ریلی که با شمش هندی تولید شود،ملی نیست
یک کارشناس صنایع فولادی گفت: اگر قرار باشد ۸۰ درصد هزینه ریل بابت خرید شمش از کارخانجات هندی یا چینی به خارج پرداخت شود و بگوییم به تولید داخلی ریل رسیده ایم، ادعایی دور از واقعیت است.
تلاش هابرای تولید ریل راه‌آهن به‌عنوان محصولی مهم که در ساخت و نگهداری خطوط ریلی استفاده می‌شود از ابتدای دهه ۷۰ آغاز شد، پس از چندین سال تلاش سرانجام در سال جاری، شرکت ذوب‌آهن در طی یک همکاری با شرکت راه‌آهن جمهوری اسلامی ایران اعلام کرد برای اولین بار توانسته است ریل راه‌آهن را با استانداردهای روز دنیا به تولید برساند. در این بین برخی کارشناسان این اتفاق را پایان ماجرا نمی‌دانند.
کارشناس فولاد: بازرسان فنی شرکت راه آهن هنوز ریل UCI۶۰ را تأیید نکرده اند
در این زمینه مهرشاد میرزاییان، کارشناس فولاد در گفت وگو با مهر اظهار داشت: ریل یکی از پروفیل‌های نوردی ارزشمند در بین محصولات فولادی رایج داخلی است. قیمت جهانی هر تن ریل در حال حاضر حدود ۵۰ درصد از سایر پروفیل‌های فولادی مانند تیرآهن و میلگرد بیشتر است و به همین نسبت یا حتی بیشتر از آن، ارزش‌افزوده بالاتری نیز برای تولیدکننده خواهد داشت.
این کارشناس صنعت فولاد افزود: کارخانه ذوب‌آهن از حدود دو دهه پیش تلاش‌هایی برای تولید این محصول انجام داده بود که تلاش‌های خوبی هم بود، اما کافی نبود و محصول تولیدشده تطابق لازم را با استانداردهای آن زمان نداشت، اما در حال حاضر با تجهیز کارخانه خود، مقدمات کار را تا حدی فراهم کرده و برای مثال پروسه نورد ریل را در تولید ریل U۳۳ با موفقیت پشت سر گذاشته است.
میرزاییان در مورد تولید ریل مناسب خطوط پرسرعت افزود: ریل اصلی مورد نیاز کشور از نوع UIC۶۰ است که اکثریت نیاز کشور را به خود اختصاص داده و طبیعتاً پروسه تولید دشوارتری نیز دارد. چندی پیش ذوب‌آهن اعلام کرد تولید انبوه این محصول را نیز با موفقیت به سرانجام رسانده که البته در این صورت هم باید بازرس مشتری ریل های تولیدی ـ یعنی شرکت راه‌آهن ـ آن را تأیید کند که تا کنون خبری در این زمینه ندیده‌ام.
واردات شمش فولاد یعنی تولید ریل داخلی نداریم
وی ادامه داد: البته در صورت صحت این خبر، بازهم باید بدانیم چنین ریلی اگر با شمش خارجی به تولید رسیده باشد عملاً به‌صورت کامل داخلی سازی نشده است. چرا که شمش به‌تنهایی عمده هزینه و عمده ارزش‌افزوده یک محصول نوردی را به خود اختصاص می‌دهد، در مورد ریل نیز چنین است. اوایل امسال که ریل U۳۳ با شمش هندی به تولید رسید و تحویل راه‌آهن شد نباید ادعا می‌شد که ریل ایرانی تولید شده است.
میرزاییان درزمینهٔ تولید داخلی شمش ریل نیز افزود: اخیراً این کارخانه با کمک یک شرکت اتریشی به تجهیز فرایند تولید شمش خود با تجهیزات ریخته‌گری تحت خلأ اقدام کرده که تاکنون موفق نبوده است. بدون تعارف این کارخانه نباید فعالیت تبلیغاتی دور از واقعیت انجام دهد. اگر قرار باشد ۸۰ درصد هزینه ریل بابت خرید شمش از کارخانجات هندی یا چینی به خارج پرداخت شود و تنها برای مابه‌التفاوت اندک مربوط به نورد ادعا کنیم ریل راه‌آهن به تولید داخلی رسیده است، این مسئله صرفاً یک ادعای دور از واقعیت است. ریل یک محصول با حساسیت بسیار بالاست و به‌هیچ‌وجه با محصولات نوردی دیگر مانند تیرآهن و میلگرد قابل‌مقایسه نیست و نباید تولید آن را امری ساده تلقی کرد.
