سایز ملّی طراحی می‌شود تا لباس‌ها به تن ایرانیان آراسته‌تر شود
«طرحِ سایز ملّی چیزی است که به بدن ایرانیان در قالب عمومی بنشیند» حمید رضا قبادی رئیس کارگروه مد و لباس از نحوه طراحی سایز ملی می‌گوید. او همچنین از هرکسی که در این حوزه کارکرده برای تدیو سند سایز ملّی دعوت به همکاری می‌کند.
به گزارش پویا، حمید قبادی رئیس کارگروه مد و لباس وزارت ارشاد اسلامی در نشستی میهمان خبرگزاری تسنیم بود و در گفت‌و‌گو از اخبار مهم این کارگروه در ماه‌های آینده خبرداد. مهم‌ترین خبر کارگروه مد و لباس را می‌توان برداشتن گام‌های اولیه برای طراحی سایز ملی دانست. حمید قبادی معتقد است طراحی لباسهای ایرانی با سایز ملی کمک خواهد کرد تا البسه به فرم بدن ایرانیان باشد و این‌کار باعث می‌شود تا لباسهای مناسب‌تری داشته باشیم. همچینین با نزدیک شدن به دور جدید جشنواره فجر کارگروه مد و لباس در تلاش است با برگزاری جلسات نقد کارشناسانه و دریافت نظر خبرنگاران مسیدر حرکت خود را بهبود بخشد. در ادامه بخش اول گفت‌و‌گو با رئیس کارگروه مد و لباس را می‌خوانید.
تسنیم: آقای قبادی،ظاهراً تمرکز کارگروه این‌روزها بر طراحی دقیق سایز ملّی است؛ لطفاً کمی در این مورد توضیح دهید.
ابتدا باید بگویم ما در کشورمان چیزی به نام سایز ملی نداریم، بنابراین با این استانداردی که برای ما متغیر است باید بسازیم، یعنی به همه نمی‌توانیم بگوییم شما لاغر شوید و استاندارد شوید، من سایز ملی را برای شما تشریح می‌کنم، ارتباطاتش را با امنیت ملی. اینها خیلی ریز است، اینها مساله وزارت صنعت، معدن تجارت نیست، چون نگاهش چیز دیگری است یا اتحادیه‌ها یک نگاهِ فرابخشی و ملی است و سایز می‌تواند سامان بدهد در امنیت ملی، واکنش‌هایی که در خیابان نسبت به تنگ‌پوشی است، یکی از مشکلاتش این است که ما سایز درستی نداریم، مثلاً 38 فلان فروشگاه با سایز 38 فلان فروشگاه دیگر متفاوت است، در یک شهر یک محله و یک منطقه متفاوت است، در صورتی که اگر شما این سایز ملی را داشته باشید، سایز استاندارد جهانی است ملی شده، شما این را رعایت کنید، اگر رعایت کنید باید یک مانیفستی به آن فروشنده بدهید که خودش سرخود سایز 38 درست نکند و آن سایزینگ ملی چگونه است، یک کار سخت و پیچیده، محاسبات ریالی، پژوهش‌های میدانی شرق، غرب و جنوب کشور و همۀ مناطق کشور را باید داشته باشید که یکسری محاسبات بگذارد، روش‌های فنی جهانی را بگذارید که اخیراً ما با موسسۀ استاندارد به جمع‌بندی رسیدیم که انشاءالله سایز ملی را تدوین کنیم.
