لذت رویارویی ۲ غول سینمای ایران در کن ۲۰۱۸

پس از اعلام اسامی فیلم های بخش اصلی جشنواره کن ۲۰۱۸ معلوم شد جعفر پناهی با فیلم “سه رخ” و اصغر فرهادی با فیلم “همه میدانند” در معتربرترین جشنواره سینمایی جهان حضور دارند.
عصر ایران؛ اگر چنین اتفاقی در هر جای دیگر جهان رخ میداد مدیران سینمای آن کشور از خوشحالی در پوست خود نمیگنجیدند و شاید این دستاورد را جشن می گرفتند، اما مدیران ما حتی یک تبریک گفتن ساده را هم دریغ می دارند، راستی چرا؟
بگذریم … جعفر پناهی برای چهارمین بار در جشنواره فیلم کن حاضر می شود، پیش از این با فیلم “بادکنک سفید” در بخش دو هفته کارگردانان جایزه دوربین طلایی را گرفته بود وبا فیلم “طلای سرخ” جایزه ویژه هیات داوران و نوعی نگاه را گرفته بود همچنین اولین نمایش فیلم “این فیلم نیست” در جشنواره فیلم کن بود.
پناهی تنها فیلم ساز ایرانى است که تقریبا همه فیلمهایش در جشنواره های الف دنیا نمایش اول داشتند و اگر نخل طلای امسال را بگیرد تنها فیلمساز در جهان است که جایزه اول بیشتر جشنوارههای برتر دنیا را گرفته است یعنی کن، ونیز، برلین و لوکارنو و …جوایزی همچون شیر طلایی ونیز، خرس طلایى برلین، دوربین طلایى کن، یوزپلنگ طلایى لوکارنو، هوگوى طلایى شیکاگو، خوشه طلایى والادولد، لاله طلایى استانبول، قلب طلایى بوسنى، پرمدئوس طلایى گرجستان، پودوى طلایى شیلى، اسب طلایى دبى از جمله جوایز جعفر پناهی از جشنوارههای مختلف است.
اصغر فرهادی برای سومین بار در جشنواره کن حضور دارد بار اول با فیلم “گذشته” جایزه بهترین بازیگر زن را گرفت و بعد با “فروشنده” جایزه بهترین فیلمنامه و بهترین بازیگر مرد را بدست آورد و امسال با “همه می دانند” حضور دارد.
فرهادی هم به نوعی دیگر بسیاری از جایزه های معتبر سینمای دنیا را در کارنامهاش دارد: ۲ بار اسکار سالهای ۲۰۱۲ و ۲۰۱۷، خرس طلایی برلین، بهترین فیلمنامه کن، گلدن گلوب ۲۰۱۲ ، سزار ۲۰۱۲، هوگوی طلایی شیکاگو، گئورک طلایی مسکو، زردآلویی طلای ایروان، آرنا طلایی کرواسی، جایزه اوترا سنسباستین و …
جوایز کسب کرده برای هر کدام از آنها چنان پربار است که اغراق نیست اگر بگوییم بسیاری از کشورهای جهان در حسرت داشتن بخشی از آنها برای کل تاریخ سینماشان هستند.
با نگاهی اجمالی در مییابیم سینمای ایران موفقترین مولفۀ معاصر ایرانی در خارج از مرزهاست.
از بحث جوایز گذشته می توان گفت دو قطب از فیلمسازی سینمای ایران در کن حضور دارد، پناهی بیشتر فیلمهایش را با نابازیگر و یا هنرپیشههای بدور از معنای رایج ستارهها ساخته است و با انواع و اقسام اتفاقات در دوران فیلمسازیش روبرو بوده از توقیف فیلم تا ممنوع الکار شدن، زندان رفتن و …
از طرف دیگر فرهادی همواره با بازیگران معروف و ستاره کار کرده و به دور از هر نوع حاشیهای سعی در بسط دادن فیلم هایش به خارج از ایران و همکاری با هنرپیشه ها و عوامل بین المللی سینما جهان داشته است.
خیلی از فیلمهای پناهی در داخل کشور اکران عمومی نشده اند ولی تمام فیلمهای فرهادی به نمایش درآمده اند و اتفاقا با استقبال مخاطبان مواجه شده است.
فارغ از ارزشگذاری سبک و نوع کار هر کدام از این دو غول فیلمسازی ایران معاصر، نکته حائز اهمیت این است که برای اولین بار دو فیلمساز از ایران در بخش مسابقه اصلی معتبرترین جشنواره جهان حضور دارند، علی الخصوص وقتی می بینیم چه بزرگانی از سینما امسال فیلمشان را به کن ارائه کرده بودند اما پذیرفته نشدع بود.
این حضور گویای ریشه قوی فرهنگ، هنر، تاریخ و تمدن است و هر کدام از آنها هر موفقیتی کسب کند دل ایرانیان شاد می شود.
در حال حاضر، هیچ نمی خواهم بدانم در پایتخت چه می گذرد؛ نمی خواهم بدانم عاقبت شهردار را برکنار کردند یا خودش ۲ بار استعفا داد! نمیخواهم بدانم قیمت دلار چند شده، نمی خواهم بدانم باز ترامپ چه کوفتی توئیت کرده و نمی خواهم بدانم… دلم شادی می خواهد فقط شادی، خوشحالی، غرور و افتخار که تا به همین الان با حضور چشمگیر سینمای ایران در کن ۲۰۱۸ محقق شده است.