صنعت هواپیمایی تحت فشار هشدارهای “تغییرات اقلیمی”
صنعت هواپیمایی تحت فشار هشدارهای تغییرات اقلیمی نسبت به پروازهای مکرر اعلام کرده که حاضر است به هر قیمتی میزان انتشار گازهای گلخانهای خود را کاهش دهد اما فناوری مورد نیاز برای کاهش شدید تأثیرات کربنی هنوز در دسترس نیست.
در ماههای اخیر فعالان اقلیمی تلاشهایی برای متقاعد کردن مسافران نسبت به تحریم مسافرتهای پروازی ترتیب دادهاند که در این میان “گرتا تانبرگ”، دانشآموز و فعال اقلیمی سوئدی کمپین “قطار به جای هواپیما” را به منظور کاهش سفرهای پروازی راهاندازی کرده است.
مدیر اجرایی انجمن بینالمللی حمل و نقل هوایی (IATA) که اعضای آن این هفته در سئول دیدار داشتند، اعلام کرده که صنعت هواپیمای از این لحاظ به شدت تحت فشار قرار گرفته است.
این صنعت به دلیل سهم خود در انتشار گاز کربن مورد انتقاد قرار دارد که با ۲۸۵ گرم کربن دی اکسید در هر کیلومتر طی شده برای هر مسافر از هر نوع حمل و نقل دیگر، میزان انتشار بیشتری دارد. طبق آمارهای آژانس اروپایی محیط زیست این میزان برای حمل و نقل جادهای ۱۵۸ گرم و برای حمل و نقل ریلی ۱۴ گرم است.
صنعت هواپیمایی با وجود این که به هر قیمتی حاضر به کاهش میزان انتشار گازهای گلخانهای خود است اما به کم توجهی به تاثیرات زیست محیطی که برجای میگذارد متهم شده و رییس انجمن بینالمللی حمل و نقل هوایی به شدت در حال مذاکراتی علیه “مالیات سبز” در زمینه حمل و نقل هوایی تحت حمایت چندین کشور از جمله هلند است چرا که به گفته رییس این انجمن، در اغلب کشورها این مالیاتها جذب بودجههای دولتی شده و خرج هر چیزی که دولتها میخواهند به جز محیط زیست میشود.
سازمان بینالمللی هوانوردی غیرنظامی (ایکائو) نیز برآورد کرده که حمل و نقل هوایی مسوول انتشار دو درصد از کل انتشار گاز کربن دی اکسید جهان بوده که تقریبا برابر با کل میزان انتشار کشور آلمان است.
اما هواپیماها به جز کربن دی اکسید، ذرات دیگری مانند نیتروژن اکسید را منتشر میکنند که گرما را در ارتفاع زیاد به دام میاندازند. این بدان معناست که صنعت هواپیمایی در واقع مسوول پنج درصد از گرمایش جهانی نیز هست.
با این حال این صنعت متعهد به بهبود بهرهوری سوخت به میزان ۱.۵ درصد در سال از سال ۲۰۰۹ تا ۲۰۲۰ میلادی و ثبات میزان انتشار گاز کربن دی اکسید خود با آماده سازی کاهش ۵۰ درصدی تا سال ۲۰۵۰ میلادی نسبت به سال ۲۰۰۵ میلادی شده است.
این تعهدات میتواند چالشی بزرگ برای این صنعت باشد چرا که انتظار میرود تعداد مسافران هوایی تا دو دهه آینده دو برابر شده و در سال ۲۰۳۷ میلادی به ۸.۲ میلیارد نفر برسد.
در حال حاضر شرکتهای هواپیمایی با اقداماتی چون سرمایهگذاری روی نسل جدیدی از هواپیماها با آلودگی کمتر و موتورهای به روز شده، اصلاحات آیرودینامیکی و لوازمی که وزن کمتری دارند، تلاش برای کاهش انتشار گازهای گلخانهای خود دارند.
به گزارش ایسنا، همچنین چندین شرکت هواپیمایی شروع به آزمایش سوختهای زیستی کردهاند اما هزینههای تولید همچنان بالا است و کارشناسان این صنعت معتقدند موتورهای الکتریکی برای دو دهه دیگر به صورت تجاری از بازار جمعآوری خواهند شد.
ایکائو ادعا کرده است که مدیریت بهتر ترافیک هوایی میتواند کمک کند و نسل جدیدی از هواپیماها با طراحیهای کارآمدتر در عرض پنج یا ۱۰ سال آینده پیش بینی شده است.
اما زمان با صنعت هواپیمایی خیلی همراه نیست. چرا که گزارش سالیانه سازمان ملل متحد نشان می دهد که انتشار گاز کربن دی اکسید باید تا سال ۲۰۳۰ میلادی تا ۴۵ درصد کاهش یافته و سال ۲۰۵۰ میلادی به صفر خالص برسد تا افزایش دمای زمین در محدوده امن ۱.۵ درجه سانتی گراد باقی بماند. از همین رو صنعت هواپیمایی برای دستیابی به اهداف زیست محیطی خود تا سال ۲۰۵۰ میلادی باید اقدامات خود را فوری و از همین امروز آغاز کند.