زندگینامه و مواضع حمیدرضاحاج‌بابایی
حاج بابایی نمایندگی مردم همدان را در ادوار پنجم، ششم، هفتم و هشتم و دهم مجلس شورای اسلامی بر عهده داشت و طی دوره‌های هفتم وهشتم عضویت در هیئت رئیسه مجلس را تجربه کرد. همچنین در سوابق پارلمانی وی، عضویت در کمیسیون‌های تلفیق، اصل نود، محاسبات و بودجه و امنیت ملی و سیاست خارجی دیده می شود.محمود احمدی نژاد، رئیس جمهور وقت، در آبان ماه سال ۱۳۸۸ حمید رضا حاجی بابایی را برای تصدی وزارت آموزش و پرورش در دولت دهم به مجلس هشتم معرفی کرد.
بیوگرافی
حمید رضا حاجی بابایی در سال ۱۳۳۸ درهمدان متولد شد. وی پس از اتمام دروس مقدماتی و اخذ مدارک لیسانس و فوق لیسانس، تحصیلات خود را تا دکترای الهیات ارتقاء داد. او همچنین بر زبانهای عربی و انگلیسی تسلط دارد.
حاجی بابایی نمایندگی مردم همدان را در ادوار پنجم، ششم، هفتم و هشتم و دهم مجلس شورای اسلامی بر عهده داشت و طی دوره‌های هفتم وهشتم عضویت در هیئت رئیسه مجلس را تجربه کرد. همچنین در سوابق پارلمانی وی، عضویت در کمیسیون‌های تلفیق، اصل نود، محاسبات و بودجه و امنیت ملی و سیاست خارجی دیده می شود.
محمود احمدی نژاد، رئیس جمهور وقت، در آبان ماه سال ۱۳۸۸ حمید رضا حاجی بابایی را برای تصدی وزارت آموزش و پرورش در دولت دهم به مجلس هشتم معرفی کرد. او توانست با ۲۱۷ رای موافق، ۳۳ رای مخالف و ۱۳ رای ممتنع از نمایندگان مجلس برای وزارت آموزش و پرورش رای اعتماد بگیرد.
تحصیلات:
– دیپلم تجربی از دبیرستان شریعتی همدان، سال ۱۳۵۶
– فوق دیپلم تجربی(دبیری) از دانشسرای راهنمایی تحصیلی همدان، سال ۱۳۵۸
– لیسانس دبیری الهیات و معارف اسلامی از دانشگاه تهران، سال ۱۳۶۷
– فوق لیسانس الهیات و معارف اسلامی از دانشگاه آزاد اسلامی کرج، سال ۱۳۷۲
– دکترای الهیات و معارف ازدانشگاه آزاد اسلامی تهران، سال ۱۳۷۷
فعالیت های سیاسی پیش از انقلاب:
اطلاعی در دست نیست
فعالیت های سیاسی بعد از انقلاب:
مجلس پنجم
حمیدرضا حاجی بابایی در تاریخ ۳۱ فروردین ماه ۱۳۷۵ در مرحله دوم پنجمین دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی، با کسب ۷۴۰۲۰ رای از مجموع ۱۱۵۶۴۳ رای و به عبارتی با اخذ ۶۴ درصد آراء، به عنوان نماینده مردم همدان وارد خانه ملت شد. وی در این دوره نائب رئیس کمیسیون محاسبات و بودجه و امور مالی مجلس بود.
مجلس ششم
در تاریخ ۲۹ بهمن ماه ۱۳۷۸، حمیدرضا حاجی بابایی برای دومین بار به خانه ملت راه یافت. وی در مرحله اول انتخابات با کسب ۵۹۷۸۷ رای از مجموع ۲۲۳۵۹۲ رای به نمایندگی از مردم همدان وارد ششمین دوره مجلس شورای اسلامی شد و در کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی عضویت یافت.
مجلس هفتم
حمیدرضا حاجی بابایی در تاریخ ۱ اسفند ماه ۱۳۸۲ با کسب ۱۰۵.۵۰۳ رای از مجموع ۲۰۹.۹۰۶ رای و به عبارتی با اتخاذ ۵۰.۲۶ درصد آراء در مرحله اول انتخابات وارد هفتمین دوره مجلس شورای اسلامی شد. وی به عنوان نماینده مردم همدان به خانه ملت راه و درهیئت رئیسه مجلس و کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی عضویت یافت.
