سوالهایی که روحانی به آنها جواب نداد!
روحاني در نشست خبري ديروز خود هم تقريبا با همان روش پيش رفت؛ مطرحکردن عبارات کلي و ارائه آمارهايي تکراري اگر محور گفتوگوي مطبوعاتي رئيسجمهور با اهالي رسانه بود، اما از ديگر سو مجالنيافتن براي طرح پرسشهاي متفاوت از سوي خبرنگاران روي ديگر اين نشست مطبوعاتي بود. نشستي که در آن به مطالبات مردم، شعارهايي که هنوز محقق نشدهاند و وعدههايي که ظن فراموشي آن ميرود، پرداخته نشد.
روحاني اينبار مقابل رسانهها و خبرنگاران قرار گرفت تا به سؤالهای آنان در يک نشست مطبوعاتي پاسخ دهد. نشستي که تقريبا از قبل از آغاز، ميشد حدس زد که در آن رئيسجمهوری به هر پرسشي چه پاسخي خواهد داد. آخرينباري که روحاني در يک برنامه زنده با مردم مواجه شده بود، گفتوگوي تلويزيوني رئيسجمهوری با اجراي رضا رشيدپور بود. به نظر ميرسيد تيم اطلاعرساني رئيسجمهور با انتخاب رشيدپور که بيشتر به اجراي برنامههاي عامهپسند شهرت دارد، سعي کرد تا طرحي نو دراندازد. اين مجري هم اگرچه سعي کرد گفتوگوي رسمي تلويزيوني رئيسجمهوری را قدري متفاوت پيش ببرد، اما مطرحنشدن برخي نکات مهم از جمله نپرداختن به اعتراضهای ديماه و برخي از موضوعات سياسي، گلايهها و انتقادهاي زيادي را هم متوجه او کرد و هم متوجه روحاني و تيم اطلاعرسانياش.
روحاني در نشست خبري ديروز خود هم تقريبا با همان روش پيش رفت؛ مطرحکردن عبارات کلي و ارائه آمارهايي تکراري اگر محور گفتوگوي مطبوعاتي رئيسجمهور با اهالي رسانه بود، اما از ديگر سو مجالنيافتن براي طرح پرسشهاي متفاوت از سوي خبرنگاران روي ديگر اين نشست مطبوعاتي بود. نشستي که در آن به مطالبات مردم، شعارهايي که هنوز محقق نشدهاند و وعدههايي که ظن فراموشي آن ميرود، پرداخته نشد.
اين نشست شايد تا حدي پيشبينيپذير بود که بسياري از فعالان سياسي هم زمان خود را طوري تنظيم نکرده بودند که بخواهند پاي حرفهاي رئيسجمهور بنشينند تا بتوانند آن را تحليل کنند، اغلب آنان برنامههاي متداول خود را پي گرفته و در تماسهاي تلفني اعلام کردند اين نشست را نديدهاند تا بخواهند درباره آن به اظهارنظر بپردازند. در اين ميان نکته مهم اين بود که برخي از رسانهها براي چندمينبار و برخي هم براي دومين يا سومينبار با آنکه براي حضور در نشست دعوت شده بودند، اما اسامي خبرنگاران آنها در فهرست اعلامي براي طرح سؤال نبود؛
برای نمونه روزنامه شرق براي بار پنجم در کنفرانس مطبوعاتي رئيسجمهوری شرکت کرد و براي پنجمينبار اين مجال را نيافت که سؤالش را مطرح کند.
روزنامه اعتماد و ايران و همشهري ديگر روزنامههايي بودند که خبرنگارشان نتوانست سؤالش را از روحاني بپرسد. از طرف ديگر، خبرگزاريهاي فارس، تسنيم و روزنامه کيهان هم نتوانستند سؤال خود را در کنفرانس مطبوعاتي از رئيسجمهور مطرح کنند؛ اما در مقابل برخي از رسانهها از جمله صداوسيما و البته رسانههاي خارجي همچنان در اولويت معاونت ارتباطات براي طرح پرسش بودند. رسانههايي مانند «شرق» ضمن گلايهمندي از عدم طرح پرسششان، اين موضوع را مطرح کردند که متر و معيار انتخاب رسانهها براي طرح سؤال از رئيسجمهور چيست.
