سازمان امور عشایر ایران در خواب ناز و عشایر ایران در برف و کولاک
عشایر جنوب غرب کشور که بر اساس یک عادت سالانه در فصل بهار از مناطق قشلاقی خود در نواحی شمالی استان خوزستان به مناطق ییلاقی در مناطق غربی استان چهار محال بختیاری، اصفهان و لرستان کوچ می کنند، امسال و به دنبال سرد شدن ناگهانی هوا غافلگیر شده و اسیر برف و کولاک شدند؛ مردم غیوری که همیشه در بزنگاه ها به یاری سایر هموطنانشان می شتابند، اما اکنون اسیر بی توجهی مسئولان هستند.
به دنبال آغاز دور جدیدی از سرمای هوا در فصل بهار و بارش غیر منتظره برف و باران در مناطق ییلاقی عشایر غرب کشور که منطبق بر شهرستان هایی مثل کوهرنگ چهار محال بختیاری، چادگان و فریدونشهر اصفهان و الیگودرز استان لرستان است، صدها خانواده عشایری به همراه هزاران رأس دام در این مناطق به زحمت افتاده اند و مسئولان نیز برنامه مشخصی برای رسیدگی به آنها ندارند.
بر اساس گزارش های دریافتی پنجشنبه ده ها خانوار عشایر در ارتفاعات شاهان کوه شهرستان فریدونشهر استان اصفهان اسیر برف و کولاک شدید شدند و بیش از هزار رأس دام آنها در دامنه های کوه پراکنده شد؛ وضعیت دشواری که به دلیل صعب العبور بودن منطقه از دسترس نیروهای امدادی دور ماند و تنها مردم محلی بودند که توانستند به یاری عشایر سرمازده بشتابند.
عشایری که از آنها سخن به میان است و اکنون به تازگی از شهرستان های استان خوزستان چون ایذه، مسجد سلیمان، دزفول و… به سمت ارتفاعات غربی زاگرس در استان های لرستان، چهار محال و بختیاری و اصفهان گوچ کرده اند، همه ساله و بر اساس برنامه دائمی این موقع از سال به مناطق ییلاقی خود کوچ می کنند و تا پایان فصل گرم سال در این مناطق باقی می مانند.
این خانواده ها که معیشت شان از طریق دام داری می گذرد و به دلیل عدم رسیدگی های اساسی متولیان سازمان امور عشایر و وزرات جهاد کشاورزی همواره با مشکلات رفاهی شدیدی دست و پنجه نرم می کنند، در سال جدید نیز با تصور پایان فصل سرد از مناطق قشلاقی روانه ارتفاعات زاگرس شد، اما سرمای ناگهانی هوا آنها را غافلگیر کرده و اکنون اسیر برف و کولاک منطقه هستند.
به گزارش تابناک، شرایط کنونی عشایری که کوچ کرده اند به قدری نگران کننده است که در صورت عدم اتخاذ برنامه حمایتی جدی از سوی مسئولان و متولیان امر خیلی زود خسارت های سنگینی به آنها تحمیل خواهد شد و چه بسا در این فرایند صد ها و یا هزاران رأس دام آنها از جمله گوسفندهایشان تلف شوند و تنها دارایی آنها از بین برود.
خبرهای رسیده از شهرستان فریدونشهر و بخش پشتکوه این شهرستان حکایت از این دارد که روز گذشته و پس از آغاز بارش شدید برف در ارتفاعات این منطقه ده ها خانواده عشایر به همراه دام های خود زیر برف و کولاک گرفتار شدند و به دلیل برخورد صاعقه با زمین چندین رأس از دام های آن تلف شد.
طاهری، دهیار روستای کلوسه شهرستان فریدونشهر در مورد جزئیات این رویداد به خبرنگار «تابناک»، گفت: بعد از ظهر روز پنجشنبه برف و کولاک شدیدی در منطقه شکل گرفت که به دلیل حضور خانواده های عشایر و دام های آنها در ارتفاعات آنها را گرفتار سرمای شدید و وضعیت نامساعد جوی کرد.
وی افزود: وقوع صاعقه علاوه بر اینکه تعدادی از دام های آنها را تلف کرد، باعث شد گوسفندانشان در ارتفاعات پراکنده شوند و به احتمال زیاد تعداد زیادی از دام ها خوراک حیوانات وحشی منطقه شده و یا در سرمای هوا تلف شده اند.
طاهری در مورد شرایط کنونی عشایر و نیز امداد رسانی به آنها نیز گفت: هنوز خبری از نیروهای امدادی نیست و اهالی روستای کلوسه با اطلاع از شرایط این افراد، آنها را به خانه هایشان میهمان کرده اند و هر کدام از اهالی چند نفر را در خانه خود جای داده است.
وی عنوان کرد: با وقوع برف و کولاک و صاعقه هایی که متعدد رخ داد، دام های عشایر در کولاک پراکنده شده و تعدادی نیز تلف شد و هم اکنون تمام هم و غم عشایر دربند کولاک و برف، نجات دام خود به عنوان تنها دارایی ایشان است.
دهیار روستای کلوسه فریدونشهر با اشاره به اینکه وضعیت جوی منطقه ناپایدار است، اضافه کرد: به نظر می رسد در روزهای آتی دوباره شاهد وقوع برف و باران و نیز کاهش دمای هوا باشیم که این مسئله ضرورت ورود جدی مسئولان به این مسئله و رسیدگی به نیازهای عشایر را گوشزد می کند.
شرایطی که اکنون برای عشایر کوچ کرده به مناطق ییلاقی رشته کوه های زاگرس کوچ کرده اند و اسیر سرمای ناگهانی هوا شده اند، کم تر از یک حادثه طبیعی چون سیل و زلزله ندارد. چرا که این افراد خانه و کاشانه پایداری در اختیار ندارند و زندگی در چادر آن هم در دمای پایین مناطق کوهستانی برای آنها دشوار است.
رسیدگی به این موضوع با توجه به احتمال تداوم ناپایداری جو اگرچه باید در دستور کار مسئولان سازمان امور عشایر ایران باشد و آنها به دلیل کم توجهی های روزهای گذشته باید پاسخگو باشند، اما شاید نیاز باشد ستاد مدیریت بحران کشور نیز پیش از هر گونه خسارت سنگین و جبران ناپذیر به مسئله ورود کند و رسیدگی به حداقل های رفاهی این مردم غیور را در دستور کار خود قرار دهد.
