مدیر جشن خانه سینما در روز جشن آمریکا بود! / غیبت چهار عضو هیات مدیره و عدم دعوت کاندیداهای جوایز / استعفاء چهره کلیدی خانه سینما

با گذشت یک روز از بیستمین جشن خانه سینما، حواشی این جشن عیان شده و برخی اتفاقات قابل تامل در این رویداد محل مطرح پرسش‌هایی شده است؛ پرسش‌هایی که از سوی اهالی سینما به صورت غیررسمی پاسخ داده می‌شود اما اغلب ایشان حاضر نیستند به صورت رسمی درباره وضعیت عجیب حاکم بر مدیریت خانه سینما موضع گیری صریحی داشته باشند و به نقد وضع موجود بپردازند.

به گزارش تابناک؛ بیستمین جشن خانه سینما در حالی در تالار وحدت برگزار شد که آکادمی خانه سینما تاکید کرده بود این جشن برگزار نمی‌شود اما اکنون این جشن با شیوه جدید برگزار شد و برگزیدگانش معرفی شدند. در شیوه جدید که در قالب آکادمی بود، اعضای آکادمی متشکل از برگزیدگان ادوار جشنواره فیلم فجر و جشن خانه سینما به همراه گروهی دیگر به انتخاب برترین‌های این دوره پرداختند؛ انتخاب‌هایی که نخستین نقطه ابهام بود و برخی درباره اینکه اغلب جوایز به فیلم بدون تاریخ بدون امضاء رسید و همچنین درباره انتخاب بهترین بازیگر نقش اول زن نیز این ابهام‌ها وجود داشت.

این ابهام‌ها زمانی تقویت شد که استاد علی نصیریان، رییس جشن خانه سینما در ابتدای این مراسم بیان کرد: «رقابت‌ها همه جای دنیا هست و خوب است که اینجا هم باشد. البته من در جریان آرا نیستم ولی گفته شد که کسی اعمال نفوذ نکرده و نتایج براساس آرا به دست آمده است.» این در حالی است که انتظارز می‌رفت رئیس جشن خانه سینما در جشنواره جزئی‌ترین مسائل مرتبط با آراء باشد چرا که به هر حال مسئولیت کلیت جشن خانه سینما و به تبع آن، حراست از آرای سینماگران که نتایج آن اسباب تعجب برخی رای دهندگان شده، برعهده رئیس جشن است.

ابهام دیگر اینکه مازیار میری مدیر اجرایی جشن خانه سینما در این جشن حضور نداشت و این اتفاق عجیبی است که مدیر جشن ترجیح دهد برای رسیدگی به امورشخصی راهی آمریکا شود و در جشنی حتی مدیرش نیز حاضر نشود! اهالی سینما به خاطر نمی‌آورند آخرین جشن خانه سینما یا حتی آخرین جشنواره فیلم را که مدیر یا دبیر آن نیز در آن حضور نداشت و در عین حال این موضوع اساساً در سطح رسانه‌ها مورد توجه قرار نگرفت!

البته صرفاً غیبت مدیر جشن خانه سینما سوال برانگیز نبود، بلکه چهار تن از اعضای خانه سینما نیز به این جشن نیامدند و همزمان اغلب اعضای شورای مرکزی کانون کارگردانان به عنوان یکی از قدرتمندترین بخش‌های خانه سینما نیز در این رویداد حضور نیافتند. در ابتدا چنین تصور شد که این اعضاء به صورت هماهنگ در جشن خانه سینما شرکت نکردند اما بر اساس بررسی‌های «تابناک» مشخص شد این غیبت بر اساس تصمیم‌های انفرادی بوده و در واقع این عده از نحوه اداره کنونی مدیریت خانه سینما و رویدادهای آن از جمله جشن خانه سینما ناامید شده‌اند.

در بخشی از این مراسم منوچهر شاهسواری که بابت لغو جشن خانه سینما مورد نقد شدید قرار گرفته بود، گفت: «در معنای برگزاری جشن و انتشارش خطا کردیم که اینگونه مطرح شد که ما نمی خواهیم جشن برگزار کنیم چون نمی‌شد در بیستمین جشن، داوری و برگزیده داشته باشیم اما مراسم نداشته باشیم. با این حال جای اهالی خانه سینما یعنی 5500 نفر خالی است و شرمنده‌ام که این امکان فراهم نشد که همه اینجا باشند.» و این ابراز شرمندگی در حالی است که اساساً برای این مراسم برخی از بدیهی‌ترین دعوت‌ها نیز رخ نداده بود.

بر اساس اطلاعات دقیق «تابناک»، دست کم برخی کاندیداهای دریافت جوایز به این مراسم اساساً دعوت نشده بودند اما در مقابل برخی از سینماگران در این مراسم حضور داشتند که کاندیدای هیچ بخشی نبودند و حتی سالها‌ست که فعالیت جدی نیز در سینما ندارند. البته وقتی مدیر جشن حضور نداشته باشد، نباید انتظاری به جز چنین اتفاق عجیبی را داشت و طبیعتاً این رویداد بیش از پیش کمرنگ می‌شود.

همچنین با وجود دعوت از اعضای کمیسیون فرهنگی مجلس و برخی دیگر از مسئولان، «تابناک» اثری از حضور این چهره‌ها در این مراسم ندید و حتی صحنه‌گردان‌هایی چون سیدمحمد بهشتی و احمد مسجدجامعی نیز به این مراسم نیامدند. این در حالی است که در جشن مدیران تولید سینما که طبیعتاً از اهمیت کمتری نسبت به جشن اصلی خانه سینما، نه تنها اعضای کمیسیون فرهنگی حضور پررنگی داشتند، بلکه طیف گسترده‌ای از چهره‌های سینمای از چپ تا راست حضور یافته بودند.

در این شرایط که انتظار می‌رفت شاهد پاسخگویی شفافی باشیم، کامران ملکی یکی از عناصر کلیدی خانه سینما در دو دهه اخیر که عملاً هدایت فضای رسانه‌ای این مجموعه را برعهده داشت نیز به واسطه اختلاف با منوچهر شاهسواری استعفاء داد تا با حضور کمرنگ‌تر این چهره موثر در روندهای اجرایی این مجموعه، بیش از پیش نگران کیفیت اداره خانه سینما باشیم. جشن خانه سینما عملاً محل نمایان شدن شکاف‌هایی بود که به مدیرعامل این مجموعه بازمی‌گردد و این وضعیت برای گروهی که حامی این مجموعه بودند و در مسیر بازگشایی آن کوشش فراوانی کردند، غم‌انگیز است.