زنگ مهاجرت برای جنوب آسیا، آفریقای سیاه و آمریکای لاتین به صدا درآمد

بانک جهانی زنگ مهاجرت‌های داخلی را برای مناطق جنوب آسیا، آفریقای سیاه واقع در جنوب صحرای بزرگ آفریقا و آمریکای لاتین به صدا درآورد و به مناطق یاد شده هشدار داد برای این مهاجرت‌ها آماده شوند.

بانک جهانی در آخرین گزارش خود با عنوان «محاصره؛ آمادگی برای مهاجرت‌های داخلی» اعلام کرد، در سال ۲۰۵۰ بدترین اثرات تغییرات اقلیمی و آب و هوایی در مناطق پرجمعیت یاد شده منجر به مهاجرت ۱۴۳ میلیون نفر در داخل مرزهای کشورشان می‌شود.

به گزارش ایرنا، بنا به این پیش‌بینی، ۸۶ میلیون نفر از این مهاجرت‌ها در آفریقای سیاه، ۴۰ میلیون نفر در جنوب آسیا و ۱۷ میلیون نفر در آمریکای لاتین اتفاق می افتد.

بانک جهانی همچنین اعلام کرد، اکنون مهمترین عامل مهاجرت بشر، تغییر آب‌و‌هوا و اقلیم است که موجب افزایش شمار مهاجرانی شده که از مناطق آسیب پذیر به مناطق پایدارتر کشور خود نقل مکان می‌کنند تا زندگی جدید و راه امرار معاش نوینی برای خود بسازند.

این نهاد بین‌المللی تاکید کرد: این جمعیت به دلیل خشکسالی، از دست رفتن کشاورزی، بالا آمدن سطح آب دریاها و افزایش تعداد توفان‌ها مهاجرت می‌کنند.

با این حال بانک جهانی تصریح کرد، هنوز راه نجاتی هست و با اقدامات مشترک از قبیل تلاش جهانی برای کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای و برنامه ریزی توسعه‌ای قوی در سطوح ملی ممکن است تا اندازه زیادی از تاثیرات بد این پدیده کاست و تعداد مهاجران تا سال ۲۰۵۰ را ۸۰ درصد یا ۱۰۰ میلیون نفر کاهش داد.

ایران واقع در جنوب آسیا، سال‌هاست با این پدیده دست و پنجه نرم می‌کند. جلوگیری افغانستان از ورود آب رودخانه هیرمند به دریاچه هامون واقع در استان سیستان و بلوچستان در دهه ۷۰ شمسی موجب خشک شدن این دریاچه، شیوع پدیده ریزگردها و از دست رفتن کشاورزی در منطقه شد و بسیاری از مردم منطقه را مجبور کرد به مناطق شمالی کشور مهاجرت کنند.

کاهش نزولات جوی و خشکسالی‌های پیاپی و همچنین اجرای غیراصولی سیاست‌های سد‌سازی، شرایط اقلیمی در بخش‌های جنوبی کشور را دشوار کرده و پدیده مهاجرت داخلی از استان‌های جنوبی به مناطق شمالی کشور را تشدید کرده است.