تسنیم: سایز ملی به نظرتان چند وقت دیگر به نتیجه می‌رسد؟
چند سال بود مسالۀ سایز ملی در کشور مورد بحث است نه به معنای سایز ملی، طرحِ سایزینگ ایران، سایز ایرانیان، چیزی که به بدن ایرانیان در قالب عمومی بنشیند، من وضعیت الان را تشریح بکنم، ما عموماً مصرف‌کنندۀ نمودارهای غیرایرانی هستیم در ساختار سایز، یعنی سایز اختصاصی ایرانی را در حال حاضر نداریم، وضع موجود هم پاسخ این نیاز را نمی‌دهد، تدوین سایز یک کارِ علمی و حرفه‌ای است حتی یک دستگاه هم به تنهایی نمی‌تواند این کار را بکند، چه برسد به اینکه بخواهد یک واحد تولیدی، یک تولیدکننده بخواهد در بهترین شرایط سایز طراحی کند، در حال حاضر ما نمونه‌های تولیدکنندگانی را داریم که برای خودشان سایزهایی را تدوین کردند برای اینکه دنباله‌روی سایزهای خارجی نباشد، ولی کاملاً اختصاصی است و این هم در دنیا مرسوم است مثلاً سایزِ اختصاصی فلان برند، ما این را دنیا داریم و در ایران هم بعضاً بعضی از تولیدکنندگان و برندها را داریم اما به صورت عمومی اینکه ما همۀ کشور تبعیت کنند با یک الگوی کاملاً علمی و با تاکید استاندارد بودن را داشته باشیم نداریم، ما تلاش کردیم و با چند دانشگاه و پژوهشگر صحبت کردیم، پژوهش‌هایی در این حوزه صورت گرفته حتی پایان‌نامه‌هایی این حوزه را داریم اما اینکه تدوین شود و مورد اجماع قرار بگیرد ما نداریم.
با همکاری سازمان استاندارد
به همین خاطر با سازمان ملیِ استاندارد صحبتی را داشتیم، آنها مقدماتی را بررسی کردند، اعلام آمادگی کامل کردند و من هم اخیراً جلسه‌ای را با این سازمان داشتم و آنجا جمع‌بندی شد که ما موضوعِ استانداردنویسی را دنبال بکنیم. روش کار هم اینگونه خواهد بود که در بدو امر تحقیقات و بررسی‌های اولیه توسط سازمان استاندارد صورت می‌گیرد، وضعیتِ موجود ایران از نظر استاندارد ارزیابیِ دقیق‌تر می‌شود، ما نمایندگان و کارشناسان و متخصصینی را معرفی می‌کنیم که طرح نیاز بکنند و مساله را مطرح کنند با همکاری سازمان استاندارد، این متخصصین از دانشگاهیان خواهند بود، از طراحان و تولیدکنندگان خواهند بود، همۀ این گروه‌ها، شکل کار، نیاز و مساله را در سازمان استاندارد مطرح خواهند کرد، سازمان استاندارد روش‌هایی را برای تدوین استاندارد دارد که این مسیر را ما دنبال می‌کنیم، فکر می‌کنم ما از 10، 15 روز آینده، از اواخر مرداد ماه ما اولین نشستِ تخصصی را برگزار بکنیم و بعد از آن مسیر تدوین کار خودش را آغاز بکند. زمان دقیق را نمی‌توانم بگویم ولی کار شروع شد، اولین جلسه برگزار شد، در سازمان ملی استاندارد مساله به تایید ریاست سازمان هم رسیده و می‌رویم به سمت اینکه کار عملیاتی بکنیم.
ملاحظات مختلفی برای مساله است، جغرافیای گوناگونی در کشور مورد توجه باید باشد، که البته این در تخصص کارشناسان خواهد بود و هر کسی در حوزۀ سایز کار کرده ما دعوت می‌کنیم که مراجعه کند و نظرش را به ما بگوید، در آن گروه کارشناسی مشارکت بکند و تحقیقاتش و ارزیابی‌ای که تاکنون انجام داده است، چه موسسات، چه تولیدکنندگان، چه طراحان، چه پژوهشگران و هر کسی که در این حوزه کار کرده ما آمادگی دعوت‌شان را داریم که در گروهِ کارشناسیِ تدوین سایز استاندارد لباس در کنار ما باشد و ما از نقطه‌نظرات‌شان که قطعاً کمترین کار این است که در نهایت اسامی این افراد در سند ملی استاندارد سایز کشور ثبت خواهد شد، این یک روشِ موجود است در دنیا و من‌جمله در ایران.
تسنیم: چگونه با شما ارتباط بگیرند؟
با کارگروه با روابط عمومی در تماس باشند حتی اگر یک صفحه پژوهش کردند.
