سایه ناامیدی بر افکار عمومی با درگذشت دو اسطوره مردم دار فوتبال ایران/ این روزهای تلخ را جدی بگیریم و برای رهایی از آن تلاش بیشتری کنیم

فوت دردناک مهرداد میناوند و علی انصاریان- دو اسطوره فراموش نشدنی فوتبال ایران که بر اثر ابتلا به ویروس کرونا در بیمارستان بستری شده بودند، موجی از اندوه و ناراحتی را در میان افکار عمومی کشور ایجاد کرد؛ دو رخداد تلخی که روح و روان میلیون ها ایرانی را پریشان کرد و سایه ای از نا امیدی را در جامعه گستراند.

«بازتاب»؛ آرش خداپرست– افکار عمومی جامعه و به ویژه علاقمندان به فوتبال، هنوز با مرگ غم انگیز مهرداد میناوند- یکی از اسطوره های فوتبال ایران کنار نیامده بودند که در کمتر از یک هفته این بار خبر درگذشت علی انصاریان دوست و هم بازی میناوند را آن هم به دلیلی مشابه شنیدند.

در طول روزهایی که مهرداد میناوند و نیز علی انصاریان در بیمارستان بستری بودند و فرایند درمان آنها استمرار داشت، گمانه های فراوانی در مورد چرایی ابتلای آنها به ویروس کرونا و خطری که سلامتی این دو فوتبالیست و هنرمند کشورمان را تهدید می کرد، مطرح شد؛ گمانه هایی که ترکیبی از حدس و واقعیت بود و البته هیچ تأثیری در روندی که به یک فرجام تلخ منجر شد، نداشت.

برخی عقیده داشتند که مهرداد میناوند و علی انصاریان، دو چهره مطرح فوتبال ایران که ۲۳ دی مهمان ویژه ‌برنامه باشگاه پرسپولیس برای دربی بودند و مسابقه را در استودیوی برنامه پرسپولیس اجرا کردند، در این برنامه به ویروس کرونا مبتلا شدند و با سرنوشتی مشابه زندگی آنها خاتمه یافت.

برخی نیز با اشاره به تصاویری مشابه که از این دو فوتبالیست کشورمان در یک مطب دندانپزشکی منتشر شده بود، علت انتقال ویروس کرونا به ایشان را حضور در آن مطلب عنوان کرده بودند.

به هر صورت فارغ از گمانه هایی که مطرح می شد، واقعیت این بود که این دو اسطوره فوتبال کشورمان به ویروس کرونا مبتلا شدند و در نهایت نیز موفق نشدند این ویروس منحوس را شکست دهند.

واقعیتی دردناک که منجر به فوت هر دو آنها شد و حالا خبر درگذشت این دو فوتبالیست و هنرمند پرطرفدار کشورمان سایه سنگینی از غم و اندوه و افسردگی را در جامعه افکنده است.

اگرچه در شرایط کنونی کند و کاو در مورد چرایی و چگونگی وقوع این دو رخداد در مورد این عزیز حاصلی ندارد و دیگر افکار عمومی جامعه باید با نبود آنها کنار بیایند، اما همین چرایی و چگونگی ها مهم می شود اگر بدانیم می تواند تکرار آنها جان افراد بیشتری را بگیرد و سرنوشت رقم خورده را برای جمع بیشتری تکرار کند.

بررسی ها نشان می دهد که فوت مرحوم مهرداد میناوند و علی انصاریان آن هم در فاصله زمانی نزدیک و با علتی مشابه به شدت بر روی افکار عمومی جامعه تأثیر منفی گذاشته است و این اثرات تلخ و منفی را در پست ها و پیام هایی که در شبکه های اجتماعی منتشر می شود، به خوبی می توان ردیابی کرد.

در چنین شرایطی که سایه نا امیدی و دلسردی جمعی به جامعه مستولی می شود و بسیاری حتی در فلسفه حیات خود به ابهام های بزرگی رو به رو می شوند، ضرورت جدی گرفتن این روزهای تلخ و تلاش برای رهایی از آن بیشتر خودنمایی می کند.

به دیگر سخن اکنون که مشاهده می کنیم جمع کثیری از مردم ایران در سطوح و طبقات مختلف به واسطه این دو رویداد با شکلی نگران کننده از نا امیدی و ترس رو به رو شده اند، در ابعاد مختلف ضرورت رسیدگی به جامعه و کمک به عبور از این شرایط احساس می شود.

در شرایط کنونی قطعاً سنگین ترین مسئولیت بر دوش حاکمیت و متولیان بهداشت و درمان کشور است که باید اطمینان های لازم را مبنی بر تهیه و تولید واکسن و نیز دیگر الزامات درمانی لازم به جامعه به صورت عملیاتی بدهند و شهروندان را هم به لحاظ روانی و هم جسمی در تلاش برای غلبه بر ویروس کرونا یاری دهند.

رسانه های دیداری و شنیداری و نوشتاری نیز در این شرایط خطرناک وظیفه دارند تا با اطلاع رسانی صحیح و امید بخش جامعه را یاری دهند تا ضمن عبور از این شرایط سخت با اطلاعات و آگاهی دقیق تری از شرایط موجود، رفتار و کردار خود را تنظیم کنند.

دستگاه های نظارتی و درمانی کشور نیز در شرایط کنونی وظیفه دارند تا با سختگیری های بیشتری شهروندان را به رعایت پروتکل های بهداشتی ترغیب و متخلفان از این پروتکل ها را مجازات کنند.

عموم شهروندان جامعه نیر باید به صورت جدی تری خطرهای موجود را که حیات تک تک ما را نشانه گرفته و تهدید می کند، درک کرده و برای غلبه بر این شرایط همیاری لازم را داشته باشند.

آنچه که هست و نمی توان آن را نادیده گرفت اینکه اکنون جامعه ایرانی ما همانند بسیاری از جوامع دیگر با یک مشکل و بحران بزرگ و ملی و چه بسا فراملی دست به گریبان است و بدون یک اقدام جمعی و هماهنگ میان حاکمیت و مردم رهایی از آن امکان پذیر نیست.

حقیقتی اجتناب ناپذیر که حالا با مرگ دو اسطوره فوتبال ایران با موجی از افسردگی و ناامیدی جمعی نیز تلفیق شده و بی توجهی به آن می تواند تبعات بسیار خسارت باری را چه به لحاظ فردی و چه به لحاظ جمعی به شهروندان و جامعه تحمیل کند.