شهرداری تهران؛ خانه سالمندان یا مجمع بازنشستگان؟/ به کار گیری افراد بالای ۶۵ سال ممنوع!
بکارگیری افراد بازنشسته و کهنسال در شهرداری تهران به سمتی رفته که صدای بسیاری از اصلاح‌طلبان از جمله اعضای شورای شهر تهران در آمده است.
پیرسالاری به عارضه‌ای همه‌گیر در جریان اصلاحات تبدیل شده است. پس از اینکه انتقادات فراوانی نسبت به بکارگیری افراد کهنسال در کابینه یازدهم صورت گرفت، تا جایی که دولت یازدهم به عنوان «دولت پیر و خسته» نامیده شد، اینک در شهرداری تهران که اصلاح‌طلبان بر صندلی مدیریت آن تکیه زده‌اند به طور پیوسته شاهد حضور افراد کهنسال و بازنشسته هستیم.
محمدعلی نجفی که خود از میان حدود 20 گزینه به عنوان شهردار تهران منصوب شد پیش از این دارای مشکلات قلبی بوده و به همین جهت در دولت یازدهم از ریاست سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استعفا داد.
در بخشی از متن استعفانامه نجفی به حسن روحانی آمده است:
« متاسفانه از حدود دو ماه قبل مشکلات ناشی از بیماری قلبی و برخی فشارهای کاری تدریجاً شدت یافته و عرصه را بر اینجانب تنگ نموده است.در طول این مدت بنده تلاش کردم که این امر بر روند انجام امور تأثیر منفی ایجاد نکند و بر مدیریت سازمان خللی وارد نسازد، اما اکنون بیم آن دارم که با ادامه این وضع و به علت ضعف جسمانی نتوانم مسئولیت‌های مربوط را به نحو شایسته‌ای به انجام برسانم.»
حالا انتصابات وی در شهرداری تهران صدای بسیاری را در آورده است. در پی انتصابات اخیر در شهرداری تهران، «حجت نظری» عضو شورای شهر تهران با بیان اینکه «شهرداری تهران با توجه به حجم مشکلاتی که دارد، نیازمند است از مدیران جوان‌تر استفاده کند» گفت: «میانگین سنی معاونان دکتر نجفی که تا به الآن معرفی شده‌اند، کمی از انتظار بنده بیشتر بود و معتقدم برای تصدی معاونت‌ها، رؤسای سازمان‌ها و شهرداران مناطق باید از نیروهای جوان‌تر و کسانی که تخصص و انگیزه بیشتری در اداره امور دارند، استفاده شود.»
وی با بیان اینکه در چهار انتصاب اول دکتر نجفی، فقط یکی از معاونان ایشان در سنی هست که می‌توان انتظار چابکی بیشتری از او داشت، گفت: «انتظار بحقی است که با نمایندگانی که با رأی مردم انتخاب شده‌اند، در انتصاب مدیران ارشد و حتی مدیران میانی مشورت صورت بگیرد و این‌گونه مشورت‌ها به ویژه با کمیسیون‌های تخصصی شورا به این معنی نیست که منتخبان مردم نظر خود را به شهردار تحمیل می‌کنند.»
آش آنقدر شور شد که محمد علیخانی، رئیس کمیسیون عمران و حمل و نقل شورای شهر تهران در تذکری به شهردار تهران گفت: «طبق قانون مصوبه سال 95 به کارگیری بازنشستگان در شهرداری ممنوع است و متاسفانه شاهد هستیم 3 نفر از معاونین جدید شهردار تهران بازنشسته هستند.»
محسن هاشمی رئیس شورای شهر تهران نیز در واکنش به صحبت‌های علیخانی تصریح کرد: «بهتر بود که شهردار تهران آن یکی دیگر از معاونین خود را نیز بازنشسته معرفی می‌کرد!»
همچنین پس از آنکه مرتضی حاجی به عنوان مدیرعامل روزنامه همشهری منصوب شد، سیل انتقادات نسبت به این تصمیم‌گیری سران اصلاحات از سوی نیروهای جوان اصلاح‌طلب که خود را چندین و چند سال پشت درهای بسته پیشرفت در این جناح سیاسی می‌بینند، روانه شد. حاجی وزیر آموزش و پرورزش دولت اصلاحات بوده و در آستانه ۷۰ ساله است.
یکی از منتقدان در توئیتی در این باره نوشت:«مرتضی حاجی در آستانه 70 سالگی به عنوان مدیرعامل همشهری انتخاب شد آیا اصلاح‌طلبان نه یک جوان بلکه یک مدیر کاربلد 50 ساله ندارند؟»
از سوی دیگر بی‌توجهی به چرخش نخبگان در جریان اصلاحات باعث ادبیات سازی خاصی در این زمینه شده و از مدیران کهنسال در این حوزه به عنوان «ژنرال» و «برند» در این جناح سیاسی یاد می‌شود. موضوعی که محمدرضا تاجیک، کارشناس سیاسی اصلاح‌طلب آن روی سکه این موضوع را نشان می‌دهد و بیان می‌کند:«ژنرال‌ها یک‌عده چهره‌های تکراری هستند که هر موقع سفره قدرت پهن است حضور دارند.»
محسن رنانی، اقتصاددان نیز با بیان اینکه متاسفانه 90 درصد مقامات کشور تکراری هستند در یادداشتی نوشت: «چندی پیش دوستی که به معاونت وزیری رسیده بود می‌گفت کسی که قبلا جایی مدیرکل بوده آمده بود و تقریبا التماس می‌کرد که مرا جایی به مدیریت بگمار. حقوقش مهم نیست، محلش مهم نیست، نوع کارش مهم نیست، فقط مدیریت باشد. این همان اعتیادی است که نمی‌گذارد چیزی تغییر کند. چقدر این جمله منتسب به مارک تواین، نویسنده و طنزپرداز آمریکایی، دقیق است که گفته است: سیاستمداران و پوشک بچه ها باید زود به زود عوض شوند؛ هر دو به یک دلیل!»
استفاده از افراد بالای 60 سال در پست‌های مدیریتی در ساختارهایی که اصلاح‌طلبان در دست گرفته‌اند تا جایی شدت یافته که جواد امام، از جمله نزدیکان رئیس دولت اصلاحات در توئیتی هشدار گونه نوشت: «بس کنید! به کار گیری افراد بالای ۶۵ سال را ممنوع کنید. تا کی ملت باید شاهد حضور بازنشستگان، سالخوردگان در دولت ونهادهای عمومی باشند.»
انتقادات در ساختار قدرت اصلاحات به طور فزاینده‌ای از حضور بازنشسته‌ها و کهن‌سال‌ها در پست‌های مدیریتی رو به افزایش است و برخی نیز با تمسخر اصلاحات بیان می‌کنند آیا منظور از پروژه اصلاحات بازگرداندن مدیران دو دهه پیش به پست‌های سابقشان بوده است؟
