قضاوت افکار عمومی درباره حکم تبرئه طوسی

سعید طوسی مدعی شده که از اتهاماتش تبرئه شده است. این درحالی است که دستکم در یک فایل صوتی خودش تعرض به نوجوانان را تایید میکند و در گفتوگو با پدر این پسر از اشتباهی که کرده عذرخواهی میکند.
هنوز هم هیچ داوری قطعی راجع به حکم نمی توان داشت. همه ما در حد اخبار منتشر شده راجع به پرونده میدانیم اما برای فهم افکارعمومی نیز یک حدی از شعور باید قائل بود. این مساله دو صورت دارد: ۱- روایتی که شاکیان از حرص و شهوت غیرمتعارف این قاری قرآن بیان کردند. ۲- برای سعید طوسی پاپوش درست کردند.
در این موارد تاحدودی نوع خاکستری وجود ندارد. یا اتفاقی افتاده، یا نیفتاده است. تاکنون همه ادلهها و ردیهها بر دفاع از روایت نوع اول است.
روزنامه قانون نوشت:در صورتی که اتفاقی این وسط نیفتاده بود، نه فقط سعید طوسی بلکه تمامی دستگاهها برای خنثیسازی پاپوشسازان برای وی، وارد عمل می شدند و او در حالت شاکی قرار می گرفت نه اینکه در موقعیت دفاع بایستد. در این موارد افراد بیگناه، (و حتی گناهکارهای وقیح) درحالت شاکی قرار میگیرند.
حالت دفاعی سعید طوسی از همان ابتدا افکارعمومی را روزبه روز بر صحت روایت نوجوانان قانعتر کرد. انتصاب او به نهادهای حکومتی نیز از طرف دیگر وضعیت را وخیم کرده و قضاوتهای افکارعمومی را به سمت عدم تبرئه طوسی برد. حال مدیرمسئول روزنامه جوان سعید طوسی و درخواست برای برخورد با او را آنقدر بالا برده که از شعار «سعید طوسی بهانه است، اصل نظام نشانه است» یادداشت مینویسد.واقعیت این است که این حکم افکارعمومی را قانع نکرده و نخواهد کرد و نارضایتی از نظام را روز به روز بیشتر دامن می زند.
اما ماجرا را از زاویه دیگری نیز میتوان نگاه کرد و آن ضعف سیستم بررسی در محکومیت افرادی است که اتهام جنسی دارند. اتهاماتی که گاهی حتی در بالاترین حد نیست. در حکم دادگاه اولیه سعید طوسی آمده است: «با توجه به دعوت طوسی از کودکان قاری برای رفتن به استخر و سونا و همچنین اعمال و حرکات زشت و تشویق آنها به انجام اعمالی از قبیل ماساژ دادن، برهنه زیر رختخواب خوابیدن و همین طور ارسال پیامکهای متعدد و حاوی متنهای مبتذل، دادگاه او را به چهار سال حبس محکوم میکند» اما برای این امور نیز او به هیچ جزایی محکوم نمی شود.
در همین روزها دادگاه «لری نسار» پزشک سابق تیم المپیک ژیمناستیک آمریکا که پیش از این از سوی حدود ۱۶۰ دختر ژیمناست مورد شکایت قرار گرفته بود، در میشیگان آمریکا برگزار شد و نتیجه این دادگاه ۴۰ تا ۱۷۵ سال زندان برای او بود. ما از غرب با عنوان نظامی فاسد یاد می کنیم. درحالی که بر پایه قوانینش نسار را پیش از این به دلیل داشتن تعداد زیادی فیلم و عکس آزار جنسی کودکان به ۶۰ سال زندان محکوم کرده بود. گفته می شود که حکم نهایی او ۴۰ تا ۱۷۵ سال زندان خواهد بود. حکمی بسیار سنگین که حتی قاضی دادگاه اعلام کرد نسار ۵۴ ساله باید تا پایان عمر در تاریکی زندان باقی بماند و شایستگی بیرون آمدن از زندان را ندارد.
از همین رو قضاوت افکارعمومی بر این دو پایه شکل میگیرد: اول، سعید طوسی همانگونه که محمود صادقی گفته به دلیل اعمال نفوذ تبرئه شده است. درست به مانند پروندههایی که به منتسبان اصولگرایی بر میگردد که میتوان به پرونده دو مداح معروف تهران و دو تن از اعضای عماریون (که دیگران را متهم به جاسوسی می کردند اما به جرم جاسوسی در زندان هستند) اشاره کرد.
در هیچ کدام از این پروندهها افکارعمومی شاهد توضیحات مشخص نبوده است. حتی اگر برخی از آنها در زندان باشند. اما برای حفظ و حراست از حیثیت منتسبان به یک جناح به هر طریق ممکن پرونده به زیر فرش جارو شده است. دوم، اجرای حکم سنگسار می توانسته به وجهه نظام لطمه وارد کند و از همین رو اجرای آن را به کنار نهادهاند. در هر دو صورت آنچه لطمه می بیند افکارعمومی است که موج نارضایتی را بیشتر و بیشتر میکند.