صنایع نظامی ایران به زودی به سیستم رباتیک دست می‌یابند
صنایع نظامی ایران ممکن است تاکنون به سیستم های رباتیک و مستقل که اکنون در زرادخانه های آمریکایی، چینی و روسی وجود دارند دست نیافته باشد، اما در آینده ای نزدیک به آنها دست خواهد یافت.
به گزارش مهر، سایت تحلیلی نشنال اینترست اخیرا مقاله ای با قلم «مایکل روبین» در مورد توان نظامی ایران منتشر نموده است. وی در این مقاله می نویسد: ایران از توان نظامی بالایی برخوردار بوده اما واشنگتن همچنان ایران را دست کم می گیرد.
ترجمه متن کامل مقاله در ادامه آمده است
چندین دهه تحریم، تصمیمات استراتژیک پس از انقلاب و خودکفایی در زمینه نظامی باعث شده جمهوری اسلامی ایران بیشتر بر روی صنایع بومی خود متمرکز شود، این در حالی است که کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس بر صنایع نظامی و سیستم های ساخت امریکا متمرکز شده اند.
باید گفت که مقایسه هزینه های نظامی بین کشورهای عربی و ایران دشوار است. آمارهای عمومی نشان می دهد هزینه های نظامی عربستان سعودی و امارات به مراتب از تولید ناخالص داخلی ایران فراتر است. اما ایران پس از انقلاب مدت هاست که استراتژی های نامتقارن را جهت مقابله با دشمنان خود دنبال می کند.
در طی تاریخ، بسیاری از کشورهای خاورمیانه با شک و تردید به فناوری های روز نزدیک شده اند، اما ایران استثنا بوده است. به عنوان مثال در اوایل قرن بیستم، روحانیون سعودی ابتدا در مقابل تلگراف و سپس رادیو مقاومت کردند. در دهه ۱۹۷۰، برخی از روحانیون سعودی شکایت کردند که تلویزیون توطئه ای است که در غرب برای جدا کردن فرزندان ما مسلمانان از خدا ساخته شده است.
اما ناصر الدین شاه ایران (۱۸۴۸-۱۸۹۶) از تلگراف استقبال نمود و در کل باید گفت هم دولت ایران و هم عموم مردم آن، فناوریهای نسل جدید را به راحتی می پذیرند. این امر در مورد پذیرش اینترنت نیز صادق بوده است. بسیاری از کشورهای عربی در ابتدا به دنبال سرکوب اینترنت بودند و به عنوان ابزاری مخالف فرهنگ با آن مخالفت می کردند، اما فقط ایران خواهان آن بوده و در سال ۱۹۹۳ دومین کشور خاورمیانه بعد از اسرائیل بود که به این فناوری دست یافت.
از آنجا که رهبری ایران فناوری های جدید را می پذیرد، رویکرد کلی دولت ایران استقبال از فناوری های روز بوده و این فناوری ها در پایگاههای نظامی، دانشگاهها و شرکت های غیر نظامی به کار گرفته می شوند.
واقعیت این است که مهندسان و دانشمندان ایرانی در توسعه فن آوری های نظامی پیشرفته مهارت دارند، اما واشنگتن همچنان ایران را دست کم می گیرد. برای مثال ایران ده سال پیش و در زمان احمدی نژاد اولین ماهواره خود را وارد مدار کرد. در طی دهه گذشته، جمهوری اسلامی ایران چندین ماهواره دیگر را به فضا پرتاب نموده و تعدادی را نیز در سال جاری به فضا پرتاب خواهد کرد.
البته ، فناوری پرتاب ماهواره می تواند زمینه را برای فعالیت موشک بالستیک پیشرفته فراهم کند. سال گذشته نیز دانشمندان ایرانی دقیق ترین ژیروسکوپ را جهت تقویت سیستم ناوبری اینرسی در موشک های بالستیک ساختند.
دولت ایران نیز سرمایه گذاری در بخش فناوری نانو را تشویق می کند. برای مثال در ۳۱ ژانویه ۲۰۱۵، آیت الله خامنه ای رهبر جمهوری اسلامی ایران از یک نمایشگاه فناوری نانو بازدید کرد و خواستار پیشرفت بیشتر در این عرصه شد. در ایران المپیادهای نانو برگزار می شود و دانشجویان در این المپیادها به رقابت با یکدیگر می پردازند.
