عوارض آزادراه تهران ـ شمال سنگین خواهد بود؟
مدیرعامل شرکت ساخت و توسعه زیربناهای کشور از احتمال اخذ عوارض جاده ای سنگین از خودروهای عبوری از قطعه یک آزادراه تهران ـ شمال پس از پایان ساخت آن خبر داد.
آزادراه تهران ـ شمال که سال هاست زمان پایان ساخت آن از سوی مسئولان و وزرای مختلف مرتبا تمدید می شود، این روزها به کابوس دولت یازدهم تبدیل شده است. آزادراهی که رئیس جمهور، معاون اول وی و وزیر راه و شهرسازی در تبلیغات انتخاباتی خود در ۴ سال قبل و ابتدای روی کار آمدن دولت، از آن به عنوان یکی از پروژه هایی که دولت یازدهم می خواهد آن را به اتمام برساند، یاد کردند.
با این همه، نه تنها این آزادراه ساخته نشد، بلکه نهایتا به این نتیجه رسیدند که همین جاده چالوس موجود را تعریض و به عنوان آزادراه تهران ـ شمال معرفی کنند. نهایتا قطعات اول و چهارم نیز از سمت تهران به بزرگراه همت و از سمت شمال به آزادراه حاشیه ای دریای خزر متصل شود.
این در حالی است که خیرالله خادمی، مدیرعامل شرکت ساخت و توسعه زیربناهای حمل و نقل کشور در گفت وگو با یکی از خبرگزاری ها از عوارض ۱۰۰ هزار تومانی برای این آزادراه خبر داده و گفته بود: مشکل این آزادراه این است که مشارکتی است و سرمایه گذار با توجه به حجم منابع مالی که در اجرای این طرح هزینه کرده، می بایست ۱۰۰ هزار تومان از هر خودروی عبوری عوارض اخذ کند ولی می داند که نمی تواند چنین پولی را از مردم دریافت کند.
در همین ارتباط معاون وزیر راه و شهرسازی در گفت وگو با مهر در پاسخ به این پرسش که آیا قرار است چنین مبلغی از مسافران وخودروهای عبوری از آزادراه تهران ـ شمال اخذ شود؟، اظهار کرد: برای اتمام ساخت این آزادراه ۱۰ هزار میلیارد تومان از سوی سرمایه گذار هزینه شده و اگر بخواهد این هزینه را از محل عوارض برگرداند، باید از خودروهای عبوری مبلغ سنگینی گرفته شود.
وی ادامه داد: دولت باید خودش ساخت این آزادراه را به پایان برساند. ضمن اینکه قطعه اول نیز تا پایان تابستان امسال بهره برداری می شود.
خادمی با اعلام عدم آگاهی از میزان هزینه ای که در ساخت قطعه یک آزادراه تهران ـ شمال مصرف شده، گفت: حتی اگر مبلغ عوارض این آزادراه سنگین هم باشد، مردم باید بدانند که استفاده از آن کاملا به صرفه است همین قطعه یک به تنهایی ۶۲ کیلومتر از راه فعلی جاده چالوس می کاهد.
وی تأکید کرد: مردم تصور غلطی دارند و فکر می کنند همیشه باید دولت جاده را بسازد و رایگان در اختیار آنها قرار دهد؛ در حالی که در خصوص سایر خدمات مانند برق، آب و گاز اینگونه فکر نمی کنند و بهای خدمات دریافتی را می پردازند.