-استعفا از حزب اعتدال و توسعه
در اواخر آبان ماه ۱۳۸۶، خبر استعفای ۴ تن از اعضای حزب اعتدال و توسعه از جمله حمید رضا حاجی بابایی که از شورای مرکزی این حزب بودند، منتشر شد.
متن این استعفا بدین قرار می باشد:
«شورای مرکزی محترم حزب اعتدال و توسعه
با سلام
در شرایط سیاسی سالهای ۱۳۷۶ به بعد که ادبیات سیاسی جامعه قادر به پاسخگویی به بسیاری از شبهات در ساحت چگونگی شکل گیری و تعاملات جریانات سیاسی نبود، حضور تفکری جدید با پای بندی به دفاع از دین، ولایت و ارزشها با رویکردی اعتدالی و توسعه گرایانه گریزناپذیر می نمود.
با چنین برداشتی از شرایط، اینجانبان نیز برای تقویت یک نگرش متعادل دین مدار از هیچ سعی و تلاشی دریغ نکردیم و با شرکت در جلسات دوستان حزب اعتدال و توسعه در گامهای نخست شکل گیری حزب مذکور، سهمی را برای ترویج و تعمیق تفکر اعتدالی مورد نظر به عهده گرفتیم.
امروز نیز بیش از هر زمان ضرورت تقویت مشی مذکور با حضور و هم آوایی همه جریانات متعادل درون خانواده انقلاب با تاکید بر تداوم راه امام(ره)، پیروی از رهبری عظیم الشأن انقلاب اسلامی را احساس می کنیم و خود را در خدمت چنین رویکردی می دانیم. اما آنچه در موضع گیریهای سالهای اخیر حزب مذکور مشاهده می شود را منطبق با اهداف اولیه تأسیس حزب نمی دانیم و به نظر می رسد قواعد مورد نظر اعتدالی منشاء شکل گیری این حزب، اکنون در فعالیتهای آن تحت تاثیر جریانات غیر معتدل قرار گرفته است. به همین لحاظ از ۲ سال گذشته تاکنون هیچگونه حضوری در هیچ یک از فعالیتهای حزب اعتدال و توسعه نداشته ایم و این در حالی است که متأسفانه در سایت این حزب از اینجانبان به عنوان اعضای شورای مرکزی حزب نام برده می شود.
علی هذا، ضمن احترام به همه فعالان مروج مشی اعتدالی، عدم حضور و عدم عضویت خود در حزب اعتدال و توسعه را اعلام می داریم. حمیدرضا حاجی بابایی، کاظم جلالی، محمدجواد ایروانی، مجید قاسمی»
-حضور در مجلس هشتم
۲۴ اسفند ماه ۱۳۸۶ حمید رضا حاجی بابایی برای چهارمین بار وارد مجلس شورای اسلامی شد و نمایندگی مردم همدان را برعهده گرفت. وی با کسب ۱۰۹.۹۷۵ رای از مجموع ۱۸۹.۵۷۸ رای و به عبارتی با اخذ ۵۸.۰۱ درصد آراء در مرحله اول انتخابات به مجلس هشتم راه یافت. او در این دوره عضو هیئت رئیسه مجلس و عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس بود.
-تصدی وزارت آموزش و پرورش در دولت دهم
جلسات بررسی رأی اعتماد کابینه دوم محمود احمدی نژاد از ۸ شهریور ۱۳۸۸ آغاز و روز ۱۲ شهریور ماه همان سال پایان یافت و پس از عدم رای اعتماد نمایندگان مجلس به “سوسن کشاورز” وزیر پیشنهادی آموزش و پرورش، رئیس جمهور در آبان ماه ۱۳۸۸، حمید رضا حاجی بابایی را که نماینده وقت مردم همدان در مجلس بود، برای تصدی این وزارتخانه به مجلس هشتم معرفی کرد و از وی خواست برنامه‌های خود را برای وزارت آموزش و پرورش ارائه کند.
حاجی بابایی پس از ارائه برنامه‌ها، در جلسه علنی ۲۴ آبان ماه ۱۳۸۸، که هیچ نماینده‌ای در موافقت یا مخالفت وی ابراز نظر نکرد، توانست با ۲۱۷ رأی موافق ۳۳ رأی مخالف و ۱۳ رأی ممتنع، وزیر آموزش و پرورش دولت دهم شود.
