سروده‌‌هایی در وصف مظلومیت شهید حججی: «شهید روضه یاس کبود، محسن بود»
محمدحسین انصاری‌نژد تازه‌ترین سروده‌های خود را به شهید محسن حججی، شهید مظلوم مدافع حرم، تقدیم کرد.
به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، انتشار خبر شهادت شهید محسن حججی، از فعالان فرهنگی کشور، بازتاب بسیاری در میان اهالی قلم و هنرمندان داشت. حجت‌الاسلام محمدحسین انصاری‌نژاد، از شاعران کشور، تازه‌ترین سروده خود را به مقام این شهید مدافع حرم تقدیم کرده است:
به روح بلند شهید محسن حججى
به سوی علقمه رفتم که تشنه کام بیایم
و سرگذاشته بر دامن امام بیایم
چه باشکوه به لب غنچه می‌زند صلواتم
مگر به باغ گل سرخ، با سلام بیایم
خوشا که گوش به بانگ دراى قافله باشم
به کربلای تو از حج ناتمام بیایم
شب است و همسفر مسلمم به غربت کوفه
که چون ستاره سرخی به پشت بام بیایم
خوشاکه جامه دران بین خطبه‌خوانی زینب
بر این خرابه بچرخم به صبح شام بیایم
دعا کنید پدر!مادر!این دقیقه آخر
که سربریده براین دشت، چند گام بیایم
چقدر گمشده چون برگ گل سه ساله پرپر
علم به دوش به خونخواهی کدام بیایم
شنیده‌ام که به صحراست چشم یاس سه ساله
مگر به نام عمویش به انتقام بیایم
تمام حنجره هل من معین اوست به گوشم
تمام حنجره،”لبیک یا امام!”بیایم
***
علم به دوش به سمت فرات، راه افتاد
چه باشکوه به گودال قتلگاه افتاد!
که بود غرق طمانینه، محو آینه‌ای؟
به باغ لاله که باشور لا اله افتاد؟
رها به باد، ورق پاره‌های قرآن است
که یوسفانه‌ترین سوره‌ها به چاه افتاد
میان قهقهه شمرهای دشنه به دشت
چه باشکوه بر آن دشت تشنه، ماه افتاد
کدام ماه جوان ایستاده در زنجیر
به جشن سنگ به دستان کینه‌خواه افتاد
به پشت معرکه مانده کلاه ابن زیاد
از آن حماسه سراسیمه، بی‌کلاه افتاد
چه دست‌ها که به خونخواهی‌اش بلند شدند
که برق غیرت مختار در سپاه افتاد
صدای شعله‌ور قاسم سلیمانی
شبیه صاعقه بر خرمن گیاه افتاد
شهید روضه یاس کبود، محسن بود
که بین آن در و دیوار، بی‌گناه افتاد