اما پرسشهايي که نحوه برنامهريزي معاونت ارتباطات رياستجمهوري مانع از آن شد تا خبرنگاران از رئيسجمهور بپرسند، چه بود؟
شرق: وعدههاي انتخاباتي شما، اميدهايي در مردم برانگيخت؛ از جمله رفع برخي محدوديتها و حضور زنان و اقليتها در کابينه. گفتهايد در انتخاب کابينه زير هيچ فشاري نبودهايد، پس چرا به مطالبات پاسخ داده نشد؟
کيهان: آقاي زنگنه در نشست خبري گفته بودند پول نفت برنميگردد و مشکل داريم، درصورتيکه آقاي عراقچي گفته بود برميگردد و مشکلي نداريم. سخنگوي وزارت خارجه هم گفته است برويد از خود آقاي زنگنه بپرسيد. آقاي روحاني آيا پول نفت بدون تهاتر برميگردد يا برنميگردد؟
اعتماد: بهتازگی برخي وزرا بخشنامههاي ضد فسادي را به زيرمجموعههاي خود ابلاغ کردهاند.آيا دولت برنامهاي براي تنظيم ايران: جنابعالي درباره مطالبات مردم در اعتراضها فقط به کلياتي مانند سياسي، اجتماعي يا اقتصاديبودن مطالبات اشاره کرديد، خواستم بپرسم مشخصا و بهتفکيک مطالبات مردم را چطور دستهبندي ميکنيد و از اين پس دولت براي دريافت نظرات مردم و کاربست آنها، چه سازوکاري تعريف خواهد کرد؟
همشهري:
١. مسئله گفتوگوي ملي به عنوان يك ايده در محافل سياسي كشور مطرح است، پيشنهاد شده شخص رئيسجمهور در اين موضوع پيشگام شود و زمينه گفتوگوي ملي بين احزاب، جريانهای سياسي كشور و نهادهاي صاحب قدرت را فراهم آورد، آيا شما حاضريد براي بحث گفتوگوي ملي و حلوفصل مشكلات داخلي كشور پيشقدم شويد، سازوكار اين گفتوگو چه بايد باشد؟
٢. بهتازگی وزير كشور در گزارشي درباره ناآراميهاي كشور گفته بود سلايق نسل جديد تغيير يافته و بايد به اين سلايق توجه كرد، پيشتر معاوناول رئيسجمهور از مديراني صحبت كرده بود كه آويزان كشور هستند و از آنها خواسته بود اگر نميتوانند كار كنند مديريت را رها كنند؛ در ٤٠ سالگي انقلاب چقدر از مديران كشور مطابق سلايق و علايق مردم و بهويژه نسل جديد رفتار ميكنند؟
٣- جناب آقاي رئيسجمهور شما هنگام ارائه لايحه بودجه، از انقلاب بودجهريزي صحبت كرديد، اما با توجه به اتفاقاتي كه در كشور رخ داد به نظر ميرسد عقبنشينيهايي در اصلاحات اقتصادي و لايحه بودجه از سوي مجلس و دولت صورت گرفت، دولت براي ادامه اين اصلاحات اقتصادي چه برنامههايي دارد و مردم چه كمكي به دولت ميتوانند بكنند.
٤- كشور با چالشها يا ابرچالشهاي متنوعي اعم از آلودگي، بحران آب، اشتغال، ورشكستي صندوقهاي بازنشستگي و فضاي مجازي مواجه است، در بودجه ٩٧ چه دورنمايي براي اين چالشها در نظر گرفته شده، آيا فرمول دقيقي براي حلوفصل اين ابرچالشها در نظر گرفته شده است؟
وطن امروز: معاونت مطبوعاتي رياستجمهوري از روزنامه وطن امروز براي شرکت در نشست خبري دعوتي نکرده بود؛ اما يکي از خبرنگاران اين روزنامه در حساب توييتري خود نوشته بود: «اگر قرار بود امروز از رئيسجمهور سؤال بپرسم، ميگفتم: در سال پنجم دولت شما، طبق قول خودتان هنوز مردم در قوطيهايي زندگي ميکنند که آب و برق ندارد و مسکنهاي مهري که بعد از زلزله، عليرغم سالمبودن شهر! خراب شد؛ دولت شما براي مسکن مردم چه برنامهاي دارد؟».
