سیاوش طهمورث: در فضای فعلی هنر کیلویی چند؟
در فضای فعلی هنرمند معنا ندارند و هنر کیلویی چند؟ واضح بگویم، باور کنید اگر می‌دانستم معنا و مفهوم هنر به این‌جا می‌رسد هرگز وارد کار هنری نمی‌شدم.
سیاوش طهمورث یکی از بازیگران قدیمی تئاتر، تلویزیون و سینماست که از ابتدای دهه۶۰ پا به عرصه تلویزیون گذاشته و با کارگردان‌‌های مطرحی همکاری داشته و در سریال‌های متعددی ایفای نقش کرده است. سریال «راه و بیراه» به تهیه‌کنندگی علی سلیمانی و کارگردانی داوود بیدل و مجتبی اسعدی‌‌پور نیز آخرین اثر تلویزیونی سیاوش طهمورث است که این روزها به روی آنتن شبکه یک سیماست. طهمورث که نسبت به گذشته کم‌کارتر شده درباره علت کم‌کاری و چگونگی حضورش در سریال «راه و بیراه» گفت‌وگو کرد.
طی این سال‌ها نسبت به گذشته کم‌کارتر شده‌اید و هرچه گذشته در آثار تلویزیونی و سینمایی کمتری ایفای نقش کرده‌اید. دلیل این روند چیست؟
دلیلش این است که گروه‌ها، دسته‌‌ها و باندها بر سرکار هستند و کارها را میان خودشان تقسیم می‌کنند. وقتی کارگردان‌‌های بخصوص، عوامل بخصوص و بازیگران بخصوصی مشغول فعالیت هستند و آسمان شکافته و این هنرمندان کاربلد و قدرتمند از آسمان به زمین افتاده‌اند دیگر کسی به ما کار می‌دهد!
اما در این میان، باتوجه به کارنامه پربارشما، قطعاً پیشنهادهایی دارید.
بله، پیشنهاد دارم و این‌گونه نیست که مرا نخواهند، اما مثلاً از میان صد پیشنهادی که در طول سال وجود دارد نود پیشنهاد را رد می‌کنم.
دلیلش این است که شما با کارگردان‌‌های کاربلد و حرفه‌ای همکاری کرده‌اید و همین موضوع سطح توقع شما را بالا برده است.
به هرحال در میان همه کارها، اغلب آن‌هایی که به ما پیشنهاد می‌شود از کیفیت لازم برخوردار نیستند و آن معدود پروژه‌‌هایی که حضور در آن‌ها را می‌پذیریم نیز از لحاظ مالی با مشکل مواجه هستند. یعنی پس از اتمام کار پول و دستمزد ما را نمی‌دهند.
متاسفانه برخی از مسئولان از دانش رسانه‌ای کافی برخوردار نیستند و این نیز بخشی از ماجراست.
بله، اما این مسئولان چرا مسئولیت کاری که در آن سررشته ندارند را می‌پذیرند؟
به‌شخصه بازیگران زیادی را می‌شناسم که خانه‌نشین شده‌اند و از اوضاع مالی بدی برخوردارند و کاری هم نمی‌توانند بکنند. به‌راحتی می‌توان مثال زد.
می‌دانید مقصر این اوضاع چه کسانی هستند؟ همان مدیران و مسئولانی هستند که نسبت به اوضاع سکوت کرده‌اند و اجازه می‌دهند چنین فضایی ایجاد شود و اجازه می‌دهند ابتذال سینما و تلویزیون را فرا بگیرد و باندبازی‌‌های مرسوم و لابی‌گری‌‌های مختلف شکل بگیرد و اجازه می‌دهند که پول بازیگر را ندهند.
سوال بعدی من درباره سریال «راه و بیراه» است. کمی درباره نحوه حضورتان در این اثر توضیح دهید.
«راه و بیراه» پروژه‌ای بود که در شهرستان‌‌های مختلف تولید شد و من در بخش‌هایی حضور داشتم که در شهر مهاباد ضبط می‌شد. این سریال ایده و فکر خوبی دارد، حال این‌که خروجی آن چگونه است چه کیفیتی دارد، نمی‌دانم.
سریال مورد توجه مخاطبان قرار گرفته است، هرچند آقای داوود بیدل؛ کارگردان، طی گفت‌وگویی که با او داشتم از ممیزی‌‌های مکرر ناراضی بود تا آن‌جا که گفت خروجی موجود مورد تأییدش نیست! اما در کل سریال «راه و بیراه» اثری است که دغدغه‌‌های اجتماعی دارد و به نظرم این مورد، یکی از ویژگی‌‌های سریال است.
این مسائل مطرح نیست. واقعیت این است، که صرفاً قرار است اثری تولید شود تا مردم سرگرم شوند و یا بخندند یا گریه کنند همین و بس! در فضای فعلی هنرمند معنا ندارند و هنر کیلویی چند؟ واضح بگویم، باور کنید اگر می‌دانستم معنا و مفهوم هنر به این‌جا می‌رسد هرگز وارد کار هنری نمی‌شدم.
در حال حاضر به چه کاری مشغول هستید؟
قصد دارم به سراغ تئاتر بروم و در این عرصه فعالیت کنم که جزییات آن را در فرصتی دیگر اعلام خواهم کرد.