جشنواره‌های فجر و تاثیر آن برجامعه
تسنیم: جشنواره فجر به لحاظ مد و لباس بودن یکسری مخاطب خاص دارد و یکسری مخاطب عام دارد، یکی از موضوعات مهم در جشنواره‌های فجر در هر سطحی این است که مخاطبان عامش را بیشتر کند تا تاثیرگذار‌ی‌شان بیشتر شود، برای اینکه مخاطب عام بیشتر شود در برج میلاد فروش هم بود، یکسری پیشنهادات است که می‌شود این فُرم‌ها را شکست و شکستن این فرم‌ها باعث می‌شود مخاطبان بیشتر شود، مثلا افرادی داشته باشیم همان پوشش را داشته باشند مخصوصاً لباس بانوان، چون کار شما فرهنگ‌سازی است و باید مردم آن را قبول کنند، این تغییرات فرم‌ها را برای سال آینده در دستور کار دارید؟
من با مثالی بگویم که جشنواره‌ها و نمایشگاه‌ها چه اهدافی را دنبال می‌کنند و چه ماموریتی دارند، شما فرض کنید نمایشگاه کتاب تهران جنبه‌های فروشش را جدا کنیم و صرفاً یک سالن اختصاص بدهیم به تازه‌های نشر و کارنامه نشر، کما اینکه در نمایشگاه‌های گذشته کتاب این بود، کسانی که به نمایشگاه کتاب مراجعه می‌کنند عمدتاً جامعۀ کتابخوان کشور هستند ولی در همان نمایشگاه کتاب کم بازدیدکننده‌ترین سالن، سالن کارنامه نشر بود، چون در آن فروش اتفاق نمی‌افتاد فقط نمایشِ تازه‌ترین آثارِ مثلاً نشرِ سال گذشتۀ آن دوره بود، ولی در عوض چه کسانی آنجا حضور داشتند؟ مخاطبان تخصصی، صاحبان قلم، ناشران و کسانی تعدادشان به نسبت بازدیدکنندگان عمومی کمتر بودند ولی متخصص بودند، جنس کار متفاوت بود، حالا این مثال را در مد و لباس بزنم، جشنواره دوم و سوم و چهارم مد و لباس فجر همین وضعیت را داشت، یعنی نمایشگاه بود که امکان مراجعه مردم وجود داشت می‌توانستند خرید کنند. حتی بعضاً طرح‌های به نمایش گذاشته شده، تولیدش هم در آنجا بود، اوجش هم در نمایشگاه دوم بود که در مصلی تهران برگزار شد، با استقبال خوبی مواجه شد، همۀ بخش‌ها هماهنگ در شبستان مصلی حضور داشتند و استقبال میلیونی را داشتیم.
نمایشگاه سوم هم همینطور در تالار وحدت بود با تمهیداتی فروش بود و نمایشگاه چهارم هم که نمایشگاه بین‌المللی بود باز همین وضعیت را نسبتاً داشت و استقبال خوبی داشت، نمایشگاه پنجم و ششم شاید به نظر شخصی من ادامۀ همان مسیر را باید طی می‌کرد ولی با نگاهِ کارشناسی به این جمع‌بندی رسیدیم که جنبه‌های تخصصی کار را افزایش بدهیم و می‌توانم بگویم از نمایشگاه پنجم و ششم، نمایشگاه ما حرفه‌ای‌تر از گذشته برگزار شد، همانطور که شما اشاره کردید نمایشگاه ششم سه قسمت شد که کاملاً ماموریت‌هایش از هم جدا بود، مثلاً در نمایشگاه ششم تالار وحدت میزبان چند موضوع بود در قالب تخصصی، برج آزادی میزبان چند موضوع بود و برج میلاد همینطور. به همین خاطر این کمک کرد کیفیتِ برگزاری نمایشگاه نسبت به دوره‌های قبل افزایش پیدا کند، اما اینکه به ایده‌آل‌مان رسیده باشیم؛ نه هنوز فاصله داریم.
