«مداخله اجباری» اقتصاد چین را هدف میگیرد؟
پکن گزینه مداخله اجباری در هنگکنگ را برای مقابله با اعتراضهای این دولتشهر را در نظر دارد.
به گزارش بازتاب به نقل از تعادل، پکن گزینه مداخله اجباری در هنگکنگ را برای مقابله با اعتراضهای این دولتشهر را در نظر دارد. روزنامه گلوبال تایمز چین نوشته: «پکن تصمیمی قطعی برای مداخله اجباری به منظور مقابله با شورشیهای هنگکنگ ندارد اما این گزینه مدنظر پکن است. استقرار پلیس مسلح خلق در شنژن هشداری واضح برای شورشیهای هنگکنگ است. اگر هنگکنگ نتواند اجرای قانون را خودش برقرار کند و شورشها ادامه داشته باشد، این وظیفه دولت مرکزی است که اقدامات مستقیمی را بر اساس قانون انجام دهد.» گلوبالتایمز در ادامه آورده: «اوضاع در هنگکنگ نباید تکرار رویداد سیاسی چهارم ژوئن ۱۹۸۹ باشد. واشنگتن نمیتواند از آن رویداد برای تهدید و ارعاب پکن استفاده کند. چین حالا قویتر شده است.»
فایننشالتایمز درباره احتمال توسل چین به زور در هنگکنگ نوشته: چین میداند که اعزام نیرو به هنگکنگ برای سرکوب اعتراضهای چند ماهه در این دولتشهر تا چه اندازه میتواند خطرناک باشد ولی همچنان این گزینه را مدنظر دارد. نیروهای شبهنظامی چین مانوری سه روزه را در مرزهای هنگکنگ برگزار کردند. دولت چین تهدید کرده اگر چاره دیگری نداشته باشد نیروهای نظامی خود را به هنگکنگ اعزام میکند. این در حالی است که بسیاری از معترضان هنگکنگی بر این باورند که چنین اقدامی میتواند توسعه اقتصادی چین را عمیقا تحت تاثیر قرار دهد.
«کریستال کن» یکی از معترضانی که از اواسط ژوئن هنگکنگ را به لرزه در آوردهاند میداند که اگر نیروهای چینی برای کمک به دولت محلی وارد هنگکنگ شوند چه چیزی در انتظار او خواهد بود. کن که 22 سال بیشتر ندارد به نشریه فایننشالتایمز گفته: «اگر ارتش آزادیبخش خلق چین به هنگکنگ بیاید من به احتمال زیاد در خانه خواهم ماند. اما پیشبینیها حاکی از آن است که تمام سرمایهگذاران خارجی سرمایه خود را از بانکهای هنگکنگ خارج خواهند کرد و فروپاشی اقتصادی چین هم میتواند از تبعات احتمالی ورود ارتش چین به هنگکنگ باشد. آنگاه پس از اینکه ارتش چین، هنگکنگ را ترک کرد ما دوباره به خیابانها خواهیم آمد، مگر اینکه آنها بخواهند برای همیشه در هنگکنگ بمانند. ما نمیتوانیم صبر کنیم تا آنها بیایند؛ ما چیزی برای از دست دادن نداریم.»
تا اواخر همین هفته گذشته سناریویی که کریستال کن از آن استقبال هم میکند برای بیشتر افراد ساکن در سرزمینی که روزگاری مستعمره بریتانیا بود، سرزمینی با 7.4 میلیون جمعیت غیرقابل تصور بود. اما تحولات چند روز اخیر باعث شده تا گمانهزنیهایی مبنی بر اینکه «پکن هرگز دست به اقدامی نمیزند که وضعیت هنگکنگ به عنوان یک مرکز مالی بینالمللی به خطر بیفتد» قطعی به نظر نرسد. هزاران تن از ساکنان هنگکنگ که بهدلیل توسل پلیس به خشونت غیرقانونی علیه معترضان خشمگین بودند هفته گذشته با تجمع در فرودگاه بینالمللی هنگکنگ باعث توقف هزاران پرواز شدند. معترضان به استفاده پلیس از گاز اشکآور در یک ایستگاه مترو بهشدت اعتراض داشتند.
«کری لام» رییس اجرایی هنگکنگ در واکنش به تشدید اعتراضها گفته: «هنگکنگ بهشدت آسیب دیده است و زمان زیادی طول خواهد کشید تا بهبود یابد. بیایید اختلافات را کنار بگذاریم و یک دقیقه به شهر و خانههایمان نگاه کنیم. آیا میتوانیم آن را به ورطهای سوق دهیم که همهچیز در آن نابود میشود؟»
فایننشال تایمز نوشته، ناامیدی آشکار کری لام در کنفرانس خبری پس از اشغال فرودگاه هنگکنگ نشان داد که دولت چین احتمالا به طور جدی به او هشدار داده که اگر نیروی 30 هزار نفری پلیس هنگکنگ نتواند شرایط را آرام کند، مداخله خواهد کرد. بهویژه اینکه مقامهای چینی، دانشگاهیان و رسانههای تحت کنترل چین همگی از اتفاقات فرودگاه سوءاستفاده کردند تا اگر نیاز به مداخله نظامی شد آن را توجیه کنند.
«لیندا لی» استاد دانشگاه هنگکنگ میگوید: «مقامهای چینی میخواهند جامعه جهانی را برای آن آماده کنند. آنها میخواهند بگویند که «یک دولت دو نظام سیاسی» یک گزینه است که میتواند کنار گذاشته شود. چینیها اما میدانند که این گزینه بسیار پرهزینه است.»