روش های انتقال آبله میمون را بشناسیم

مخزن طبیعی ویروس آبله ‌ام (Mpox) دقیقاً معلوم نیست، اما یک فرضیه این است که جوندگان آفریقایی مخزن ویروس باشند.

توجه داشته باشید که نام قبلی بیماری یعنی آبله میمونی به این علت به آن داده نشده است که مخزن ویروس عامل بیماری میمون‌ها هستند. علت دادن این نام این بود که ویروس عامل بیماری ابتدا در گروهی از میمون‌ها که برای مقاصد پژوهشی نگهداری می‌شدند، کشف شد.

. تماس با حیوانات آلوده (شامل جوندگان و نیز نخستی‌ها مانند میمون‌ها)‌ از طریق گاز گرفتن یا خراشیدن پوست یا اعمالی مانند شکار، پوست کندن یا پختن حیوانات آلوده یا خوردن گوشت نیم‌پز آنها می‌تواند ویروس را به انسان‌ها منتقل کند.

ویروس آبله ‌ام قابلیت انتقال انسان به انسان هم دارد و تماس بدنی نزدیک به خصوص تماس پوست به پوست می‌تواند ویروس را منتقل کند (تصور می‌شود که این شیوه تماس نزدیک و پوست به پوست در حین آمیزش جنسی را هم شامل می‌شود).

همچنین ویروس عامل بیماری در تماس‌های درازمدت چهره به چهره می‌تواند از طریق قطرک‌های تنفسی آلوده از فردی به فرد دیگر سرایت کند. تماس با اشیای آلوده‌شده با ترشحات یا زخم‌های پوستی بیماران (مانند ملحفه یا لباس یا سوزن‌های آلوده در مراکز درمان بیماران) می‌تواند باعث انتقال ویروس شود.

بالاخره اینکه «انتقال عمودی» یا انتقال مادر به جنین ویروس هم امکان‌پذیر است.