لابی‌های اسرائیل چگونه سیاستمداران آمریکایی را می‌خرند؟
اینترسپت نوشت: پس از آنکه ایلهان عمر نماینده دموکرات مینسوتا، پاسخ تندی به گزارش‌ها درباره قصد کوین مک کارتی رهبر جمهوری‌خواهان برای برکناری او و همکار مسلمانش، رشیده طلیب نماینده دموکرات از میشیگان داد، بحث نفوذ لابی‌گران طرفدار اسراییل در واشنگتن بار دیگر بالا گرفت.
به گزارش انتخاب؛ در ادامه این مطلب آمده است: ایلهان عمر لابی اسراییل را در تحریک نماینده جمهوری‌خواه موثر دانست و وقتی پرسیدند که به طور مشخص منظور چه کسانی هستند پاسخ داد، ایپک. درباره تأثیرگذاری لابی اسرائیل در واشنگتن می‌توان به گزارش تصویری مخفیانه خبرنگار الجزیره اشاره کرد که سال ۲۰۱۶ وارد انجمن پروژه اسراییل مستقر در واشنگتن شد و مذاکرات اعضا درباره تأثیرگذاری بر جریان سیاسی طی شش ماه آینده را ضبط کرد. این گزارش تحت فشار لابی‌های طرفدار اسراییل، رسماً از این شبکه پخش نشد.
در ماه نوامبر گروه سایبری «انتفاضه الکترونیک» موفق شود به این تصاویر دست پیدا کرده و آن را منتشر کند اما از آنجا که این اتفاق طی انتخابات میان‌دوره‌ای رخ داد، توجه زیادی را به خود جلب نکرد. در این مستند رهبران لابی طرفدار اسراییل صراحتا می‌گویند که چطور از پول برای تأثیرگذاری بر سیاست واشنگتن استفاده می‌کنند. این اظهارات به قدری بی‌پرده مطرح می‌شوند که اگر کس دیگری آنها را گفته بود، بی‌تردید به ضدیهودی بودن متهم می‌شد.
دیوید اوکس، بنیانگذار Halev که به اعزام جوانان برای شرکت در انجمن سالانه کمیته امور عمومی آمریکایی اسراییلی‌ها کمک می‌کند، برای گزارشگر این مستند شرح می‌دهد که ایپک و حامیان مالی آن چگونه به سازماندهی گردآورندگان پول خارج از حیطه رسمی این سازمان اقدام می‌کنند تا معلوم نشود که پول فراهم شده مستقیما از طرف ایپک تامین شده است. اوکس در توصیف یکی از گروههای گردآوری منابع مالی می‌گوید که بزرگترین و ثروتمندترین گروه سیاسی در واشنگتن است که به ایپک وابستگی دارد اما نامی ندارد. او ادامه می‌دهد که بدون صرف پول، ایپک قادر نخواهد بود که اهدافش را پیش ببرد.
وی می‌افزاید: «نمایندگان و سناتورها بدون اعمال فشار هیچ کاری نمی‌کنند و تنها راه فشار آوردن هم پول خرج کردن است». اوکس به عنوان مثال درباره کاندیدای دموکرات مریلند یعنی آنتونی براون می‌گوید، ما از جامعه یهودی می‌خواهیم در گروههای ۳۰، ۴۰ یا ۵۰ نفره رودررو در این محیط کوچک با سیاستمداران مواجه شود و به آنها بگوید که فلان مسأله برای ما مهم است. مثلاً ما می‌خواهیم مطمئن شویم که اگر به شما پول بدهیم، توافق ایران را اجرایی می‌کنید. به این ترتیب وقتی از او چیزی بخواهند مثلا درباره توافق ایران، فورا سراغ او می‌روند و می‌گویند سی هزار دلار به تو می‌دهیم. این کار واقعا جواب می‌دهد».
این ادعا تفاوت چندانی با آنچه عمر به آن اعتراض کرد و به خاطرش سرزنش شد، ندارد. پس از توییت عمر، واشنگتن پست گزارش داد که کمیته یهودیان آمریکا خواستار عذرخواهی فوری او به خاطر تهمت زدن به ایپک و اظهارات ضدیهودی شد. پس از آن عمر طی توییتی عذرخواهی کرد اما تاکید کرد که لابی هایی مانند ایپک برای سیاست آمریکا زیان‌بار هستند.
در این مستند سانسور شده، اوکس درباره گردآورنده منابع مالی دیگری در قالب یکی از بزرگترین صندوقهای سرمایه‌گذاری، جف تالپینز نیز سخن می‌گوید. او می‌گوید: «با وجود جف تالپینز در نیویورک، ما هیچ چیزی درباره فلسطینی‌های ….درخواست نمی‌کنیم. می‌دانی چرا؟ چون این مسئله کوچکی است. اهمیتی ندارد. مسأله اصلی ایران است. ما می‌خواهیم همه چیز روی ایران متمرکز باشد». «آنچه اتفاق می‌افتد این است که جف با نماینده کنگره در اتاق پشتی ملاقات می‌کند و دقیقا مطالباتش را بیان می‌کند. جف تالپینز ۲۵۰ میلیون دلار ارزش دارد. اساسا آنها یک پاکت به نماینده می‌دهند که بیست کارت اعتباری در آن است و به او می‌گویند که می‌تواند از هر کدام هزار دلار برداشت کند». اوکس توضیح می‌دهد که برای عضویت در این باشگاه در نیویورک باید دست‌کم ده هزار دلار بپردازند و در چنین رویدادهایی شرکت کنند. این کمترین تعهد است و برخی بسیار بیشتر از آن انجام می‌دهند.
ایپک در وب‌سایتش افرادی را برای باشگاه کنگره خود استخدام می‌کند و از آنها می‌خواهد دست‌کم پنج هزار دلار در هر انتخابات کمک کنند. اریک گلگر یکی از مقامات ارشد ایپک از سال ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۵ در یک جلسه ناهار که مخفیانه ضبط شده، به خبرنگار الجزیره می‌گوید که ایپک به اهدافش دست پیدا می‌کند. «کمک ۳۸ میلیارد دلاری برای تامین امنیت اسراییل مهم است که به تازگی محقق شد». او می‌افزاید: «هر کاری که ایپک می‌کند، متمرکز بر نفوذ در تصمیات کنگره است». این فیلم توسط واحد تحقیقات الجزیره تهیه شده و گزارشگر آن، خود را یک یهودی هوادار اسراییل از بریتانیا معرفی می‌کند که می‌خواهد داوطلب عضویت در پروژه اسراییل شود.
او در پوشش سکونت در یک آپارتمان لوکس، در دفعات متعدد از انجمن های هوادار اسراییل میزبانی می‌کند تا اعتماد مقامات این لابی را برای افشای اسرار خود جلب کند. نسخه مشابهی از این مستند که به موضوع نفوذ لابی اسرائیل در انگلستان می‌پردازد، رسماً پخش شد و مباحث زیادی در پی آن مطرح گردید. این مستند تلاش‌های یکی از اعضای سفارت اسراییل برای برکناری برخی نمایندگان هوادار فلسطین در این کشور را افشا کرد که به استعفای این مقام اسراییلی منتهی شد. لابی اسراییل با ضدیهودی دانستن این مستند علیه آن طرح شکایت کرد اما آژانس ارتباطات انگلستان این شکایت را رد کرد. اما در آمریکا لابی اسراییل به فشار سیاسی روی آورد و در نهایت شبکه الجزیره را مجبور کرد که از پخش این مستند صرفنظر کند.
