ضایعات‌ فروش‌های میلیونر

یکی از قدیمی ترین کسب و کارهایی که معمولا صبح جمعه با بلندگویشان ما را بیدار می کنند، خرید ضایعات است. افرادی که به نقل از همان بلندگوها، همه چیز را می خرند و شما را از شر محصولات و موادی که نمی خواهید راحت می کنند. از یک قطعه آهن گرفته تا سی دی و روغن و حتی عکس رادیولوژی که خریداران پر و پا قرصی برای خود دارد که حاضرند به ازای هر کیلو از آن، پنج هزار تومان به شما بدهند. شاید فکر کنید این کسبه آن چنان درآمدی نداشته و به زور شکم خودشان را سیر می کنند، ولی بد نیست بدانید که میانگین درآمد آنها چیزی حدود 100 تا 200 هزار تومان در روز بوده و به علاوه از روش های دیگری نیز کسب درآمد می کنند. برای این که کاملا با فضا و شرایط این کسب و کار آشنا شوید و از قیمت ها و روش خرید و فروش آن سر دربیاورید، به سراغ این شغل رفته و اطلاعات آن را به صورت جزیی برای شما جمع کرده ایم.

چند نوع ضایعات داریم؟

صنعت بازیافت ایران هنوز آن چنان که باید سازماندهی نشده است و نمی توان به صورت رسمی گفت چه چیزی بازیافت شده و چه چیزی به درد بازیافت نمی خورد ولی با این حال به صورت کلی فعالان این صنعت مواد بازیافتی را به چند بخش کلی تقسیم کرده اند؛ بخش هایی شامل ضایعات فلزی، ضایعات غیرفلزی، ضایعات الکتریکی و الکترونیکی، محصولات فلزی و محصولات غیرفلزی. احتمالا با خواندن این عنوان نمی توانید به درستی تشخیص بدهید چه ضایعاتی در کدام دسته قرار می گیرد. به همین خاطر هر دسته را جداگانه توضیح داده و قیمت های حدودی اجناس را به شما می گوییم.

ضایعات فلزی: ضایعات فلزی تقریبا به هر چیز فلزی اطلاق می شود که دیگر کاربردی نداشته و عمر آن به سر رسیده است. حال از خرید ضایعات آهن گرفته تا سرب، مس، برنج، چدن و غیره. این ضایعات علاوه بر این که به صورت خام به فروش می رسند، در قالب محصولات مختلف مثل باتری، بطری فلزی نوشابه و یا حتی موتور ماشین نیز یافت می شوند. هر کدام از این ضایعات نیز با توجه نوع کاربرد و آلیاژهای مختلفی که در آنها به کار رفته است، قیمت متفاوتی دارند. مثلا مس؛ اگر کسی مس خالی داشته باشد می تواند با قیمتی حدود 24 هزار و 500 به ازای هر کیلو آن را بفروشد. اگر مس شما به صورت کابل مخابراتی باشد، قیمت آن هزار تومان افزایش پیدا کرده و به 25 هزار و 500 تومان می رسد.

اگر مس شما از نوع کابلی و قرمز باشد قیمت آن به 27 هزار تومان نیز می رسد. بعضی دسته ها آن چنان تنوع قیمتی نداشته و معمولا به یک یا دو دسته کلی تقسیم می شوند. مثلا آلومینیوم که خشک آن با قیمتی حدود پنج هزار و 300 به ازای هر کیلو و نرم آن با قیمت شش هزار و 300 به ازای هر کیلو به فروش می رسد. احتمالا بیشترین محصولی که روزانه با آن رو به رو شده و نمی دانستید می توانید از آن پول دربیاورید، بطری های فلزی نوشابه است که تقریبا با قیمتی حدود پنج هزار تومان به ازای هر کیلو به فروش می رسید.

