شكنجه دانش آموزان با سرماي صبح كوير در جنوب استان كرمان!

همزمان با وقوع زلزله در غرب استان كرمانشاه و تخريب بيش از 80 درصد مدارس مناطق زلزله زده، تمام توجه و نگاه مردم و مسئولان به اين منطقه از كشورمان جلب شد. در حاليكه اين توجه هنوز به نتايج استاندارد و مورد انتظار خوبي نرسيده است، مناطق ديگري نيز در كشور وجود دارد كه بدون زلزله شرايط مشابه و حتي بدتري دارد. مثل دبستان شهيد شهرياري شهرستان كهنوج كه نبود سيستم گرمايشي تنها يكي از مشكلات اين مدرسه است.

به گزارش «تابناك» مدرسه ابتدايي شهيد حسين شهرياري روستاي زمين بند، از جمله مدارس محروم و فاقد امكانات استاندارد آموزشي كشور است كه در شهرستان كهنوج استان كرمان و دهستان دهكهان اين شهرستان واقع است؛ مدرسه اي كه 40 دانش آموز ابتدايي و 2 معلم دارد، اما از وجود كم ترين امكانات آموزشي استاندارد نيز بي بهره است.

دبستان شهيد حسين شهرياري كه گفته مي شود در سال 1363 فعاليت خود را آغاز كرده است و به عبارتي 33 سال عمر دارد، در 15 كيلومتري مركز شهرستان كهنوج قرار دارد و 40 دانش آموز اين مدرسه 6 پايه اي به صورت مختلط در آن آموزش مي بينند.

بررسي هاي به عمل آمده در مورد وضعيت كنوني اين مدرسه حكايت از آن دارد كه تقريباً‌ هيچ امكانات ضروري ولازمي براي آموزش مثل صندلي، نيمكت، سرويس بهداشتي، زمين ورزش و… در اين مدرسه وجود ندارد و از همه اين ها بدتر اينكه اين مدرسه 33 ساله حتي از يك بناي مستحكم و سازه استاندارد هم بي بهره است.

نبود سيستم گرمايشي آن هم در فصل سرد سال كه آب و هواي مناطق كويري كشور در هنگام صبح به شدت سرد مي شوند، از ديگر مشكلاتي است كه به صورت روزانه مدرسه را براي دانش آموزان معصوم و بي گناه اين منطقه از كشورمان به شكنجه گاهي بدل مي كند كه براي مجرمان نيز عذاب آور است چه برسد به 40 كودك معصوم و مظلوم كه بايد در يك محيط استاندارد آموزش هاي تحصيلي خود را فرا بگيرند؛ وضعيتي تلخ كه دانش آموزان را ناچار كرده است، براي تأمين گرماي مورد نياز محيط آموزشي خود از سوزاندن چوب هاي خشك و آتش استفاده كنند.

اهالي روستاي زمين كه جمعيتي نزديك به 350 نفر دارند نيز به دليل مشكلات اقتصادي و مادي تقريباً‌ توانايي چنداني براي كمك به مدرسه اين روستا را ندارند و آنگونه كه اطلاعات به دست آمده نشان مي دهد، نزديك به نيمي از اهالي اين روستا تحت پوشش كميته امداد امام خميني(ره) و سازمان بهزيستي هستند.

اهالي روستا مدعي هستند براي بر طرف كردن مشكلات آموزشي و كمبود امكانات اين روستا تا كنون مكاتبات فراواني را با مسئولان انجام داده اند، اما هيچكدام از اين مكاتبات به صورت موثر مورد بررسي و رسيدگي قرار نگرفته است و نتيجه آن استمرار چنين وضعيتي شده است.

آنچه در مورد فضاي آموزشي روستاي زمين بند در دهستان دهكهان شهرستان كهنوج آمد، تنها درد و مشكل آموزشي اين شهرستان و ساير شهرستان هاي جنوبي استان كرمان نيست و مستندات فراواني از شرايط حتي بدتر در برخي نقاط ديگر منطقه مثل دهستان زهكلوت شهرستان رودبار جنوب وجود دارد.

دانش آموزان اين منطقه از كشور را بايد قربانيان اصلي توسعه نامتوازن كشور و تمركزگرايي شديد دانست؛ كودكان و نوجواناني كه تنها گناهشان تولد در مناطقي است كه از مراكز سياسي كشوري و استاني فاصله دارد و به همين دليل از بسياري از امكانات حداقلي نيز بي بهره مانده است.

در شرايطي كه تمام نگاه وتوجه مقامات مسئول و مردم به مشكلات آموزشي موجود در مناطق زلزله زده است كه البته بايد هم اين توجه وجود داشته باشد، با نمونه اي كه آمد انتظار است رسيدگي به ساير فضاهاي آموزشي محروم كشور نيز در كانون توجه مسئولان قرار بگيرد؛ موضوع مهمي كه البته روندها حكايت از استمرار بي توجهي مسئولان به آن دارد و اين حقيقت را مي توان از كاهش 19 درصدي بودجه سازمان نوسازي و تجهيز مدارس كشور در لايحه بودجه سال 97 كشور برداشت كرد.