لیست سیاه جدید اصولگرایان؛ لیلا حاتمی و رفقا
فیلم‌های ایرانی «درساژ»، «خوک»، «هجوم» و «هندی و هرمز» امسال در جشنواره فیلم برلین حضور دارند؛ چهار فیلمی که هر کدام حاشیه هایی را با خود به همراه آوردند؛ از محتوای غیراخلاقی گرفته تا برداشت‌های سیاسی و البته سخنوری سیاسی عوامل فیلم با زبان الکن در راستای سیاست‌های ضد ایرانی!
گفته شده امسال فیلم‌های ایرانی از شانس دریافت خرس برلین برخوردار هستند.
روزنامه اصولگرای جوان در یاددداشت تندی نوشت:فستیوال فیلم برلین از معدود جشنواره‌های خارجی است که با فرستادن نماینده به ایران، فیلم‌های مورد نظرش برای حضور در جشنواره را دستچین می‌کند، البته این دستچین کردن به معنای این نیست که ژرمن‌ها به دنبال انتخاب کردن بهترین فیلم ایرانی از نظر کیفیت هستند بلکه آنها موضوع و رویکرد فیلم نسبت به جامعه و نظام سیاسی ایران را در درجه اول اهمیت قرار می‌دهند، برای همین است که هر سال نام برخی از فیلم‌های ایرانی برای حضور در فستیوال برلین شنیده می‌شود که هیچ جایگاهی در سینمای فاخر ایران ندارند، اما برلیناله به آنها مجال و فرصت دیده شدن می‌دهد. از اهدای خرس به جعفر پناهی تا گذاشتن صندلی خالی برای این فیلمساز به نشانه همبستگی با وی گرفته تا پررنگ ساختن فیلمی مانند خوک که در آن به قتل‌های زنجیره‌ای گریزی زده شده است همه در برلین دیده می‌شود.
اشاره به قتل‌های زنجیره‌ای و ممنوع الفعالیت شدن فیلمسازها، تنها بخشی از آن چیزی است که از خوک در برلین دیده شده است. اما این روزها، مهم‌ترین حاشیه «خوک» اظهارات مانی حقیقی و لیلا حاتمی در نشست جشنواره فیلم برلین است.
دو ویدئوی کوتاه از نشست رسانه‌ای فیلم «خوک» در برلین منتشر شده است؛ ابتدا سخنان لیلا حاتمی بازیگر زن «خوک» و دومی سخنان مانی حقیقی کارگردان این فیلم. لیلا حاتمی با بیان مبتدیانه و همراه با تپق‌های فراوان می‌گوید: «مایلم از این فرصت استفاده کنم تا خشم و اندوه عمیق خودم را نسبت به نحوه «برخورد» با تظاهرکنندگان اخیر در ایران نشان بدهم و این شرم‌آور است که در کشور من، مردم فقط «به بهای» جان خود می‌توانند اعتراض کنند. برای اولین بار است که من می‌خواهم در مسائل سیاسی دخالت و اظهارنظر کنم». اشاره مبهم بازیگر فیلم خوک به کشته شدن معترضان در ایران درست در زمانی که نیروی انتظامی برای برقراری امنیت در تهران چند شهید داده است و اغتشاشگران با حمله به نیروی انتظامی و بسیج جنایت آفریده‌اند، واکنش‌های زیادی را در داخل به همراه داشته است. جالب است سرمایه‌گذار فیلم «خوک» محمد امامی است که به خاطر دخالت در پرونده اختلاس از صندوق ذخیره فرهنگیان مدتی را در بازداشت به سر می‌برده و از وی به عنوان یکی از چهره‌های متهم در قضیه پولشویی در سینما نام برده می‌شود.
از سه فیلم دیگر حاضر در برلین «هجوم» ساخته شهرام مکری، نامزد دریافت جایزه فیلم‌های همجنس‌گرایانه شده است؛ فیلمی که کارگردانش عضو گروه سینمایی «هنر و تجربه» است. این گروه سینمایی با حمایت سازمان سینمایی درست شده و در میان اهالی سینما به گروه دولتی هنر و تجربه معروف است. این فیلم درباره قتل در یک باشگاه است و اعضای آن مردان جوانی هستند که رفتار‌های همجنس‌گرایانه دارند! تولید فیلم محتوای همجنس‌گرایانه در سینمای ایران که مدعای اخلاق است، باعث حیرت شده است! «درساژ» نیز دغدغه‌های نسل جوانی را بیان می‌کند که در عین ظاهر آرام، سرکش هستند و بر قواعد اجتماعی می‌شورند اما آخرین فیلم ایرانی یعنی «هندی و هرمز» به سنت‌های مردم بومی در برخی از مناطق کشور حمله می‌کند. خبرگزاری آلمان در معرفی این فیلم می‌نویسد: «هندی و هرمز ساخته عباس امینی در بخش فیلم‌های نوجوانان برلیناله به نمایش گذاشته می‌شود. این فیلم روایت مشکلات نسل جوان و محرومی است که در اسارت سنت‌های متحجر اجتماعی و بی‌‌اعتنایی سیاسی به آرامی جان می‌دهد.» الگوی قدیمی سیاه‌نمایی که مدت‌هاست برای کسب جایزه در جشنواره‌های خارجی استفاده می‌شود و دیگر مستعمل و نخ نما شده است. همان طور که در ابتدا اشاره شد، هیچ کدام از فیلم‌های ایرانی حاضر در برلیناله رویکرد مثبتی نسبت به فضای جامعه ایرانی ندارند و برلین عامدانه با پررنگ کردن این فیلم‌ها می‌کوشد چهره‌ای مخدوش از کشورمان را در جهان به نمایش بگذارد.