-طرح استیضاح حاجی بابایی توسط نمایندگان مجلس هشتم
طرح استیضاح حمید رضا حاجی بابایی وزیر آموزش و پرورش دولت دهم در جلسه هفتم مهر ماه سال ۱۳۸۹ مجلس با ۲۸ امضا اعلام وصول شد. طرح مذکور یک روز قبل تحویل هیئت رئیسه مجلس شد و ظرف ۲۴ ساعت اعلام وصول گردید که این سرعت در اعلام وصول طرح مذکور باعث تعجب برخی نمایندگان شد.
یکی از طراحان استیضاح حاجی بابایی به خبرنگار “جام جم آنلاین” گفت: «شرط ما برای امضای استیضاح مذکور این بود که در آستانه بازگشایی مدارس اعلام وصول نشود.»
وی همچنین از پس گرفتن برخی امضاها خبر داد و گفت: «برخی از ۲۸ نماینده امضا کننده، امضای خود را پس گرفتند و اگر تعداد امضاها به زیر۱۰ نفر برسد، طرح مذکور از دستور کار مجلس خارج خواهد شد.»
اعتراض معلمین نسبت به نحوه برگزاری آزمون استخدامی در وزارت آموزش و پرورش، تبعیض در توزیع معلمین در سطح کشور و عدم رعایت کرامت انسانی معلمین از جمله محورهای این استیضاح ذکر شده است.
سرانجام در تاریخ ۱۳ مهر ماه ۱۳۸۹، استیضاح حاجی‌بابایی به دلیل پس گرفتن امضاهای درخواست‌کنندگان این طرح منتفی شد.
-مخالفت با طرح استیضاح فانی، وزیر آموزش و پرورش دولت یازدهم
۱۹ خرداد سال ۱۳۹۴، برخی از نمایندگان مجلس نهم، طرح استیضاح علی اصغر فانی، وزیر آموزش و پرورش، را در ۱۰ محور خواستار شدند. انتصاب مدیران سیاسی و ناکارآمد در آموزش و پرورش، برگشت به کار نیروهای بازنشسته، عدم اجرای قانون استخدام مربیان پیش دبستانی، حق التدریسی و مربیان نهضت سوادآموزی، عدم توجه به بیمه‌های درمان و تکمیلی فرهنگیان و عدم توجه به حوزه تربیتی دانش‌آموزان از جمله محورهای استبضاح وی به شمار می رود.
یک روز بعد یعنی ۱۸ خرداد ماه همان سال حمیدرضا حاجی بابایی، وزیر آموزش و پرورش دولت دهم، در گفت وگو با خبرنگار اجتماعی خبرگزاری “تسنیم”، در پاسخ به این پرسش که مشکلات آموزش و پرورش در چه زمینه‌هایی بود که نمایندگان مجلس را بر آن داشت تا طرح استیضاح وزیر آموزش و پرورش را اعلام وصول کنند، اظهار داشت: «بنده این موضوع را پیگیری کرده و با استیضاح موافق نیستم. مخالف بودن بنده با استیضاح وزیر بدین معنا نیست که آموزش و پرورش مشکلی ندارد اما بحث اصلی این است که در شرایط فعلی استیضاح به نفع دولت و آموزش و پرورش نیست. اما نمی‌خواهم به صورت جزئی وارد این موضوع شوم.»
وی به عنوان وزیر سابق آموزش و پرورش در پاسخ به این پرسش که مشکلات این وزارتخانه سال‌هاست که ریشه دوانده است و هر وزیر دیگری نیز بیاید این مشکلات همچنان ادامه خواهد داشت و حل نمی‌شود، عنوان کرد: «بنده با این موضوع موافق نبوده و به آن اعتقادی ندارم.»
سرانجام نمایندگان مجلس شورای اسلامی در نشست علنی ۳ تیر ماه ۱۳۹۴ و در جریان بررسی طرح استیضاح علی‌اصغر فانی وزیر آموزش و پرورش، با ۷۶ رأی موافق، ۱۶۷ رأی مخالف و ۱۳ رأی ممتنع از مجموع ۲۵۶ آرای مأخوذه، با «عدم‌اعتماد» به فانی مخالفت کردند. بر این اساس، نمایندگان مجلس اعتمادشان را از فانی برنداشتند و وی وزیر باقی ماند.