ضایعات غیرفلزی: ضایعات غیرفلزی همان طور که از اسمش مشخص است شامل هر چیز غیرفلزی می شود. ولی نمی توانید تصور کنید که بازه آن چقدر گسترده است. در حقیقت این دسته بندی شاهد مواردی مثل ضایعات پلاستیک و پلیمر، لاستیک، شیشه، کاغذ و کارتن، چوب و تخته، منسوجات و چرم، سنگ و آجر و سرامیک، مواد شیمیایی، روغن، کشاورزی و غیره می شود. شاید در این دسته بیشتر با نان خشک آشنا باشیم و خیلی از قیمت دیگر محصولات این دسته ها خبری نداشته باشیم. بسیاری از این موارد مثل نان خشک به صورت عمده خرید و فروش می شوند.

مثلا قیمت عمده همین نان خشک حدود کیلویی 700 تومان است ولی این که در منزل از شما چقدر می خرند حکایتی دیگر دارد. در حوزه پلاستیک نیز احتمالا بیشتر افراد با لوله های پلاستیکی سر و کار دارند که بسته به جنس پلاستیک، قیمتی حدود هزار و 500 تا دو هزار تومان دارند. سی دی نیز یکی از پرفروش ترین محصولات این دسته است که احتمالا همه ما در خانه موجود داریم. سی دی هایی که در دوران قبل از مموری های قابل حمل، فرمانروایی بزرگی داشتند. این محصولات اکنون با قیمتی حدود هزار تا دو هزار تومان به ازای هر کیلو به فروش می رسند.

ضایعات الکترونیکی و الکتریکی: همان طور که احتمالا حدس می زنید در این دسته هر وسیله ای که به نوعی با برق سر و کار دارد قرار می گیرد. حتی بسیاری سیم و کابل و باتری را نیز در دسته ضایعات الکترونیکی می گذارند تا ضایعات فلزی. این دسته شامل ضایعاتی مثل موبایل و تجهیزات مخابراتی، کامپیوتر و لوازم جانبی، قطعات برقی صنعتی، وسایل برقی خانگی و دستگاه های فرسوده و اقساطی می شود. ابتدا به سراغ وسایل بسیار قدیمی می رویم. اگر از آن مانیتورها و تلویزیون های حجیم دارید، می توانید آنها را به قیمت حدود پنج تا هفت هزار تومان به ازای هر عدد بفروشید.

کیس کامپیوتر با تمام وسایلش نیز قیمتی نداشته و همان هفت هزار تومان تمام می شود. در این زمینه معمولا به دو روش کلی خرید و فروش صورت می گیرد. بعضی کل ضایعات الکترونیکی شما مثل موبایل و برد کامپیوتر و غیره را به صورت کیلویی و یک جا از شما می خرند. قیمت آن هم حدود 90 هزار تومان برای هر کیلو است. بعضی دیگر به صورت جداگانه آنها را خریداری می کنند. مثلا موبایل را با قیمت 60 هزار تومان به ازای هر کیلو می خرند ولی برای مادربرد تنها هشت هزار تومان به شما پول می دهند. برد دو طرف سبز قیمتی حدود چهار هزار تومان داشته و خود موبایل با قیمت کیلویی 15 هزار تومان به فروش می رسد.

محصولات فلزی و غیرفلزی: در حقیقت این ضایعات خیلی تفاوتی با ضایعات فلزی و غیرفلزی ندارند. ولی نکته اینجاست که بعضا این دسته از محصولات خیلی عمری نداشته و یک کالای خاص محسوب می شوند که می توان دوباره از آن در جایی دیگر استفاده کرد. مثلا ریل راه آهن! که قیمتی حدود دو هزار تومان به ازای هر کیلو دارد. یا میلگرد نو که با توجه به نوعش تقریبا حدود کیلویی دو هزار تومان به فروش می رود. در محصولات غیرفلزی نیز با همین داستان رو به رو هستیم.

مثلا لامپ کم مصرف سالم که با قیمتی حدود دو هزار تومان به ازای هر عدد به فروش می رسد یا انواع گرانول پلاستیکی که حدود دو هزار و 500 تا سه هزار تومان قیمت دارند. بقیه موارد بیشتر مانند ضایعات براساس وزن حساب شده و عملا قیمت شان فرقی با آن ندارد. ولی در این میان هستند محصولاتی که به خاطر نیاز به پول و یا کار فوری هنوز استفاده نشده به ضایعاتی ها فروخته می شوند. لقمه ای بسیار شیرین برای بازیافتی که احتمالا تا قیمت درست و حسابی نشنوند آن را نفروخته و نگه خواهندداشت.

