکات فیزیکی و ذهنی و تمایل بیمار به ایجاد نعوظ وجود دارد.

آن روی سکه!

وایاگرا داروی نسبتا پرعارضه ای است. طبیعتا همه این عوارض اهمیت یکسانی ندارند و براساس نوع شان حتی می توانند با خطر مرگ همراه شوند. برخی از عوارض جانبی و شایع وایاگرا شامل سردرد، ایجاد قرمزی و احساس گرما در صورت و قسمت فوقانی بدن، ناراحتی معده، ترس از نور، احساس نبض، آبریزش بینی، احتقان بینی، عطسه های مکرر، تغییرات بینایی، آبی رنگ به نظر رسیدن اجسام و اسهال می شود.

ار جمله واکشن های حساسیتی نسبت به این دارو می توان به احساس بسته شدن حنجره، تورم لب ها، زبان و صورت، پیدایش کهیر، درد قفسه سینه و ضربان نامنظم قلب، گزگز و سنگینی در سینه، بازور، گردن و فک تحتانی، تورم پاها، کوتاهی نفس و احساس منگی طولانی مدت یا شدید اشاره کرد. نعوظ بیش از حد دردناک و طولانی مدت (بیش از ۴ ساعت) هم از دیگر عوارض این دارو است.

سکته قلبی ناشی از مصرف سیلدنافیل به ندرت در بیماران فاقد سابقه ابتلا به بیماری های قلبی- عروقی و بدون مصرف هم زمان با داروهای مستعدکننده مشکلات قلبی- عروقی گزارش شده است. افت فشار خون، آسیب عضلات قلب و ایجاد لخته در عروق نیز در صورت مصرف سیلدنافیل گزارش شده است.

تداخل های دارویی

برخی از داروها باعث تغییر اثربخشی و عوارض این دارو می شوند؛ برای مثال داروهای قلبی حاوی نیترات، سایر داروهای مورد استفاده برای اختلال نعوظ، برخی داروهای ضدایدز، سایمتیدین، فنوباربیتال، کاربامازپین و ریفامپین با سیلدنافیل تداخل اثر دارند و مصرف هم زمان آنها باید با احتیاط صورت گیرد. نیترو گلیسیرین یا داروهای نیتراتی مانند ایزوسورباید، مونونیترات، دینیترات، قرص ها یا سپری زیرزبانی نیتروگلیسیرین، نوارها و برچسب ترابوستی نیتروگلیسیرن نیز منع مصرف هم زمان با این دارو را دارند.

آیا وایاگرا کور می کند؟

این فرم از کوری، اصطلاحا “NAION” نام دارد و اغلب در مردان مبتلا به مرض قند یا مبتلایان به بیماری های قلبی که به اختلال در نعوظ منجر می شوند، پدید می آید. طبق گزارش سازمان غذا و داروی آمریکا، پنجاه مورد از این بیماری در مصرف کنندگان وایاگرا گزارش شده است؛ اما در مورد اینکه آیا واقعا “NAION” را نیز باید از عوارض این دارو دانست یا نه؛ باید گفت هنوز راه نسبتا زیادی برای تایید یا رد این مساله در پیش است.

دارو سرگرمی نیست!

بسیاری از کارشناسان، آگهی های تلویزیونی شرکت های تولیدکننده داروهای ضدناتوانی جنسی مانند وایاگرا را علت اصلی روی آوردن جوانان به مصرف این داروها می دانند. هرچند این دارو بدون نسخه پزشک نباید استفاده شود؛ اما در تلویزیون های خارجی و بسیاری از سایت های اینترنتی تبلیغ شده و فروش اینترنتی هم دارد؛ به طوری که در فاصله بین سال های ۱۹۹۹ تا ۲۰۰۱ نزدیک به یک میلیارد دلار فروش داشته است.

وایاگرا در ابتدا برای مردان سالمندی که دچار مشکلات جنسی هستند، تولید شد؛ اما آمارهای اخیر حکایت از آن دارد که از هنگام ورود این دارو به بازار در سال ۱۹۹۸ تعداد موارد تجویز آنها برای افراد زیر ۴۵ سال، ۳۰ درصد افزایش یافته است.

حتی بسیاری از مردان جوان که دچار هیچ مشکلی هم نیستند، اذعان می کنند که به مصرف تفریحی این دارو روی آورده اند؛ ما در اینجا این پرسش پیش می آید که آیا مصرف چنین داروهایی به خصوص در درازمدت خطری برای سلامتی مردان جوان ندارد؟ در حال حاضر اجماع نظری در این مورد وجود ندارد.

امروزه این داور که اسامی عامیانه ای هم پیدا کرده، مثل «آقای آبی» “Mr. Blue”، «سکستازی» “Sextasy”، (ترکیب وایاگرا و اکستازی) و «ویتامین V» از سوی بسیاری از افراد به صورت تفریحی مصرف می شود؛ این در حالی است که این داروها اصولا برای مصارف تفریحی طراحی نشده اند.

۸ توصیه مهم درباره وایاگرا!

۱- استفاده از این دارو در افراد مسن، خصوصا کسانی که از داروهای خاصی مثل نیترات ها (که در داروهای بیماران قلبی کاربر دارد)، استفاده می کنند، باید با نظر مستقیم پزشک مربوطه و تجویز او صورت گیرد. در غیر این صورت می تواند مخاطره آمیز باشد.

۲- در صورتی که نعوظ بیشتر از چهار ساعت به طول انجامد، به دلیل احتمال آسیب به آلت تناسلی، مراجعه به پزشک ضروری است.

۳- مصرف سیلدنافیل در بیماران مبتلا به اختلالات خونریزی یا زخم معده بایستی با احتیاط صورت گیرد.

۴-در صورتی که در خلال نزدیکی، علائمی چون منگی، گیجی، تهوع یا دردهای قلبی (درد سینه، احساس سفتی و فشار در سینه، رختی، کزکز و درد قفسه سینه یا شانه و فک تحتانی) در مصرف کننده پدید آمد، از ادامه فعالیت جنسی باید خودداری کرد و سریعا به پزشک مراجعه کرد.

۵- مصرف بیشتر از یک قرص سیلدنافیل در روز توصیه نمی شود.

۶- در صورت مصرف اتفاقی بیش از مقادیر توصیه شده، بیمار را باید سریعا به بیمارستان منتقل کرد.

۷- دارو را باید دور از نور و رطوبت در دمای زیر ۳۰ درجه سانتیگراد، درون جعبه دربسته نگهداری کرد.

۸- با توجه به احتمال بروز عوارض قلبی شدید ناشی از مصرف این دارو، توصیه می شود که فقط تحت نسخه پزشک مصرف شود. مهمترین توصیه این است: «هیچگاه از سر تفنن یا کنجکاوی این دارو را مصرف نکنید.»