شکست سیاست خاورمیانه ای جورج بوش، باعث شد برای اولین بار یک سیاهپوست با اصل و نسب مسلمان رئیس جمهور آمریکا شود؛ آیا این سناریو درباره ترامپ هم تکرار می شود؟

لیلى نقولا در المیادین نوشت: با اینکه معمولا سیاست خارجی معیار اساسی در انتخابات ریاست جمهوری در آمریکا نیست و آمریکایی‌ها عموما به اقتصاد رأی می‌دهند تا سیاست خارجی، اما ترامپ در جریان تبلیغاتی که در سال ۲۰۱۶ برای انتخابات کرد، وعده‌های زیادی در مورد خاورمیانه داد؛ به این اعتبار که امنیت اسرائیل از پایه‌های اصلی سیاست خارجی ایالات متحده محسوب می‌شود و تاثیر زیادی در اصول لابی‌های یهودی در آمریکا و کلیسا‌های انجیلی دارد که کتاب «عهد قدیم» را می‌خوانند و در نظرگاه دینی خود نزدیکی زیادی با یهودیان اسرائیلی دارند.

در ادامه این مطلب آمده است: در روانشناسی شخصیت ترامپ مشخص می‌شود که وی به دو چیز نیاز دارد: قدرت و اقدام؛ و این امر در نوشته‌های او در توئیتر و تهدیداتش نمود می‌یابد و همچنین در نزدیکی وی به هر عملی که براساس آن بتواند خارق العاده به نظر برسد!

در مورد خاورمیانه، ترامپ وعده داد که می‌تواند از طریق دامادش کوشنر، راه حلی برای درگیری عربی – اسرائیلی بیابد؛ که آن را معامله قرن نامید.

اما محاسبات نتانیاهو با محاسبات ترامپ مطابقت نکرد؛ چرا که نتانیاهو به دلیل فشاری که از داخل اسرائیل متحمل می‌شود، دعوت به برگزاری انتخابات زودهنگام کرد، که همین مساله دولت آمریکا را بر آن داشت تا هر چه زودتر برنامه صلح خود را ارائه دهد.

شکی نیست که به تاخیر افتادن اعلام بند‌های معامله قرن به پاییز، همزمان می‌شود با شروع تبلیغات انتخاباتی در آمریکا، که در ضمن آن ترامپ امیدوار به انتخاب دوباره است؛ اما در صورتی که ترامپ بار دیگر رئیس جمهور نشود، معامله‌ای که وی به اسرائیلی‌ها وعده داده، ساقط می‌شود.

مساله دومی که ترامپ آن را اقدامی می‌داند که وعده اش را داده و عملی کرده است، خروج از توافق هسته‌ای با ایران است که در ادامه این خروج، تحریم‌های بی سابقه‌ای را علیه ملت ایران اعمال کرد. اما ترامپ همچنین وعده داده بود که وارد جنگ‌های نظامی نشود. از این رو، ورود رئیس جمهور آمریکا به جنگی در خاورمیانه عملا او را می‌سوزاند؛ بویژه در صورتی که باز‌های دولت او بتوانند با موساد و برخی اعراب خلیج فارس منطقه را به تنش نظامی بکشانند.

همانطور که گفتیم، از نظر تاریخی، مطالعات نشان می‌دهد که سیاست خارجی عامل موثری در انتخابات آمریکا نیست؛ اما شکست جرج بوش پسر در جنگ عراق و هزینه‌های اقتصادی این جنگ، آمریکایی‌ها را بر آن داشت تا یک رئیس دموکرات «سیاه پوست» با اصل و نسب مسلمان را برای اولین بار در تاریخ آمریکا انتخاب کنند… بر این اساس، هر گونه تنش نظامی در خلیج فارس می‌تواند باعث افزایش قیمت‌های نفت شده و در ادامه بر اقتصاد آمریکا تاثیر منفی بگذارد. علاوه بر اینکه در این صورت، ترامپ نتوانسته است به وعده‌های خود در مورد عدم ورود به جنگ‌های خارجی عمل کند.

در این جا این سوال مطرح می‌شود: آیا کسی که امور را به سمت تنش نظامی پیش می‌برد، از میزان وخامت این امر برای تمام خلیج فارس و همچنین، بر داخل آمریکا و اقتصاد جهانی آگاه است؟ آیا این‌ها می‌دانند که آتشی که در تنگه هرمز برافروخته می‌شود، پیش از هر کس ترامپ را می‌سوزاند؟ حتی قبل از آنکه شراره‌های آن به ایران برسد؟