هزینه وارد شدن به کار ضایعات چقدر است؟

معمولا در کار ضایعات شما باید یک جای نسبتا دور و حاشیه شهری پیدا کنید که تا آنجایی که لازم است بزرگ باشد. از طرفی این که چه چیزی را می خواهید بازیافت کنید و آیا خروجی آن قابل فروش است را در نظر گرفته و بعد به سراغ خرید تجهیزات برویم. بهتر است اول خود را در خریدن مواد بازیافتی کمی محک زده و بعد وارد این صنعت شود. مثلا به سراغ مکانیکی ها بروید و ببینید می توانید ضایعاتی از آنها بخرید یا نه. از طرفی اگر توانستید این کار را بکنید، باید فروش آن را نیز در نظر بگیرید. حتما با توجه به خروجی محصولاتتان به سراغ صنایع مورد نظر رفته و سعی کنید آن را بفروشید.

با همین کارهای به ظاهر ساده متوجه می شوید که بازار محصول مورد نظر شما چقدر رقابتی بوده و چقدر سود انتظارتان را می کشد. البته با این حال باید سرمایه قابل توجهی برای خرید تجهیزات بازیافتی بگذارید کنار. مثلا برای حوزه کاغذ به یک دستگاه پرس اتوماتیک کارتن نیاز دارد که قیمتی حدود 40 میلیون تومان دارد و یا مثلا دستگاهی که از ضایعات، لوله پلاستیکی تولید می کند نیز قیمتی حدود 85 میلیون تومان دارد. به طور کلی یادتان باشد در این صنعت رقابت زیاد بوده و کار راحتی نخواهیدداشت ولی اگر بتوانید جایی برای خود دست و پا کنید پول خوبی به جیب خواهیدزد.

خرید و فروش اینترنتی

اگر در خانه خود نشسته اید و یا در موقعیتی قرار گرفتید که بخواهید حجم زیادی از مواد اولیه و محصولاتی که ذکر کردیم را بفروشید حتما لازم نیست به سراغ شرکت های بازیافت کننده بروید. یکی از بهترین راه ها استفاده از سایت های خرید و فروش این محصول ها است که در آن قیمت های رقابتی برای جلب توجه خریداران و فروشندگان گفته می شود. شما با گذاشتن آگهی خود در این سایت ها نه تنها کار خود برای حمل کالا را راحت می کنید، بلکه می توانید قیمت های متفاوت را پیدا کنید و با توجه به شرایط به بهترین خریدار جنس خود را بفروشید.

این سایت ها اکنون به بلوغ خود رسیده و تقریبا از هر استانی آگهی دهنده دارد. تقریبا هم چیزی هم در آنها پیدا می شود. نکته جالب توجه اینجاست که بعضی از این سایت ها به صورت روزانه تغییر قیمت ضایعات را اعلام کرده و مثل دلار، روزانه عددهای خود را بالا و پایین می کنند. هرچند ممکن است قیمتی که به شما اعلام می شود کمتر از خریدار و یا بیشتر از حد مدنظرتان باشد، ولی نکته اینجاست که می توانید به راحتی رنج قیمت یک محصول را به دست بیاورید.

درآمد آن چگونه است؟

روزنامه هفت صبح – علی هادی زاده: اگر از خود کسانی که در کار بازیافت هستند بپرسید، احتمالا جواب سربالا خواهید شنید. ولی به صورت معمول کسانی که با یک وانت در مناطق بالای شهر چرخ می زنند و ضایعات را می خرند حدود 100 تا 200 هزار تومان به صورت روزانه درآمد دارند. البته این فقط برای کار خیابانی آن هاست و کسانی که خود نیز دستی بر آتش بازیافت محصول دارند، بیشتر از این حرف ها درآمد کسب می کنند. مثلا کارخانه های بزرگ از این طریق حدود 200 تا 300 میلیون در ماه فروش دارند. کسانی که در زباله ها به دنبال آشغال می گردند نیز درآمد بدی نداشته و می توانند روی روزی 50 تا 100 هزار تومان حساب کنند.