موضع گیری های مهم سیاسی
انتخابات ۸۸
در سال ۸۸ جمع بندی دشمنان و فتنه گران این بود که اگر یک حماسه ملی شکل گیرد و آن هم در جهت خواست آنها نباشد، برای همیشه اقتدار نظام بر قله ای خواهد نشست که دیگر هیچ کسی نمی‌تواند جلوی پیشرفت، سیاسی، اقتصادی و فرهنگی ایران را بگیرد و لذا دشمنان با همکاری عوامل داخلی هر چه داشتند به میدان مبارزه آوردند. تا ساعتی پس از حضور حداکثری مردم که حدود ۸۵ درصد از واجدین شرایط بود و پیوند عمیق مردم و رهبری، جهان را در بهت و حیرت قرار داد. لذا برنامه ریزی کردند که هر چه دارند را به میدان بیاورند و حرف خود را بزنند و اگر این کار را نکنند دیگر قادر به برخورد و مقابله با نظام نخواهند بود.
اگر فتنه ای که در سال ۸۸ در ایران اتفاق افتاد، در آمریکا شکل می‌گرفت آمریکا را ساقط می کرد.
بسیج
بسیج حزب نیست اما تفکر سیاسی آن انقلابی است و از هر کسی که به تفکر انقلابی نزدیک باشد، حمایت می‌کند.
آن چیزی که در تفکر بسیجی حائز اهمیت است، خدمت به مردم و مقابله با تفکر اشرافی‌گری است، چراکه تفکر اشرافی‌گری ضد آرمان‌های انقلاب و امام راحل است.
مذاکرات هسته ای و اجرای برجام
اگر برجام به طور کامل اجرایی شود به نظرم یکسری از مشکلات جامعه البته نه همه آنچه که مورد هدف ما بود، حل می‌شود. ممکن است برخی جابجایی‌های ارزی، گشایش‌های اقتصادی و مشکلات اقتصادی کشور با برجام حل شود اما همه این موارد در شرایطی است که برجام اجرایی شود، ولی ما معتقدیم آمریکا اراده‌ای برای تقویت جمهوری اسلامی ایران ندارد.
برجام نشان داد که هر نوع خوش‌بینی نسبت به آمریکا واقعاً اشتباه است، برجام ملت ما را بیدارتر و آگاه‌تر کرد. البته ملت ما به خوبی در طول ۳۷ سال گذشته موضوع لزوم عدم اعتماد به آمریکا را درک کردند، ولی خواص و برخی مسئولان به دلیل برخی اجتهادهای سیاسی که دارند، معمولاً سعی می‌کنند گشایشی را به اختیار خودشان داشته باشند ولی معمولاً در مواجهه با آمریکا به درب‌های بسته می‌خوردند.
ظرفیت بزرگ اقتصادی ایران
ما یک ظرفیت بزرگ اقتصادی هستیم، در سال ۹۲ هر بشکه نفت به طور میانگین با قیمت ۹۰ دلار فروخته شده است و این ارزش بالایی را برای جمهوری اسلامی ایران دارد، اما دولت با این استدلال که وضعیت بسیار وخیم است و شرایط اقتصادی خوب نیست، وارد میدان شد تا اگر کاری انجام شد خیلی پُر رونق جلوه داده شود.
این اقدامات و بیان دولت مبنایی را به دست آمریکا داد و آنان به این جمع‌بندی رسیدند که تحریم‌ها روی شرایط اقتصادی ایران تأثیرگذار بوده است، لذا تا جایی که ممکن بود در مذاکرات سفت و محکم ایستادند و از بعضی خطوط قرمز ما هم عبور کردند.
انتقاد از دولت یازدهم:
مجموعه تحلیل‌ها نشان می‌دهد که دولت در بحث اقتصاد مقاومتی موفق نبوده است. اقتصاد مقاومتی یعنی عدالت در پرداخت، یعنی به کسی پول بیشتر ندهی به کسی پول کمتر، اما متأسفانه برخی نمی‌توانند پول ندهند و برخی هم نمی‌توانند این پول‌ها را نگیرند. می‌گویند چه کسی مسئول این کارهاست، باید پرسید چه کسی مسئول نیست؟!
حقوق های نجومی
چگونه ممکن است از یک خزانه خالی و یک ویرانه -به تعبیر مسئولان دولت یازدهم- به یک مدیر ۵۷ میلیون تومان حقوق پرداخت کند یا به مدیری دیگری بیش از ۲۰۰ میلیون تومان حقوق بدهد؟!
بنده حدود ۲۰ سال است که در دولت و مجلس با گروه‌های گوناگون کار کردم، دوست ندارم سخنی بگویم که بی‌انصافی باشد، در جامعه ما عده‌ای با زندگی اشرافی موافق هستند، اما متأسفانه عملکردهای ما با نوع کارهایی که انجام می‌دهیم، خیلی تطابق ندارند.