نگاهِ جریان‌سازی را دنبال می‌کنیم
اما همین اندازه بگویم ما در جشنواره‌ها نگاهِ جریان‌سازی را دنبال می‌کنیم، نگاهِ فروش محصول را نداریم، ما به دنبال این هستیم که جامعۀ متخصص این حوزه از نساجی و پیش از تولیدِ مواد اولیه گرفته، گروههای طراحی، تولیدکنندگان و حتی دارندگان ویترین و به عبارتی جامعۀ مرتبطِ حوزۀ مد و لباس، حتی دستگاه‌های دولتی، نهادها قانونگذار، کمیسیون‌های مختلف مجلس شورای اسلامی، مدیران و وزراء، به نوعی کسانی که در جریانِ مد و لباس تاثیرگذارند و موثر هستند وارد شوند و کار را ببینند و شکل حرفه‌ایِ ورود به جامعه را بشناسند و ما به جای اینکه تک تک افراد را فعال کنیم که در جای خودش موثر است موتور محرکۀ این جریان که افراد تاثیرگذار هستند را وارد حلقۀ جشنوارۀ مد و لباس فجر می‌کنیم.
خبر خوب؛ طی هفتۀ آینده ارزیابی جشنواره ششم و برنامه‌ریزیِ جشنوارۀ هفتم را آغاز می‌کنیم
اما برای اینکه یک خبر خوب هم به شما بدهم این است که ما طی هفتۀ آینده ارزیابی جشنواره ششم و برنامه‌ریزیِ جشنوارۀ هفتم را آغاز می‌کنیم و در آن جلسات یک ارزیابی منتقدانه نه اینکه بعضی از نکاتی که پاسخ گرفتیم قطعاً تقویت خواهیم کرد ولی با نگاهی که نقاطِ ضعف جشنواره را بیشتر ارزیابی کنیم و شکل کار را مورد بررسی قرار بدهیم، این جلسات برگزار می‌شود و فکر می‌کنم ما بتوانیم در آن جلسه این نکات را مورد ارزیابی قرار بدهیم. این نکته به ذهنم رسید که البته در دنیا هم مرسوم است حتماً یک جلسۀ اختصاصیِ ارزیابیِ جشنواره و یا پیشنهادات با اهالی رسانه داشته باشیم، یعنی نقطه‌نظرات‌شان را از بدوِ برنامه‌ریزی دریافت کنیم، بالاخره شما مراجعه‌شونده یا محل مراجعه هستید از طریق افکار عمومی، واکنش‌ها و پاسخ اخبارتان را به نوعی دریافت می‌کنید و خوب است نقطه‌نظراتِ خودتان را هم به حوزۀ جشنواره مد و لباس منتقل کنید.
اما کلیات این است که جشنوارۀ مد و لباس فجر نگاهِ جریان‌سازی دارد، نگاهِ خلق ایده و خلاقیت و از همه مهمتر شناسایی و معرفیِ فعالان این حوزه را دارد؛ الان اکثر قریب به اتفاق فعالان حوزۀ مد و لباس به نوعی از فعالان جشنواره ما بودند و به نوعی در جشنواره‌های ما حضور داشتند، حالا یا آثارشان به مراحل بعدی رسیده یا اینکه صرفاً کارشان را ارائه کردند و در جشنواره مشارکت داشتند. این نشان می‌دهد جشنواره، جشنوارۀ پویا و موثری است و نهایت تاثیرگذار است.