حوادث اخیر در خلیج فارس و سقوط پهپاد پیشرفته گلوبال هاوک ایالات متحده امریکا توسط ایران نشان می دهد این کشور از مجهزترین سیستم های نظامی و دفاعی برخوردار است. ایران اولین هواپیمای بدون سرنشین خود را در سال ۱۹۸۵- دو دهه قبل از اینکه کشورهای دیگر منطقه به آن دست یابند – به بهره برداری رساند.
در حالی که دیپلمات ها همچنان به برنامه هسته ای ایران توجه می کنند، نسل بعدی فناوری نظامی که شامل سلاح های هایپراسونیک، روباتیک و سیستم های مستقل می شود، مورد توجه صنایع نظامی و دفاعی ایران قرار می گیرد. ممکن است اکنون ایران به سلاح های هایپراسونیک دست یافته باشد یا متحدین آن – روسیه و چین – چنین فناوری را به این قدرت منطقه ای داده باشند.
واقعیت این است که تعداد دانشجویان مهندسی ایرانی در دانشگاههای روسیه، امریکا و چین زیاد بوده و این دانشجویان بلافاصله بعد از فارغ التحصیلی به کشور خود بازگشته و آموخته های خود را در اختیار صنایع نظامی و دفاعی و سایر صنایع مربوطه بومی قرار می دهند. دولت ایران از کمک های روسیه و چین نیز در این زمینه دریغ نخواهد کرد به عنوان مثال، تهران و پکن، مراکز مشترک فناوری نانو را در چین ایجاد کرده اند و پیوندهای بین شرکتهای نانو فناوری ایرانی و چینی تقویت می شود.
رهبران روسیه نه تنها مایل به صادرات فناوری به ایران هستند بلکه به دانشمندان ایرانی اجازه می دهند خودشان نیز آن را تولید کنند. در سال جاری یک رسانه ایرانی اعلام کرد که مهندسان ایرانی به دنبال ساخت نسخه ای از سیستم موشکی ضد هوایی پانتسیر روسیه در داخل ایران هستند. به نظر می رسد سلاح های رباتیک هدف بعدی همکاری روسیه و ایران باشد، برای مثال در ۲۴ ژوئن ۲۰۱۹ ، معاون وزیر دفاع ایران از مسکو بازدید کرد و در همایش نظامی – فنی با حضور صدها شرکت روسی و خارجی که بسیاری از آنها در زمینه سلاح های رباتیک کار می کنند، حضور یافت.
روسیه ممکن است مایل به انتقال فناوری خود به ایران باشد، اما فناوری غربی استاندارد طلا است. ایران فناوری روز را به دست می آورد و به نظر می رسد تاکتیک های نظامی ایران به طور فزاینده ای از هوش مصنوعی برخوردار شوند.
سپاه پاسداران ایران اخیراً حملات فوجی را راه اندازی کرده که در آن هوش مصنوعی در یک حمله گسترده به هماهنگی قایق ها، هواپیماها ، تانک ها و هواپیماهای بدون سرنشین کمک می کند. سپاه در هنگام نبرد با داعش در منطقه شرقی فرات از تاکتیکهای مشابه استفاده کرد.
در تاریخ ۱۲ ژوئن ۲۰۱۹ ، علیرضا صباحی فرد، فرمانده نیروی پدافند هوایی ایران از سیستم دفاع هوایی جدید که می تواند پهپادهای مخفی را تشخیص دهد و در عملکرد خود از هوش مصنوعی استفاده کند، خبر داد. اینکه یک ماه بعد، ایران توانست پهپاد امریکایی را سرنگون کند، نشان دهنده پیشرفت های ایران در عرصه نظامی است که نباید به راحتی نادیده گرفته شوند.
ایران با پهپادهای خاص خود و سایر سلاح های رباتیک به جلو حرکت می کند. در اکتبر سال ۲۰۱۸ ، تهران میزبان کنفرانس بین المللی رباتیک و مکاترونیک بود که در آن دانشگاهیان تحقیقات خود را ارائه دادند و بسیاری از آنها بر بهینه سازی مسیرهای پرواز متمرکز شده بودند.
اکنون سؤال سیاست گذاران واشنگتن و متحدان خلیج فارس آن، این است که چگونه دستیابی ایران به سلاح های رباتیک و فناوری های هوش مصنوعی می تواند مفروضات اساسی را درباره رفتار ایران و تغییر توازن نظامی منطقه، تحت تأثیر قرار دهد؟ صنایع نظامی ایران ممکن است هنوز توسعه نیافته باشند یا به سلاح های رباتیک و مستقل که اکنون در زرادخانه های آمریکا، چین و روسیه وجود دارند، دست نیافته باشند اما در آینده ای نزدیک به آنها دست خواهند یافت.