خبرگزاري فارس: فارس با همکاري برخي رسانههاي ديگر، کمپين خبر خوب را راهاندازي کرده است. درخواستي که از رئيسجمهور داشتيم که از کابينه و وزراي محترم بخواهند با گشايش اقتصادي و کاستن از مشکلات معيشتي، عملا به اين کمپين بپيوندند. همچنين اکثر دولتمردان بهجاي پرداختن به کارهاي حوزه خود، به سياستپردازي روي آوردهاند و عملا بهجاي رفع دغدغههاي مردم، نقش اپوزيسيون را بازي ميکنند. اگر اين عملکرد را قبول نداريد، از آنها بخواهيد به اين مشي پايان دهند.
تسنيم: خبرگزاري تسنيم هم که نتوانست سؤال خود را بپرسد، متن پرسش خود را در خبرگزاري خود منتشر کرد:
سلام عليکم جناب آقاي رئيسجمهور؛
خدمت حضرتعالي و ساير اعضاي دولت خداقوت عرض ميکنم و عرض تبريک دارم به مناسبت ايامالله دهه فجر و سالروز پيروزي انقلاب اسلامي مردم ايران. يقينا حضرتعالي از برخي نارضايتيهاي قابل توجه مردم نسبت به اوضاع اقتصادي مطلع هستيد؛ تمام نظرسنجيهايي که تاکنون انجام شده، ازجمله نظرسنجي صداوسيما و همچنين افکارسنجي دانشجويان ايران که به نوعي به خود دولت نيز وابسته است، نشان ميدهد جنس نارضايتيهاي اخير، اقتصادي و در اعتراض به مباحثي مانند بيکاري، رکود و… بوده است؛ اما بعضا اظهارنظرهايي توسط برخي مقامات دولتي صورت ميگيرد که به نظر ميرسد نشانه نشنيدن صداي نارضايتيها و تلاش براي تفسير واژگونه آنهاست، يا بعضا وقتي اشارهاي به اقتصاد وجود دارد، تلاشها براي ارائه اطلاعات غلط به مردم و خاليکردن شانه دولت از مطالباتآنهاست؛ مثلا گفته ميشود از ٣٦٠ هزار ميليارد بودجه کشور، ٢٠٠ هزار ميليارد آن دست دولت نيست که مخاطب تصور ميکند دولت ديگري هم وجود دارد که اين ٢٠٠ هزار ميليارد از آنِ اوست و او بايد پاسخگو باشد.
درحاليکه اين ٢٠٠ هزار ميليارد تومان مربوط به حقوق بازنشستهها و مسائلي از اين دست است، ولي تعمدا از توضيح کافي آن طفره ميروند يا با اشاره به بودجه نهادهاي فرهنگي بهگونهاي وانمود ميشود که گويا همه بودجه کشور صرف کارهاي فرهنگي شده و براي همين، بودجه براي اقتصاد نيست. درحاليکه کل بودجه نهادهاي فرهنگي ٢٤٠ ميليارد است که شما اين را مقايسه کنيد با رقم ٥٥٠ميلياردي نهاد رياست جمهوري در لايحه پيشنهادي سال ٩٧! آقاي رئيسجمهور! سؤال ما اين است که آيا تصور نميکنيد اينگونه مواجهههاي برخي مقامات دولتي با مشکلات مردم، دو اشکال جدي به وجود ميآورد؟ اول اينکه مردمي که اينگونه با مشکلاتشان برخورد ميشود و صدايشان شنيده نميشود، ناراحت و گلهمند ميشوند و دوم آنکه دستگاههاي دولتيای که بايد اهتمام جديتري براي حل مشکلات داشته باشند، با شنيدن اينگونه توجيهتراشيها، منفعل و براي اقدام و عمل جديتر براي حل مشکلات مردم، کمانگيزهتر ميشوند؟ نشست مطبوعاتي رئيسجمهور دومين نشست او بعد از پيروزي در دور دوم انتخابات است؛ نشستي که به فاصله چند ماه از نشست اول برگزار شده بود.