تسنیم: یکسری از طراحان تخصصی به جامعه معرفی دقیق نشدند و آن مرکزی که می‌خواهد از این طراحان استفاده کند کمی یافتن این افراد برایش مشکل است و این مشکل بودن هم باعث حواشی می‌شود، نظر شما چیست؟
کاملاً درست است، اما ابتدا یک تفکیکی کنم، یک زمانی یکی بنا ندارد از این امکان استفاده کند و بناست که مسیر شخصی خودش را برود، من طبعاً نمی‌توانم برای او کاری کنم، یعنی یک دستگاه و یک نهادی دلش نمی‌خواهد از ظرفیتِ عمومی این حوزه استفاده کند، می‌خواهد از ظرفیت‌های خصوصی که به هر دلیلی امین خودش است یا نظراتش بهم نزدیک است ولی الزاماً می‌تواند منجر به نتیجۀ مثبت نباشد، می‌تواند فقط یک کاری را انجام داده باشد، برود از آن مدل استفاده کند کما اینکه نمونه‌هایش را دیدیم، اما اینطور نیست که ما معرفی نکرده باشیم یا امکان معرفی یا امکانِ ارائۀ این ظرفیت وجود نداشته باشد، اولاً که فکر می‌کنم در این چند سال اخیر بارها و بارها اعلام شده به صورت حرفه‌ای وجود دارد که برای همۀ بخش‌ها هم هنرمند طراحِ لباسِ درجه یک معرفی شود و هم تولیدکنندگانِ درجه 1 معرفی شوند، یعنی محدود به طراح هم نیست، چون طراحی بخشی از کار است و تولید بخشِ تکمیلی کار است، و حتی متخصصین علمی آن حوزه را معرفی کنیم، مثلاً در لباس ورزشی طبعاً شاخص‌های علمیِ فیزیولوژیک بدن و همزیستیِ پارچه و بدن بسیار حائز اهمیت است، این یک موضوعی است که بیش از حتی طراحی باید به آن توجه شود، ما کارشناسان این حوزه را در اختیار داریم و الان می‌شود کارگروهِ مد و لباس را طبعاً با این اقدامات چند سال اخیر عموم دستگاه‌ها و نهادها می‌شناسند و یک مرکزی است که اطلاعات کامل افراد را دارد و خیلی از اوقات هم که مراجعه کردند ما به آنها پاسخ دادیم. اما اینکه سیستماتیک بخواهد بانک اطلاعاتی در اختیارِ همۀ افراد قرار بگیرد ما برای اولین بار حمایتی که انجام دادیم، فایل و کتاب جامعِ فعالان مدل لباس را، کمک کردیم و توسط بخش خصوصی منتشر شد، یعنی کار درجۀ یکی بود که انجام شد و در نوعِ خودش کم‌نظیر است و شما شاید در حوزه‌های دیگر این را کمتر داشته باشید ولی از معرفی انجمن‌ها، تشکل‌ها، رسته‌های تخصصیِ طراحی، حجاب و عفاف، تولیدکنندگانِ انواعِ حوزۀ مد و لباس در اکسسوری، کیف و کفش و چرم و سایر محصولات را و حتی تاریخ لباس را در یک مجلل جداگانه، یعنی یک مجموع جامع را کارگروه کمک کرد توسط بخش خصوصی یعنی سرمایه‌گذاری و همۀ اینها توسط بخش خصوصی انجام شد و برای اولین بار تمام اطلاعاتی را که به دست آمده را تدوین کردند و در اختیار است، ضمن اینکه بانک کارگروه بارها اعلام کرده، حدود 20 هزار رکورد را دارد، این مشروط به مراجعه است، ما نمی‌توانیم اطلاعات عموم را در اختیار همگان قرار بدهیم.
از نظر حرفه‌ای فکر می‌کنم ما نه تنها عقب نیستیم بلکه به مدت کوتاهِ عمر این حوزه از خیلی از این نهادهایی که عمر طولانی‌تر دارند جلو هستیم ما در حال حاضر موسساتی را داریم که دقیقاً دارند فایل اختصاصیِ طراحانِ مدل و لباس را معرفی می‌کنند، یعنی ما سایت‌هایی را داریم که مشخصاً میآیند طراحانِ حرفه‌ای و هنرمند را معرفی می‌کنند
تسنیم: این کار در حوزه خصوصی انجام می‌شود؟
زیر نظر خود ماست ولی کاملاً بخش خصوصی است، زیر نظر یعنی تحت نظارت ماست، میآیند فکر کنم هر کدام بیش از 250 مرکز، مثلاً ما سال گذشته حمایت کردیم از یکی از این موسسات که به ازای هر کدام از این طراحان ما nتومان هزینه‌ای که میخواهید بگیرید ما به شما پرداخت می‌کنیم، در آن سایت عمومی هر کدام یک فایل و یک پروفایل تخصصی دارند علاوه بر اینکه خودشان را معرفی می‌کنند، نمونه کارهایشان را هم گذاشتند، یعنی این فرد می‌تواند برود ارزیابی بکند. اما مشکل و ضعفِ جدی ما این است که این مراکزِ اطلاع‌رسانی را ما باید اطلاع‌رسانی کنیم شما باید بدانید ایران‌مد مرکزی است که همۀ این اطلاعات را دارد، شما میخواهید فروشگاهِ حجاب و عفاف را بشناسید باید مراجعه کنید ایران‌مد، میخواهید طراحان را بشناسید باید مراجعه کنید ایران‌مد، اخبار جدید را بگیرید باید مراجعه کنید ایران‌مد، فروشگاه‌های عرضۀ لباسهای ایرانی ـ اسلامی را بشناسید باید مراجعه کنید ایران‌مد، تصاویر جشنواره‌ها، فایل‌های مختلف جشنواره را بگیرید باید به ایران مد مراجعه کنید، این مرکز ایران‌مد را ما باید با قدرت بیشتری نسبت به گذشته معرفی بکنیم که این ابهامات و این ضعف حداقل در ظاهر نباشد، ما معتقد هستیم به قدر کافی این امکان را داریم که هم طراح معرفی کنیم و هم تولیدکننده.
