سیاست «نارندرا مودی» در قبال تهران و تل آویو چیست؟

روزنامه البدیل چاپ مصر نوشت: حسن روحانی در سفری تاریخی برای اولین بار از زمان انتخابش بعنوان رئیس جمهور ایران، در روز جمعه گذشته به پایتخت هند رفت. این سفر در شرایط متشنج روابط ایران و آمریکا و در زمانی که روابط بین المللی پرتنش و فروپاشی ائتلافهای سیاسی قدیمی را شاهد هستیم، اهمیت زیادی دارد.
این روزنامه عرب زبان در ادامه آورده است: سفر رئیس جمهور ایران به هند به دنبال تلاشهای اسرائیل و آمریکا برای سیطره بر منطقه جنوب اسیا صورت گرفت؛ تلاشی که در سفر نتانیاهو به هند و امضای قراردادهای مربوط به انرژی و امنیت الکترونیکی نمودار شده و در حالی که تل آویو از سالها پیش تمایل شدیدی به تقویت همکاری های نظامی و اقتصادی با دهلی نو داشت، در این سفر، براساس قراردادهایی اسرائیل به تامین کننده اصلی تجهیزات نظامی هند تبدیل شد.

به گزارش انتخاب با وجود نزدیکی بین اسرائیل و هند، تحلیلگران معتقدند که این نزدیکی به همان سرعتی که حاصل شده، از بین می رود و تنها در چارچوب منافع دو طرف است؛ منفعت هند در شرایط حاضر آن است که از تجهیزات نظامی پیشرفته اسرائیل بهره مند شود و در همین راستا نزدیکی اخیر بین این دو محقق شده است. اما واقعیت آن است که روابط بین هند و اسرائیل به شدت پیچیده بوده و موانع بسیاری بر سر راه نزدیکی بین آنهاست؛ همچنانکه این مساله در روابط تجاری سه میلیارد دلاری بین هند و اسرائیل نمود می یابد که قسمت اعظم ان مربوط به تجارت سلاح است؛ آنچه که تل آویو را در ردیف39 شرکای تجاری هند قرار داده است؛ این در حالی است که تجارت هند با ایران به بیش از 7.2میلیارد دلار در سال می رسد و از چند دهه پیش وجود داشته است، به نحوی که هند یکی از خریداران اصلی نفت و گاز ایران به شمار می رود و حتی پس از تحریمهای بین المللی علیه ایران در بین سالهای 2012 تا 2016روابط تجاری اش با این کشور را حفظ کرد.

در مقابل، عده ای دیگر از تحلیلگران بر این عقیده اند که هند سیاست میانه و بی طرفی را در روابط بین المللی اش اتخاذ کرده و رئیس جمهور این کشور تلاش می کند در راستای خدمت به منافع اقتصادی و ژئوپلتیک کشورش به صورت مستقل با بسیاری از کشورهای دنیا ارتباط داشته باشد؛ برای مثال، با وجود رابطه با اسرائیل، نخست وزیر هند به تازگی با محمود عباس دیدار نموده و در مورد راه حلی دائمی برای مساله فلسطین صحبت کردند.