فرود ایمن کاوشگر مارس ۲۰۲۰ تضمین شد

سیستمی از حسگرها متعلق به کاوشگر مارس ۲۰۲۰ آزمایش شد. این سیستم به تضمین فرود ایمن کاوشگر در مریخ کمک می کند و شامل سه نوع حسگرهای ترموکوپل ، حسگرهای توان سنج گرمایی و مبدل های فشار است.

به گزارش بازتاب به نقل از نیواطلس، ناسا نخستین جزء یک ابزار پیشرفته را در کاوشگر «مارس۲۰۲۰» نصب کرد. بخش هایی از سیستم حسگر MEDLI۲ این کاوشگر به سپر گرمایی فضاپیما متصل شد. این سیستم فشار و دما را هنگام ورود فضاپیما به اتمسفر مریخ می سنجد.

فرود روی یک سیاره دیگر فرایندی است که با تخمین و گمانه زنی انجام می شود. دانشمندان برای فرود آوردن یک فضاپیمای خودران روی سیاره ای ناشناخته در فاصله چند میلیون مایل دورتر از زمین باید تمام موارد ناشناخته درباره مکان فرود فضاپیما و همچنین عملکرد آن را در نظر بگیرند.

به همین دلیل در ماموریت فرود یک فضاپیما احتمال خطای زیادی وجود دارد. ویژگی های خاصی باید مهندسی شود و از سیستم های فرود و غیره نیز دو یا سه نمونه ساخته شود. همچنین مکان فرود به عنوان یک منطقه امن باید در نظر گرفته شود.

«هنری رایت» مدیر پروژه MEDLI۲ در این باره می گوید: عدم قطعیت در توانایی ما برای مدل سازی و پیش بینی عملکرد فضاپیما و سیستم حفاظت حرارتی مرتبط، بدان معنی است پیش بینی های ما باید با درنظر گرفتن احتمال خطا با حاشیه های بزرگتر (۱۰۰ تا ۲۰۰ درصد) انجام شوند تا مطمئن شویم که فضاپیمای وارد شده در مدار سیاره می تواند در بدترین شرایط فعال بماند .با کمک اطلاعات از میزان عدم اطمینان در مدل ها کاسته و در نتیجه بارها عملکردها دقیق تر پیش بینی می شوند.

همانطور که از نام MEDLI۲ پیداست، این سیستم حسگر قبلا نیز ساخته شده است. نسخه اصلی آن در ماموریت آزمایشگاه علمی مریخ استفاده شد که طی آن کاوشگر «کنجکاوی» را در مریخ فرود آورد.

اما سیستم جدید پیشرفته تر و شامل سه نوع حسگرهای ترموکوپل ، حسگرهای توان سنج گرمایی و مبدل های فشار است. اطلاعات این حسگرها به واحد پشتیبانی الکترونیک حسگر (Sensor Support Electronics Unit) منتقل می شود که اطلاعات سنجش فشار گرمایی را هنگام ورود به اتمسفر سیاره و استفاده از چتر نجات بررسی می کند. این سیستم حسگر به آئروسل و همچنین سپرگرمایی متصل است.

دانشمندان معتقدند ۵ ساعت پس از آنکه کاوشگر مارس ۲۰۲۰ با سرعت ۲۰۱۲۰ کیلومتر برساعت وارد اتمسفر مریخ شد، ابزارها جمع آوری اطلاعات را آغاز می کنند. آنها همچنین هنگام فرود و استفاده از چتر نجات نیز اطلاعات را جمع آوری می کنند. در این میان سرعت کاوشگر به ۲ مایل برساعت می رسد.

دانشمندان امیدوارند این اطلاعات جدید به مهندسان کمک کند تا سپرگرمایی کاوشگر بعدی را ۳۵ درصد سبک تر بسازند و به این ترتیب علاوه برکاهش هزینه ها، محموله بیشتری را به آسمان ارسال کنند.

این سیستم تاکنون آزمایش های ارتعاشی و خلا گرمایشی در ناسا را تکمیل کرده است. علاوه بر آن سخت افزارهای سیستم با دمای بالا استرلیزه شده اند تا احتمال آلوده کردن مریخ با میکروب های زمینی کاهش یابد.