تسنیم: نام کتاب چیست؟
کتاب جامعِ مد و لباس ایران. بسیار کتاب خوبی است و چندین بازخورد داشته و چندین نهاد و مرکز تقدیر کردند چون اولین بار است چنین کتابی منتشر شده است و می‌شود گفت کتاب اول مد و لباس ایران است. کتاب اول کتاب زرد که در همۀ دنیا و کتاب مرجع است برای مشاغل و تخصص‌ها، ضمن اینکه بار فرهنگی از آن کتابها بیشتر است، یک مجللش فقط فرهنگ لباس است، تاریخ و قوانین لباس است و یک کار خوبی است. ما الان مسابقات و جشنواره‌هایمان از طریق ایران‌مد است، کسی مراجعه مستقیم ندارد مگر اینکه بخواهند محصول را ارائه بکنند، یا نشان شیما که مبنای همۀ کارهای ماست از طریق ایران‌مد است یعنی یک پورتالی است که واقعاً شاید کمتر نهادی چنین چیزی داشته باشد، بیش از 13 خدمت اداری را ارائه می‌کند و غیر از آن باکس‌های مختلفِ خبری و تصویری و موضوعات مختلفی را دارد.
در دنیا ژورنالیست مد داریم!
دامنۀ این کار بسیار گسترده است، این را تاکید می‌کنم و به زودی برای این یک گزارش مستقلی خواهیم داشت، بیش از 85 شغل را این حوزه دربرمی‌گیرد یعنی به عنوان مثال حسین نظرعلی که تخصصی این گزارش را تهیه می‌کند جز این گروه است. در دنیا ژورنالیست مد داریم، اتفاقاً به عنوان گروه‌ها مرجع هم مدنظر هستند یعنی نه یک نقشِ فقط خبری، یعنی گروههای مرجعی که می‌روند آموزش می‌بینند، بایدها و نبایدها و شاخص‌ها را می‌شناسند و این 85 شغل یک کار بسیار پردامنه‌ای است، یعنی مد و لباس از ایده، فکر، مفهوم در پیش از طراحی گرفته تا محصول ویترین را دربرمی‌گیرد و 85 شغل است، این شغل‌ها تقسیم شده به گروههای مختلف، گروههای فرهنگی یعنی گروهِ مشاغل فرهنگی، گروهِ مشاغل تجاری، مشاغل آزاد، مشاغل علمی، اینها تفکیک شده است، کتاب علمی‌اش را داریم، ترجمه کردیم و به زودی هم منتشر می‌کنیم و همۀ ویژگی‌هایش هم ویژگی‌های مشخصاً حرفه‌ای است یعنی مقطع و جغرافیای خاصی را دربرنمی‌گیرد.
تسنیم: ارتباط کارگروه مد ولباس با سیار نهادها چگونه است؟ اساساً واژه‌هایی مثل مد‌ولباس و تاثیر آن بر زندگی در نظر شما چگونه است؟
ما این موضوع را پیگیر این موضوع هسیتم برای مثال آقای شمخانی باید روی میزش پروندۀ اهمیتِ مد و لباس در جهتِ امنیت ملی باشد، آقای قاضی‌زاده هاشمی اگر می‌خواهد نرخ آسیب‌های بهداشت و درمان را در جامعه کاهش بدهد باید به مسالۀ لباس یا مثلا عفاف و حجاب توجه ویژه کند. موضوع مدل لباسِ بهداشت و درمان، مدل لباسِ امنیت ملی و همۀ اینها بحث‌های جدا دارد که یعنی چه امنیت ملی؟ امنیت ملی، منافع ملی، منافع عمومی کشور. ما آمدیم گفتیم آقای وزارت صنایع، معدن تجارت این ماموریت شماست حالا مطالبه‌گری بین رسانه‌ها ایجاد شد تا جایی که آقای وزیر صنعت، معدن، تجارت به تکاپور افتاد کارگروهِ اختصاصی اجرای آن آئین‌نامه را ایجاد کرد و باز هم اوایل امسال یک مقدار شل شد، یک تحرک رسانه‌ای ما ایجاد کردیم به جایی رسید که چند روز گذشته اولین اقدامش را غیر از اقدامات نهادینه‌سازی قانون و مجوهای قانونی، چون آئین‌نامه آن آئین‌نامۀ محکمی است، آئین‌نامه‌ای است که باید از آن دفاع کنیم، ممکن است نقض داشته باشد ولی آئین‌نامه‌ای است که منافع کشور را تا حدودی درنظر دارد، نسبت به گذشته که کاملاً دگرگون شده است و بدون در نظر گرفتن جزئیاتی که مدنظر کشور مقصد بود به صورت حرفه‌ای توجه نکرده بود. این آئین‌نامه کمک کرده است.
خبر؛ حدود 10 فروشگاه برند تقلبی پلمب شد!
چند روز پیش شاهد بودیم برندهای قلابی سطح شهر را می‌بندند، حدود 10 فروشگاه پلمپ شد و واکنش‌ها جدی شد و این یکسال زمان برد ولی روشش همان بود که شما فرمودید، همان مدلی که با نیروی انتظامی، در این قانون صد مسئولیت پیش‌بینی شده است، صد عنوان و موضوع پیش‌بینی شده است اگر ما بخواهیم متکی بر کشور خودمان، ارزش داخلی خودمان، ایده و الگوهای داخلی کشور خودمان باشیم، این صد موضوع باید در جاهای خودش، آموزش و پرورش در موضوع لباس مدارس که طیف گسترده‌ای را در برمی‌گیرد، یک پژوهش رسمی نیست ولی یکی از بررسی‌های میدانی ما این است که یکی از دلایل حجاب‌گریزی در بین دانش‌آموزان، لباس مدرسه است، لباس مدرسه چون از اول با فکر و با هنر و خلاقیت و با موضوع روانشناختی و جامعه‌شناختی طراحی نمی‌شود، مثلاً بچه‌ها وقتی از مدرسه تعطیل می‌شوند مقنعه انگار یک بار سنگین هزار کیلویی روی سرشان است آن را درمی‌آورد و می‌اندازد دور، این دقیقاً اهمیت مدل لباس را نشان می‌دهد و اهمیتِ نحوۀ بهره‌برداری را نشان می‌دهد، صبح تا بعدازظهر یک بچه‌ای با یک لباس سورمه‌ای بدون توجه به سن و مقطع و شرایط است و ما راجع ظاهرش صحبت کردیم ولی به چیزی که صبح تا ظهر تن اوست توجه نکردیم با توجه به اینکه در سند بنیادین آموزش و پرورش کشور، قانون ساماندهی مدل لباس، اصلا در آئین اجرایی آن فصل آموزش و پرورش جدا، راجع به این مساله گفته شده است. پارسال که ما شروع کردیم غیررسمی مانع داشتیم و دارم من در افتتاحیه یک جمله‌ای گفتم، گفتم جمهوری اسلامی مظلوم است، دلیلش هم این است مدیر مدرسه می‌رود با یک تولیدکننده قرارداد می‌بندد و می‌گوید من محدودیت دارم آئین‌نامۀ دولتی به من اجازه نمی‌دهد در صورتی که در قانون نوشته تنوع، جنسیت، خلاقیت، رنگ، موقعیت جغرافیایی، بندرعباس می‌تواند لباس و رنگ لباسش با تهران متفاوت باشد، در آئین‌نامه اینها را آورده. این چون به نفع خودشان است حالا نه اینکه جامعیت داشته باشد ولی اکثریت دارند، اینجاست مکه باید مطالبه‌گری شود و رسانه‌های باید بدانند.
